Μα που αλλού θα έπαιρνα 5% τόκο? Kερδισμένοι και θύματα - Ένα άρθρο του Τάσου Τέλλογλου

Ο Δ.Α. είναι υπαρκτό πρόσωπο. Έλληνας της διασποράς. Είχε σωρεύσει μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ και τα τοποθέτησε σε μία από τις κυπριακές τράπεζες που έχουν αποκόψει, πλέον, την πρόσβαση των μεγαλοκαταθετών στους λογαριασμούς τους.



Όταν πριν από ένα χρόνο με ρώτησε αν η τράπεζα είναι ασφαλής, του είχα απαντήσει πως δεν είναι, καθώς στον ισολογισμό της υπήρχε η ειλικρινής παραδοχή ότι δεν εκπληρώνει την ελάχιστη επάρκεια σε ίδια κεφάλαια για να είναι τράπεζα. Τα ίδια κεφάλαιά της ήταν κάτω του 9% των συνολικών, εξαιτίας του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων και των μη εξυπηρετούμενων δανείων κατά περίπου 2 δισ. ευρώ. Αλλά και η άλλη κυπριακή τράπεζα υστερούσε έναντι των  απαιτούμενων ελάχιστων ιδίων κεφαλαίων.
 
Ωστόσο, ο καταθέτης αποφάσισε να μην πάρει τα χρήματά του από την προβληματική τράπεζα. Πριν από μερικές μέρες μιλήσαμε και μου εξέφρασε την ανησυχία του. Όταν τον ρώτησα γιατί δεν είχε ακούσει τότε τη συμβουλή που του είχαν δώσει και άλλοι αρμοδιότεροι εμού, απάντησε ξερά: «Μα, πού αλλού θα έπαιρνα 5%;». Η τράπεζα και ο ίδιος γνωρίζανε ότι το επιτόκιο ήταν η τιμή του ρίσκου του. Δεν θα ήταν άδικο να το πληρώσει κάποιος άλλος, ενώ εκείνος εισέπραττε το επιτόκιο τόσα χρόνια; ένα άρθρο των πρωταγωνιστών