Κυπριακά ερωτήματα, όπως πόσο κόστισε στην Ελλάδα το κυπριακό δράμα-Το άρθρο του Τάσου Τέλλογλου‏

Η Κύπρος, μετά από 7 μέρες παλινδρομήσεων, αποφάσισε να χωρίσει τη μία μεγάλη τράπεζά της σε καλή και κακή και να κουρέψει κατά 20% (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) τις καταθέσεις στην άλλη μεγάλη τράπεζα.

Στην «κακή» τράπεζα έβαλε και τις καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ της Λαϊκής - κάτι που είχε μελετηθεί και στην περίπτωση της ΑΣΠΙΣ (μετά τα –ΒΑΝΚ) και της Proton στην Ελλάδα, αλλά δεν έγινε για να μην αποσταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα. Προφανώς δεν είχε άλλο τρόπο η κυπριακή κυβέρνηση να διατηρήσει όσο το δυνατόν αλώβητο το «κοινό των Κυπρίων» (Τράπεζα Κύπρου). Γιατί, όμως, αυτή η διαφορετική συμπεριφορά στους μεγαλοκαταθέτες της Λαϊκής σε σχέση με εκείνους της Κύπρου; Μα, επειδή η Κύπρου είναι σε καλύτερη κατάσταση, λένε τα επίσημα χείλη. Τα νούμερα της Pimpco, που έκανε τη διαγνωστική μελέτη, δεν δείχνουν και τόσο μεγάλες διαφορές. Μία άλλη ανάγνωση είναι ότι στην Κύπρου έχουν τα χρήματά τους περισσότεροι αλλοδαποί μεγαλοκαταθέτες, αλλά και το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο του νησιού. Σε κάθε περίπτωση η Κύπρου ήταν, είναι και θα είναι το «πρώτο σπίτι» του νησιού - κάτι σαν την Εθνική Τράπεζα στην Ελλάδα. Αλλά, από την άποψη των αριθμών, το ερώτημα δεν παύει να τίθεται, ιδιαίτερα από την πλευρά της Αθήνας, όταν μάλιστα γνωρίζει κανείς ότι η Λαϊκή είχε και περισσότερα ελληνικά ομόλογα που υποχρεώθηκε να «κουρέψει».

Υπάρχουν όμως και ορισμένα άλλα πιο κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν το μέλλον και τα οποία (δυστυχώς) θα λυθούν στα δικαστήρια: Τι θα συμβεί π.χ. όταν ένας Έλληνας εφοπλιστής ή ελεύθερος επαγγελματίας έχει πάρει δάνειο στην Ελλάδα, με εγγύηση καταθέσεων στην Κύπρο που είτε κουρεύονται (Κύπρου) είτε εξαφανίζονται, έως ότου αποφασίσει ο εκκαθαριστής πόσα χρήματα έχουν μείνει από την κατάθεση (Λαϊκή); Το δάνειο παραμένει απαιτητό, ενώ η κατάθεση έχει εξαφανισθεί, είναι η εκ πρώτης όψεως απάντηση. Κι όμως, οι τράπεζες ήταν μέχρι χθες ένα νομικό πρόσωπο στην Ελλάδα και στην Κύπρο και οι απαιτήσεις είχαν, εκ μέρους της τράπεζας αλλά και του πελάτη, ενιαία διαχείριση. Αυτά πάνε περίπατο ή υπάρχει περίπτωση το δικαστήριο να δεχθεί συμψηφισμό; Προφανώς, οι κύριοι που πήραν τις αποφάσεις, τόσο στη Λευκωσία, όσο και στην Αθήνα, δεν γνωρίζουν όλες τις απαντήσεις. Όταν τις μάθουμε, τότε θα ξέρουμε πόσο κόστισε -και στην Ελλάδα- το κυπριακό τραπεζικό δράμα.