Η άρση της ''πολιτικής καχυποψίας''...

Του Παναγιώτη Παναγιώτου


Το πιο κρίσιμο ίσως ερώτημα για την επόμενη ημέρα των εκλογών είναι προφανώς ο σχηματισμός κυβέρνησης, με δυνατότητα να μπορεί να διαχειριστεί πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά, με επιτυχία, μία περίπλοκη κατάσταση και στο εσωτερικό της χώρας και στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Η Ελλάδα αλλάζει και η Ευρώπη αλλάζει. Ο «συντονισμός τους» όμως δεν είναι απλή υπόθεση. Χρειάζονται σωστές προτεραιότητες, ευελιξία χειρισμών -όχι δογματισμοί- σαφείς στόχοι, διαχειριστική ικανότητα και αξιόπιστο εθνικό σχέδιο αλλαγών. Eνα δηλαδή... δικό μας «μνημόνιο» μέσων και στόχων, τοποθετημένο μέσα σ' ένα νέο χρονοδιάγραμμα. Η πρώτη προτεραιότητα είναι αφενός το τραπεζικό μας σύστημα να εξακολουθήσει να παραμένει διασυνδεδεμένο με το ευρωπαϊκό και να στηριχθεί πολλαπλώς και αφετέρου να συνεχιστεί ο ευρωπαϊκός δανεισμός της χώρας.

Οταν οι τράπεζες «αδειάζουν» από καταθέσεις, πέραν των άλλων προβλημάτων που έχουν, και το Δημόσιο βρίσκεται σ' ένα είδος οιονεί εσωτερικής παύσης πληρωμών, τα περιθώρια που υπάρχουν δεν είναι πολλά. Πρέπει κατ' αρχήν να αποτρέψουμε τα χειρότερα. Η Ευρώπη μπορεί να ετοιμάζεται για το χειρότερο σενάριο, αυτό της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, αλλά δεν παύει αυτή τη στιγμή να μην είναι πρώτη επιλογή, καθώς κάτι τέτοιο θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το ευρώ και τη διεθνή οικονομία. Είναι ένα σενάριο υψηλού ρίσκου, που ακόμα η Ευρώπη, παρά τα αναχώματα που ήδη έχει δημιουργήσει, δεν μπορεί εύκολα να επιλέξει. Ιδίως σε μια περίοδο που η «φωτιά» στον Νότο εξαπλώνεται και δεν είναι τόσο απλή μια «γρήγορη κατάσβεση». Δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα για τη «θυσία της Ιφιγένειας». Αντίθετα, είναι η ώρα των εκατέρωθεν αναθεωρήσεων. Η ώρα μιας δύσκολης διαπραγμάτευσης, καθώς η «πολιτική καχυποψία» της Ευρώπης έναντι της χώρας μας «χτυπάει κόκκινο». Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο εμπόδιο. Η «πολιτική αμφιβολία» για την Ελλάδα. Αυτή πρέπει άμεσα, με τις πρώτες μάλιστα κινήσεις, μετά τις εκλογές, να αντιμετωπίσουμε.

Και αυτό γίνεται με δύο τρόπους. Πρώτον, με μια σοβαρή κυβέρνηση, με έμπειρους, ικανούς και αξιόπιστους διαπραγματευτές και παράλληλα με μία ευρύτερη εθνική συμφωνία των πολιτικών αρχηγών σ' έναν «βασικό κορμό» επιδιώξεων. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν λέει για παραμονή της χώρας στο ευρώ, το εννοεί. Τελευταία ο κ. Τσίπρας «στρογγυλεύει» τις ακραίες τοποθετήσεις του... Ελπίζουμε να μη γίνεται αυτό από προεκλογικό μόνο τακτικισμό, αλλά να συνδέεται με ένα αίσθημα ευθύνης έναντι των δυσκολιών που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα, είτε από τη θέση του πρώτου κόμματος, είτε από τη θέση του δεύτερου... Να αξιοποιήσουμε την «ώρα των αναθεωρήσεων», για να αποφύγουμε την ώρα της «θυσίας της Ιφιγένειας»...


Πηγή: www.ethnos.gr