Made in Greece: "The Life Goddess" - Ελληνικό απίστευτης αισθητικής οινοπαντοπωλείο στην καρδιά του Λονδίνου: το άνοιξαν 3 Θεσσαλονικείς!
Στο 29 της Store Street, λίγα μέτρα από την γνωστή στους περισσότερους επισκέπτες του Λονδίνου στάση του Tottenahm Court Road που βρίσκεται στην καρδιά της «Ακαδημαϊκής «Βρετανίας κτυπά η ελληνική καρδιά.
Εκεί είναι το κουκλίστικο μικρό παντοπωλείο The Life Goddess που θυμίζει τις παλιές καλές εποχές της ελληνικής γαστριμαργικής δημιουργικότητας. Έμπνευση του Νίκου και του Γιώργου Νυφούδη, αλλά και του φίλου τους Ηλία Κουλακιώτη που αποφάσισαν να μάθουν τους Άγγλους τι εστί ποιοτικά ελληνικά προϊόντα.
Παστέλι από την Ξάνθη, λάδι από τη Λακωνία, μαρμελάδες από τη Μακεδονία και αλλαντικά από την Ευρυτανία, στην καρδιά του Λονδίνου, είναι μερικά μόνο από τα «καλούδια « που προσφέρει το επώνυμο πια κατάστημα που αναβλύζει Ελλάδα. Εικόνα που κατάφεραν να αποτυπώσουν οι Beetroot, δημιουργικοί γραφίστες της Θεσσαλονίκης, ενώ τη διακοσμητική ταυτότητα του χώρου δημιούργησαν οι IDEA interior design art Αργυρώ Βλάχου και Πέτρος Φραγκόπουλος, αναφέρει toxrima.gr
Την πρώτη φορά που άκουσα για εκείνον ήταν από φίλους της νέας αγροτικής επιχειρηματικότητας που του είχαν εμπιστευτεί την προώθηση των προϊόντων τους στο Λονδίνο. Τον έψαξα στο Διαδίκτυο και έμαθα πως είναι και blogger. Μάλιστα τα κείμενά του έρχονταν από την αγγλική πρωτεύουσα όπου ζει τα τελευταία χρόνια και δημοσιεύονταν σε free press της γενέτειράς του, της Θεσσαλονίκης, στην οποία πάντα επιστρέφει - έστω και για λίγο.
Σε ένα από τα Μέσα που φιλοξενούν τα κείμενά του διάβασα και ένα βιογραφικό του, το οποίο είναι γραμμένο σε γ’ πρόσωπο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, τον αντιπροσωπεύει: «Είναι Πολιτικός Επιστήμων, Οικονομολόγος και πολυτεχνίτης. Ακτιβιστής πολιτικός, χωρίς να ζει από την πολιτική, αντίθετα ξοδεύει εκεί αυτά που με ιδρώτα κερδίζει. Οταν τα βράδια δεν συχνάζει στο μπαρ του, στην Καλαποθάκη, γράφει παιδικά παραμύθια που ενώ αρχικά προοριζόταν για να κοιμίζουν τη γυναίκα του (και αυτός μετά να βγαίνει), τώρα έχουν μοναδικό αποδέκτη την κορούλα τους που ακούει στο όνομα Μπίλι. Ο,τι κι αν επιλέξει όμως να κάνει, αποκτά μια εικόνα από τους Beetroot, με τους οποίους προσπαθεί να βάλει την ομορφιά στην καθημερινότητα αυτής της πόλης. Για αρχή...».
Βρήκα και ένα post του - μία ανταπόκριση από το Λονδίνο. Εχει ημερομηνία 12/11/2014 και δημοσιεύτηκε στο θεσσαλονικώτικο biscotto.gr. Τίτλος, «Μια βραδιά στο Camden... με τον Κωστή Μαραβέγια». To post έχει ως εξής: «Το Camden Lock να σείεται στους ρυθμούς του “πιο χαμηλά Λόλα” και τους σαγηνευτικούς ήχους του Μανώλη Χιώτη. Μια άλλη Ελλάδα, ξενιτεμένη μα δημιουργική, σε μια άλλη συναυλία, που δε θύμιζε καθόλου τα τραγούδια της ξενιτιάς του Καζαντζίδη, που χάραξαν τους ξενιτεμένους της Γερμανίας του ’60. Γιατί εδώ στο Λονδίνο μια διαφορετική Ελλάδα, ξενιτεμένη αλλά όχι νικημένη, όμορφη, ανοιχτόμυαλη και δημιουργική διψά για ήχους της μαμάς πατρίδας ώστε να μπορέσει να συνεχίσει να ονειρεύεται στα ελληνικά. “Να φοβηθείς όταν αρχίσεις να ονειρεύεσαι στα αγγλικά”, μου είχε πει ο καθηγητής του διδακτορικού. Προσπαθώντας φυσικά να κάνει μια προβολή του υποσυνείδητου που δείχνει την πραγματική μας ταυτότητα, τα ενδόμυχα θέλω, χωρίς “μη” και “γιατί”. Σίγουρα όσοι βρέθηκαν εκεί θα τη θυμούνται για πολύ καιρό. Sold out η πρώτη συναυλία του Κωστή και στο τελείωμά της, μάς άφησε μια γλύκα στο μάτι και ένα χαμόγελο στα χείλη, κάνοντάς μας να ξεχάσουμε πως κατά την έξοδο δε θα αναπνεύσουμε Θερμαϊκό, δε θα αντικρίσουμε Ακρόπολη αλλά τα στενά του Camden.
Ονειρευτήκαμε, όμως ελληνικά.
Ευχαριστούμε Κωστή γι’ αυτό, εις το επανακούειν».
Ας πάμε στην πραγματική ζωή. Το όνομα του blogger, Νίκος Νυφούδης. Ενας νέος -μόλις 34 ετών- που έβαλε στοίχημα να μάθει τους Λονδρέζους να τρώνε ελληνικό φαγητό. Ο ίδιος προτιμά να ορίζει διαφορετικά τη δουλειά του και μαζί το στοίχημα που έχει βάλει: «Τους προσκαλώ σε ένα τραπέζι που το στρώνω όπως θα έκανα στο σπίτι μου για να δοκιμάσουν αυθεντικό μαμαδίστικο φαγητό όπως το έφτιαχναν οι Ελληνίδες μητέρες των προηγούμενων δεκαετιών». Με λίγα λόγια, ο ίδιος δεν θα παραδεχτεί ποτέ -και δικαίως- ότι είναι ένας ακόμη εστιάτορας στην αγγλική πρωτεύουσα. Αλλωστε αυτή δεν είναι και δεν θα μπορούσε να ήταν η φιλοδοξία του.
Ας πάμε όμως στην αρχή της διαδρομής. Ο Νίκος Νυφούδης πηγαίνει το 2006 στο Λονδίνο για ένα μεταπτυχιακό στις Πολιτικές Επιστήμες έχοντας μια προηγούμενη εμπειρία από τον χώρο της εστίασης - ήταν συνεταίρος σε ένα από τα εκατοντάδες καφέ της πόλης. Σήμερα, με ένα διδακτορικό μισοτελειωμένο στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, ο Νίκος μαζί με τον κατά 4 χρόνια μεγαλύτερο σε ηλικία αδελφό του, τον Γιώργο, διαθέτουν δύο καταστήματα ελληνικής διατροφής στο Λονδίνο. Παρ’ όλα αυτά βρίσκει χρόνο για να κατεβαίνει και στις εκλογές. Τελευταίο εγχείρημά του, η υποψηφιότητα για δήμαρχος στον ενιαίο Δήμο Πυλαίας - Χορτιάτη τον περασμένο Μάιο.
Το πρώτο τους κατάστημα άνοιξε μόλις το 2013. «Θέλαμε να κάνουμε ένα παντοπωλείο από τα παλιά. Σαν εκείνα που βλέπαμε στις ταινίες του Χατζηχρήστου», μου λέει και μου εξιστορεί με λεπτομέρειες -που θα χρειάζονταν σελίδες επί σελίδων για να καταγραφούν- την περιπέτεια του πρώτου μαγαζιού. Διακόσια τ.μ. σε δύο επίπεδα -γύρω στα 40-50 κουβέρ-, αυθεντικά ελληνικά προϊόντα και γεύσεις σε συνδυασμό με καλό καφέ και καλό ψωμί που είχαν ψάξει και είχαν βρει στη γειτονιά τους (ένα παλιό καλό καφεκοπτείο και ένας παλιός καλός φούρνος).
Στο σημείο αυτό μία παρένθεση έχει τη σημασία της: ο Νίκος εκτός από blogger είναι και συγγραφέας. Μάλιστα έχει γράψει δύο βιβλία για παιδιά που τα έχουν εικονογραφήσει οι γνωστοί σε όλους Beetroot. Οι βραβευμένοι designers, οι οποίοι εξακολουθούν να ζουν και να εργάζονται στη Θεσσαλονίκη, ήταν εκείνοι που σχεδίασαν το σήμα κατατεθέν όλης της δουλειάς του Νίκου. Η κατσίκα που σχεδίασαν για το «Life Goddess» παραπέμπει στην ελληνική μυθολογία, στην κατσίκα-τροφό του Δία. «Η δική μας κατσίκα μαθαίνει τους Λονδρέζους τι θα πει ελληνική παραδοσιακή διατροφή, αλλά σε ένα σύγχρονο πλαίσιο».
Ο Νίκος με το πρώτο κατάστημα, αλλά κυρίως με το δεύτερο που ακολούθησε, προσφέρει μια γευστική εμπειρία, ένα ξεχωριστό βίωμα στις σκληρές συνθήκες ζωής της αγγλικής πρωτεύουσας, όπως και ο ίδιος λέει. Για παράδειγμα, το δεύτερο κατάστημα προσφέρει φαγητό μαγειρεμένο αποκλειστικά και μόνο σε ένα επιλεγμένο παραδοσιακό σκεύος της ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας, και αυτό δεν είναι άλλο από τη σιφνέικη γάστρα. Εκεί μαγειρεύονται οι γίγαντες Πρεσπών με λουκάνικο Κοζάνης, αλλά και η παραδοσιακή ρεβυθάδα. Ο πολυμήχανος Θεσσαλονικιός, όμως, έχει σκεφτεί και άλλα μικρά μαγικά κόλπα που τρελαίνουν τους πελάτες του, όπως εκείνο με τα τσιγαριστά άγρια χόρτα που καταφτάνουν στο Λονδίνο σε κατεψυγμένη μορφή και γίνονται ένα αξέχαστο έδεσμα. Τα επόμενα σχέδια; Ενα ακόμη μαγαζί στο Λονδίνο και ένα άλλο, πιθανότατα στο Μάντσεστερ. Και για αργότερα σκέψεις πολλές για την ηπειρωτική Ευρώπη - το Μπορντό, τις Βρυξέλλες. Αλλά δεν είναι μόνο τα καταστήματα.
Η «κατσικούλα» τα καταφέρνει καλά με τη χονδρική των ελληνικών προϊόντων, τόσο με το κατάστημα της λιανικής όσο και με το e-shop. Και όλα αυτά επειδή η «κατσικούλα» των Beetroot έχει γίνει αναγνωρίσιμο brand.
Για το τέλος κράτησα μια ερώτηση για τον Νίκο. Τι πρέπει να διαθέτουν τα επώνυμα προϊόντα της ελληνικής γης για να έχουν επιτυχή πορεία στα ράφια των ντελικατέσεν του εξωτερικού; Ο ίδιος στην απάντησή του ήταν απόλυτος: «Αυθεντική ελληνική γεύση, σύγχρονη συσκευασία και μια αξιοπρεπή σχέση ποιότητας και τιμής. Μα πάνω απ’ όλα, συστηματική και επίμονη προσπάθεια για το ίδιο το brand και μακρόχρονο σχεδιασμό και πλάνο εφαρμογής των κινήσεων και των επιλογών».
Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr
