Ποιος είπε στον David Cameron ότι δεν μπορεί η Ε.Ε χωρίς την Βρετανία - Το παρατραβάει και τον βάζουν στη γωνία οι 26! Ένα αρθρο του Jose Ignacio Torreblanca

Επιτέλους, η ομιλία πέρασε. Το καλύτερο είναι χωρίς αμφιβολία το αίτημα για μια ψύχραιμη προσέγγιση, μια ορθολογική συζήτηση και την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους της Βρετανίας. Είναι πολύ σοφό να προσπαθήσουμε πρώτα και να αλλάξει το status quo και στη συνέχεια να υποβληθεί το αποτέλεσμα στο κοινό για την έγκριση ή την απόρριψή του. Αυτό ταιριάζει μια χαρά με τη βρετανική δημοκρατία και την ευχή του Cameron να συμφιλιώσει την Ευρώπη και το βρετανικό κοινό. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.

Ο Cameron έχει "στριμώξει" τον εαυτό του σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Στην ιδανική περίπτωση, θα ήθελε να μεταμορφώσει την ΕΕ σε κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που είναι σήμερα: λιγότερο άκαμπτη και γραφειοκρατική, περισσότερο ανταγωνιστική, δημοκρατική και ανοιχτή στον κόσμο. Εάν μπει στον κόπο να προσπαθήσει και να ζητήσει στήριξη για αυτό το όραμα, θα μπορούσε να βρει πολλούς εταίρους στην ήπειρο. Αλλά δεν τοποθετεί καμία πειστική πρόταση για το θέμα ούτε προσφέρει έναν οδικό χάρτη για την εν λόγω διαδικασία.

Έχοντας παραιτηθεί από το να βελτιώσει την ΕΕ, χωρίς να έχει καν προσπαθήσει, πηγαίνει στη δεύτερη καλύτερη επιλογή, που είναι η παραμονή στην ΕΕ, ωστόσο αφού πρώτα κερδίσει κάποιες πρόσθετες εγγυήσεις και απαλλαγές από τις πολιτικές της ΕΕ. Αλλά εδώ προκύπτουν πολλά ερωτήματα.

Πρώτον, δεν υπάρχει αντίφαση στο πάθος του για την ενιαία αγορά, η οποία βασικά αφορά τον ελεύθερο και αθέμιτο ανταγωνισμό και την επιθυμία του να απαλλάξει το Ηνωμένο Βασίλειο από τους κανονισμούς της αγοράς εργασίας της ΕΕ, οι οποίοι είναι βασικό μέρος της ανταγωνιστικότητας κάθε χώρας.

Το ίδιο με την αλιεία, είναι μόνο επειδή οι Βρετανοί ψαράδες δεν μπορούν να συναγωνιστούν με εταιρείες από άλλα κράτη-μέλη από τα οποία θέλει να επαναπατρίσει αλιευτικές πρακτικές, ή υπάρχει καλύτερο επιχείρημα; Θα μπορούσαν και άλλα κράτη-μέλη να επιλέξουν ποιες πολιτικές θα επαναπατρίσουν;



Και τέλος, γιατί να το δεχτούν τα άλλα 26 κράτη-μέλη της ΕΕ; Τι θα τους δώσει το Ηνωμένο Βασίλειο ως αντάλλαγμα; Ο Cameron δεν διακρίνει ένα βασικό σημείο: προτού πείσει τη βρετανική κοινή γνώμη από την ανάγκη παραμονής στην ΕΕ, χρειάζεται να πείσει την ΕΕ ότι θα ήταν χειρότερα με το Ηνωμένο Βασίλειο εκτός. Και από τη στιγμή που φαίνεται ότι δεν αμφισβητεί πως το Ηνωμένο Βασίλειο θα παραμείνει συνδεδεμένο με την ενιαία αγορά ακόμη και εάν επισήμως εγκαταλείψει την ΕΕ, η αλήθεια είναι πως η διαπραγματευτική του ισχύς δεν είναι τρομερά μεγάλη. Με αυτή την ομιλία, ο Cameron έρχεται επικίνδυνα κοντά στο «κορώνα χάνω, γράμματα κερδίζεις».

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή: Capital.gr