Top Woman η Μαρία Δεναξά, η οποία περιγράφει το δημοσιογραφικό της ατόπημα και την... «απαγορευμένη» ερώτηση προς Μέρκελ & Ολάντ!

Το βράδυ της Παρασκευής, όταν η τελευταία συνδιάσκεψη του Eurogroup έλαβε τέλος το προεδρικό μέγαρο του Παρισιού αποφάσισε να μην  επιτρέψει την είσοδο σε κάποιους από τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους. Στην συνέντευξη τύπου της Α. Μέρκελ και του Φ. Ολάντ η αίθουσα ήταν χωρισμένη στα δύο, αποκλειστικά για Γάλλους και Γερμανούς ανταποκριτές που έγιναν δεκτοί. Έχοντας δικαίωμα για δύο και μόνο ερωτήσεις, το μικρόφωνο περνά στη γαλλική πτέρυγα και οι δύο Ευρωπαίοι ηγέτες καλούνται να απαντήσουν σε μια φωνή από την Ελλάδα. Από το Παρίσι για την Popaganda, η ανταποκρίτρια του ΜEGA Mαρία Δεναξά περιγράφει το δημοσιογραφικό της «πραξικόπημα», χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της ως Δούρειο ίππο.

Υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο που υπαγορεύει το ποιοι δημοσιογράφοι θα παρευρεθούν σε κάθε συνέντευξη τύπου του προεδρικού μεγάρου; Δεν υπάρχει, όλο αυτό το χρονικό διάστημα που μπαινοβγαίνω στο Ελιζέ ποτέ δε μου έχει συμβεί κάτι ανάλογο. Παρόλα αυτά, εισέπραξα την ενόχληση τόσο των Γερμανών , όσο και των Γάλλων αξιωματούχων στους οποίους απευθύνθηκα κατά το χθεσινό περιστατικό. Συνήθως -σε τέτοιου είδους συνεντεύξεις τύπου και συναντήσεις- η κάθε πρεσβεία στέλνει στο μέγαρο μια λίστα των δημοσιογράφων που θα παρευρεθούν, κάτι που είναι λογικό εφόσον δεν είναι όλοι διαπιστευμένοι και δεν έχουν την γαλλική κάρτα τύπου. Εγώ όμως έχω διαπίστευση από το γαλλικό υπουργείο εξωτερικών και μπορώ να μπαίνω παντού.

Επομένως φτάσατε ως εκεί αγνοώντας τον αυστηρό όρο που είχε τεθεί σχετικά με την παρουσία δημοσιογράφων αποκλειστικά από την γαλλική και γερμανική πλευρά. Φυσικά.

Μπορείτε να μου περιγράψετε τι ακριβώς συνέβη στη συνέχεια; Φτάνω στο προεδρικό μέγαρο μαζί με την συνάδελφο Ηρά Φελουκατζή, η οποία ήταν παρούσα στο περιστατικό. Η εκπρόσωπος του γαλλικού γραφείου τύπου με ενημερώνει πως η είσοδος επιτρέπεται μόνο στους δημοσιογράφοι των δύο χωρών και η κάθε πλευρά έχει το δικαίωμα δύο ερωτήσεων, αυστηρά. Βρίσκω μία Γερμανίδα αξιωματούχο, μου απαντά ακριβώς το ίδιο, εξηγώντας μου πως «έτσι γίνεται στο Βερολίνο». Επιστρέφω στην -εμφανώς πλέον ενοχλημένη- Γαλλίδα, που δεν είχε πρόθεση να δώσει την λύση και με συμβουλεύει να τα βρω με τους συναδέλφους. Στρέφομαι αρχικά στους παγερά αδιάφορους Γερμανούς, τη στιγμή που η Γερμανίδα αξιωματούχος με έχει από κοντά λέγοντάς μου πως θα προσπαθήσει να επικοινωνήσει με το επιτελείο της Μέρκελ. Έκανε πως έστελνε κάποια μηνύματα από το κινητό της, όμως απάντηση δεν έπαιρνε. Μου πρότεινε λοιπόν να ενσωματώσω την ερώτηση μου με την ερώτηση δημοσιογράφου tου ΖDF, κατόπιν συννενόησης. Eνημερώνω λοιπόν τον ίδιο πως η ερώτηση μου είναι για το Grexit, αλλά με βεβαίωσε πως αποκλείεται να απαντηθεί . Tην συζήτηση όμως παρακολουθούσε μια Γαλλίδα δημοσιογράφος. Μου είπε πως πρέπει οπωσδήποτε να υποβάλω τη συγκεκριμένη ερώτηση, αφού δεν γίνεται να αποφασίζουν για την Ελλάδα στην αίθουσα και η χώρα να μην έχει φωνή σε αυτή τη διαδικασία. Έσπευσε να μιλήσει στους συναδέλφους της, εκείνοι συμφώνησαν μαζί της ομόφωνα και με έβαλαν να καθίσω ανάμεσά τους, στη μέση της δεύτερης σειράς, προκειμένου να μου παραχωρήσουν το μικρόφωνο όταν έρθει η σειρά τους. Όλα έγιναν κάπως πραξικοπηματικά δηλαδή.

Έχουν γραφτεί πολλά για το γεγονός πως δεν ακούσατε τις απαντήσεις ενώ βρισκόσασταν στην αίθουσα. Τι ισχύει τελικά; Δεν είχα καν ακουστικά, δεν πήγα να ζητήσω για να μη δώσω στόχο και φέρω όσους με βοήθησαν σε δύσκολη θέση. Όταν μου έδωσαν το μικρόφωνο, σηκώθηκα και κοίταξα τον Ολάντ, ο Γάλλος πρόεδρος ακολουθείτε από συγκεκριμένους πολιτικούς συντάκτες και μας γνωρίζει με τα μικρά μας ονόματα. Ενώ κοιταζόμαστε κάνω την ερώτηση και παρακολουθώ τους δύο ηγέτες να μένουν άναυδοι. Δεν ξέρω αν μπορώ να περιγράψω με ακρίβεια αυτά τα δευτερόλεπτα, διέκρινα μια δυσαρέσκεια που δε νομίζω ότι αποτυπώθηκε ως είχε στην κάμερα. Ο Ολάντ απάντησε εκνευρισμένος, χωρίς να κοιτά προς το μέρος μου και δυσκολεύτηκα να τον παρακολουθήσω, αφού οι διπλανοί μου ψιθύριζαν «tres bien». Η Μέρκελ απάντησε με αυστηρό τόνο, με κοιτούσε μέσα στα μάτια και με αναζητούσε στο πλήθος, κάνοντας με να νιώθω πως θέλει να μου δώσει ένα μάθημα.

Σας ικανοποίησαν οι απαντήσεις τους; Θεωρώ πως αξία τελικά δεν είχαν οι απαντήσεις, όσο το γεγονός ότι εκνευρίστηκαν και αιφνιδιάστηκαν. Δεν είπαν κάτι παραπάνω από όσα έχουν ήδη ειπωθεί, όταν μιλάς με τη γλώσσα της διπλωματίας και ισχυρίζεσαι πως δεν εξετάζεις τέτοιου είδους σενάρια είναι σχεδόν σίγουρο πως έχουν πέσει στο τραπέζι, όσο κατηγορηματική και αν φαίνεται η απάντησή σου.

Πιστεύετε δηλαδή πως η συνέντευξη τύπου αποσκοπούσε σε ανώδυνες ερωτήσεις; Αν θυμόσαστε πρόσφατα είχε έρθει στο Παρίσι ο Αλέξης Τσίπρας και τότε είχε κάνει τεράστια εντύπωση σε όλους πως δεν είχαμε καν το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων, φοβήθηκαν ενδεχομένως το περιεχόμενο τους. Όσο όμως και αν τα επιτελεία τους προσπάθησαν αυτή τη φορά να με εξουδετερώσουν, η βοήθεια των Γάλλων δημοσιογράφων με έκανε το δούρειο ίππο της χτεσινής συνέντευξης τύπου.

Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη στην popaganda.gr