του Ανδρέα ΠετρουλάκηΗ Επανάσταση είναι νηφάλια. Δεν έχει πάθη. Σαν τα παλιά χριστιανόπουλα του Κατηχητικού, σαν τους πρώτους Κνίτες της Μεταπολίτευσης, σαν τους εκκολαπτόμενους Μπρούκληδες της αποστείρωσης. Δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν ξενυχτά παρά μόνο για κομματική δουλειά, δεν χάνει τον καιρό της στα μπαρ και τα καφενεία, δεν παίζει χαρτιά και παιχνίδια, δεν κάνει παρέα με καταραμένους, δεν χάνει τον αυτοέλεγχό της, την πολύτιμη ταξινόμηση του χρόνου, τη συνάφεια αιτίου-αιτιατού, τον καθημερινό σκοπό, τον μόνο σκοπό, που είναι η ζύμωση του λαού. Μόνο αυτή η ζύμωση δίνει υπόσταση στον αγώνα. Η Επανάσταση βγάζει φλύκταινες από αλλότριες ζυμώσεις, όπως εκείνη της μπύρας.