Προκοπή δεν γίνεται με γάλλους μεσσίες και σείχηδες - Ένα άρθρο του Αλέξανδρου Κασιμάτη

Από την εποχή που κατασκευάστηκε η Λεωφόρος Συγγρού για να περάσει ο Καραμανλής με τον Ντ΄ Εστέν  οι επισκέψεις των γάλλων προέδρων στην Ελλάδα περιβάλλονται από έναν πολιτικό μύθο, μια εθνική προσδοκία, ότι έχουμε υποδεχθεί κάποιον «δικό μας» διεθνή ηγέτη. Ακόμη και το Reuters αισθάνθηκε την υποχρέωση να σχολιάσει ότι υποδεχθήκαμε τον Ολάντ πιο θερμά από τη Μέρκελ.

Είναι γεγονός ότι οι Γάλλοι γενικώς και εφόσον τους συμφέρει, μας δίνουν μια χείρα βοηθείας. Μεγάλη υπηρεσία για παράδειγμα προσέφερε στον τόπο, ο Ν. Σαρκοζί όταν χωρίς διπλωματική γλώσσα ταρακούνησε τον  Γ. Παπανδρέου στο Νταβός. Είναι όμως από τις στιγμές και τα περιστατικά  που δεν καταγράφονται στο ιστορικό των  καλών σχέσεων των δύο χωρών.

Αν μας κράτησαν κάποιοι στην Ευρωζώνη και τους χρωστάμε χάρη, δεν είναι οι Γάλλοι. Είναι οι Αμερικάνοι. Αλλά τους  φονιάδες των λαών δεν τους συγχωρούμε ποτέ και με τίποτε. Αντίθετα ο Ολάντ όπως και κάθε γάλλος πρόεδρος μας είναι συμπαθής  και  δεν μας ενδιαφέρει αν συχνά πυκνά μπουκάρουν σε αφρικανικές χώρες.

 Ο κ. Ολάντ μεταξύ άλλων  κατά την επίσκεψη του ενθάρρυνε τις γαλλικές επιχειρήσεις να   επενδύσουν στην Ελλάδα. Καλοσύνη του γιατί η χώρα για να επιβιώσει χρειάζεται επενδύσεις    και λιγότερους φόρους. Αντί όμως να βλέπουμε μεσσίες, είτε στα πρόσωπα  γάλλων προέδρων, είτε σε διάφορους  άλλους με κελεμπίες κλπ πρέπει να φροντίσουμε εμείς να αξίζει κάποιος να επενδύσει στην Ελλάδα. Οι επενδύσεις δεν γίνονται από φιλανθρωπία ούτε με παρακάλια. Αν κάποιος πιστεύει ότι θα κερδίσει από μια επένδυση, παρακαλεί για να πάρει την άδεια.   

Ας φροντίσουμε  για ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Ας μαζέψουμε  το ανοργάνωτο κράτος. |Ας λειτουργεί  άμεσα η δικαιοσύνη και όχι μετά από δέκα χρόνια. Αν φροντίσουμε τα του οίκου μας θα  έρθουν οι επενδύσεις χωρίς μάλιστα  προτροπές από τους διάφορους μεσσίες.  Αλλωστε πως ακούγονται οι ενθαρρύνσεις του γάλλου προέδρου, όταν Credit Agricole, Societe Generale και BNP έφυγαν τρέχοντας από τη χώρα και μάλιστα πλήρωσαν για να φύγουν όσο γινόταν πιο γρήγορα;