ΕΡΓΟ

Υπάρχει μια στιγμή λίγο πριν κοιμηθούμε που οι άμυνες, οι αντιστάσεις και όλοι οι μηχανισμοί που έχουμε αναπτύξει καθώς μεγαλώνουμε για να αντέξουμε υποχωρούν... Ανοίγουν οι πόρτες που τόσο καλά, συνειδητά ή όχι, έχουμε φροντίσει να κλειδώσουμε και «αυτό» που πνίγομαι μέσα μας παρουσιάζεται μπροστά μας.

Μια ημέρα πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Ο θεός της σφαγής» περνάω την βαριά πόρτα του θεάτρου «Αθηνών» για να βρεθώ με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο, τη Στεφανία Γουλιώτη και τη Λουκία Μιχαλοπούλου που φέτος ανεβάζουν το βραβευμένο θεατρικό της Γιασμίν Ρεζά, που ο μέγας Ρομάν Πολάνσκι μετέφερε στον κινηματογράφο.

Αν τους δείτε μη ξαφνιαστείτε από τα κοντά παντελονάκια και τα ποδηλατικά κράνη.

Ένας προγενέστερος πίνακας του ιδιοφυούς καλλιτέχνη, μπήκε στο μικροσκόπιο των ερευνητών και όπως υποστηρίζουν, έλυσαν το μυστήριο για το χαμόγελο της Μόνα Λίζα.