της Χριστίνας ΤαχιάουΑναδημοσίευση απο το ProtagonΌταν έγραψα το «Δεν μου αρέσει η Ελλάδα του ομορφάντρα» είχα ένα συγκεκριμένο πρότυπο σύγχρονου Έλληνα στο μυαλό μου. Το πρότυπό μου κινήθηκε με αξιοζήλευτη ευελιξία και στο ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, πέρασε από δεκάδες βουλευτικά και άλλα γραφεία, έταξε σε όλους, χάρηκε που του τάζανε όλοι, έκανε σε όλους τον ψηφοφόρο, πήγε και λάδωσε στην Εφορία και την Πολεοδομία, πέρασε το καλοκαίρι στο αυθαίρετό του και το χειμώνα φαρδύς πλατύς μπροστά στην τηλεόραση. Το πρότυπό μου βαριόταν να διαβάσει βιβλία, δεν πήγαινε σινεμά, σνόμπαρε όποιον θεωρούσε γραμματιζούμενο και για όποιον μιλούσε άλλη γλώσσα έλεγε «αυτός μιλάει ξένα». Το πρότυπό μου θα ψήφιζε με ευκολία Παναγιώτη Ψωμιάδη αλλά ποτέ Μιχάλη Παπαγιαννάκη.