«Έστησε σκηνικό απόλυτης απελπισίας!»: Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Π. Παπαδάτου

Υπουργοί και υφυπουργοί όλων των «ειδικοτήτων», βουλευτές, υποψήφιοι βουλευτές και ευρωβουλευτές όλων των αποχρώσεων βάλθηκαν να μας παραδώσουν μαθήματα μακροοικονομίας και μικροοικονομίας από τηλεοράσεως, τη στιγμή που οι πλείστοι εξ αυτών δεν γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ δημόσιου ελλείμματος και χρέους!

Δημόσιου χρέους που κανείς αρμόδιος της κυβέρνησης δεν προσπάθησε να εξηγήσει αλλά ούτε και να πείσει τους εταίρους μας ότι ουσιαστικά, δεν είναι 180% αλλά μόλις 90%, γιατί το δικό μας χρέος είναι πληρωτέο σε βάθος 30ετίας, ενώ των υπολοίπων χωρών του νότου είναι πληρωτέο σε βάθος 15ετίας.

Εν τω μεταξύ, η ΝΔ έχει εξαπολύσει μία θλιβερή καμπάνια φόβου και τρόμου, λες και επιδιώκει την δική της καταστροφή αλλά και της χώρας συγχρόνως. Η κινδυνολογία της ανάγκασε τον πρόεδρο της ΕΚΤ, κύριο Ντράγκι, να δηλώσει ότι θεωρεί επικίνδυνους τους χειρισμούς του κυρίου Στουρνάρα και εκτιμάει ότι η κινδυνολογία περί ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών αποτελεί τεράστιο οικονομικό κίνδυνο για τη χώρα.

Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι το χρέος. Είναι οι αιτίες που το δημιούργησαν. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η έλλειψη επενδύσεων, είναι το περιβάλλον που τις αποτρέπει. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η έλλειψη ικανών στελεχών, αλλά το management “babushka” που εφαρμόζουν οι πολιτικοί μας. Ο μεγάλος ασθενής, το Δημόσιο, είναι μεγάλο πρόβλημα. Μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι η ανεπάρκεια των πολιτικών οι οποίοι το δημιούργησαν αλλά και φυσικά αυτών που ανέλαβαν να το διορθώσουν. Δυστυχώς, όσο δεν θεραπεύουμε τις αιτίες, το πρόβλημα δεν θα βρει ποτέ λύση. Είναι τραγικό να πιστεύει κανείς ότι αν κουρευτεί το χρέος μας, θα εξαφανιστεί και το πρόβλημα της χώρας. Κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να γίνει για πολλούς λόγους αλλά και γιατί το απαγορεύει το σύνταγμα κάποιων ευρωπαϊκών χωρών.

Μόνο 50ετή μετακύληση χρέους και μηδενική μείωση επιτοκίων μπορούμε να επιτύχουμε και αυτό θα ήταν αρκετό, αν φυσικά αποκτήσουμε ποτέ κυβέρνηση αναπτυξιακού προσανατολισμού. Αλλά θα μου πείτε, πολλά ζητάω…

Και ενώ όλοι γνωρίζουμε πού έχουμε φθάσει αλλά και ποιος μας έφθασε έως εδώ, τώρα, ούτε καν γνωρίζουμε προς τα πού θέλουν να μας πάνε! Καταντήσαμε βάρκα χωρίς προορισμό και δυστυχώς χωρίς ελπίδα!

Σημείωση

Ο κόσμος είναι τόσο απελπισμένος και αγανακτισμένος ώστε ούτε καν διερωτάται, πού θα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ τα 28 δις που χρειαζόμαστε το 2015, συν τα 7 δις της δόσης του 2014, αν δεν μας τα δώσουν. Όσο μεγάλη όμως είναι η απελπισία και η αγανάκτηση του κόσμου, άλλα τόσο, και μεγαλύτερη ακόμη, είναι η ανεπάρκεια της κυβέρνησης που έστησε το σκηνικό της απόλυτης απελπισίας.