Story of the day: Όταν ο Κέβιν γνώρισε την Άννα - στο ίντερνετ! Αχχχχχ! (φωτό)

Ζήτησα από την Άννα, που εχθές, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, εγκρίθηκε η Visa της για την μόνιμη εγκατάσταση στην Αμερική ως μνηστή Αμερικανού πολίτη, πριν φτιάξει τις βαλίτσες της, να μας περιγράψει την ιστορία της, που θα την απογειώσει για μια νέα ζωή κοντά στον αγαπημένο της.  

- Άννα πες μου με δύο λόγια πως ξεκίνησε αυτός ο υπερατλαντικός έρωτας; Σεπτέμβριος 2012. Με ένα διαζύγιο να «τρέχει» και στη μοναξιά του καλοκαιριού, η καλή μου φίλη Η., αναφέρεται σε ένα site γνωριμιών. Το είπε www.okcupid.com. Διστακτικά, λίγο από περιέργεια, λίγο με ελπίδα, αποφασίζω να φτιάξω το προφίλ μου. Ένα κατεβατό από προσωπικά στοιχεία, μια προσεκτικά διαλεγμένη φωτογραφία, απάντηση σε καμιά εκατοστή ερωτήσεις, σχετικά με τα ενδιαφέροντα και τα πιστεύω μου, και φύγαμε!  

- Και πως εξελίχθηκε με τον Kevin; Σερφάροντας στα προφίλ άλλων χρηστών, επικεντρωνόμουν σε κατοίκους Ελλάδας και ευρωπαϊκών χωρών, αλλά για κάποιο λόγο το site επέμενε να με κάνει match με έναν Αμερικανό, ονόματι Kevin, ένα χρόνο μεγαλύτερο από εμένα, κάτοικο Georgia, γοητευτικό και με ένα πλατύ χαμόγελο! Δεν έδωσα σημασία, «πολύ μακριά» σκέφτηκα... Στην επόμενη σύνδεσή μου, ξανά τα ίδια! 93% match! Μια, δυο, τρεις, πέντε, το πήρα απόφαση και του έστειλα ένα μήνυμα. «Αυτό το πράγμα λέει πως ταιριάζουμε κατά 93%. Τι κρίμα να είσαι στην άλλη άκρη του κόσμου!» Απάντηση: «Δεν είμαι εγώ στην άλλη άκρη του κόσμου. Εσύ είσαι!», συνοδευόμενο από χαμογελαστό emoticon! Έτσι δειλά, δειλά, ξεκίνησε μια επικοινωνία, αρχικά σε καθαρά φιλικό επίπεδο, μια κι η απόσταση έμοιαζε τότε απαγορευτική.  

- Και στη συνέχεια; Στη συνέχεια ανταλλάξαμε Skype names, κάναμε chat ώρες ατελείωτες, βράδια ολόκληρα, video calls, τηλεφωνήματα και τα συναισθήματα να μεταλλάσσονται, να ζωντανεύουν και να μας κάνουν να αδημονούμε για την επόμενη επικοινωνία.  

- Περιέγραψέ μου, πως τελικά συναντηθήκατε; Πλέον ήταν αναπόφευκτο. Έπρεπε να συναντηθούμε. Αρχικά το πλάνο ήταν να τον επισκεφτώ το Μάρτιο του '13, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, ο Μάρτης μάς φαινόταν πολύ μακρινός. Αποφάσισα, λοιπόν, να πάω για τα γενέθλιά του, που είναι στις 23 Γενάρη. Έφτασα 21/1/13 και δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου εκείνες τις πρώτες στιγμές της κατά πρόσωπο συνάντησής μας. Ήταν μαγικές! Ήταν σαν να είχα φύγει ταξίδι και να γύριζα επιτέλους σπίτι! Του είχαν πει να με περιμένει σε λάθος σημείο, οπότε όταν βγήκα από τον έλεγχο, δεν τον είδα στην αίθουσα αναμονής. Βγήκα έξω, μήπως είναι εκεί. Τίποτα. Του τηλεφώνησα. Με ρώτησε που βρίσκομαι, του εξήγησα και μου απάντησε πως με είχε δει και πως ερχόταν προς το μέρος μου. Πρωτοαντίκρισα τα μάτια του ανάμεσα στις δυο γυάλινες πόρτες της εξόδου του αεροδρομίου. Με πήρε αγκαλιά, με φίλησε, με πήρε από το χέρι και φύγαμε! Αυτό ήταν...the rest is history! Περάσαμε μαζί ενάμιση ονειρεμένο μήνα κι από τη στιγμή που έφυγα, μια σκέψη απασχολούσε το μυαλό και των δυο...το πότε θα επιστρέψω!  

- Η εξέλιξη της ιστορίας; Τον Ιούλιο καταθέσαμε τα χαρτιά μας για βίζα αρραβωνιαστικιάς, μια και στις 22 Φλεβάρη του '13 μού έκανε πρόταση γάμου. Εχθές, 14 Φλεβάρη (σημάδι!) πήρα τη βίζα στα χέρια μου! Πετάω στις 20....πετάω κυριολεκτικά, γιατί μεταφορικά πετάω 16 μήνες τώρα!  

- Ποιά είναι τα όνειρά σας, από έδώ και στο εξής; Ονειρευόμαστε μια γαλήνια κι ευτυχισμένη ζωή και είμαστε σίγουροι, ότι έτσι θα είναι! You can never cross the ocean, unless you have the courage to lose site of the shore!    - ...και το ηθικό δίδαγμα του ψηφιακού σας love story; Oυς ο ... αλγόριθμος συνέζευξεν άνθρωπος (ή ωκεανός) μη χωριζέτω! 

Πηγή: Lifo.gr