Ο Λάκης Γαβαλάς ξεναγεί στο πρώην αρχηγείο του στην Κάντζα : Ήμουν "κομμουνιστής"- Τώρα βάζω αγγελία για δουλειά

Σε αυτό μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν εγκατεστημένη η εταιρεία του Λάκη Γαβαλά, η οποία έσφυζε από ζωή. Σήμερα, όμως, αποτελεί ένα κτίριο-φάντασμα. Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» βρέθηκαν στην άλλοτε έδρα της Lak, μαζί με τον γνωστό επιχειρηματία, ο οποίος, περπατώντας στους έρημους διαδρόμους της, ξεσπά κατά του πολιτικού συστήματος. 
Πριν από μερικά χρόνια, όπως εκείνος έχει υποστηρίξει, έγινε το εξιλαστήριο θύμα, τη στιγμή που ήταν πολλοί εκείνοι των οποίων οι οφειλές ξεπερνούσαν κατά πολύ το ποσό που χρωστούσε ο ίδιος. Ο Λάκης Γαβαλάς, που χαρακτηρίζεται για την εκκεντρικότητά του, βρέθηκε πίσω από τα σίδερα των φυλακών για 15 μήνες, αλλά βγήκε από εκεί ακόμα πιο δυνατός.

Το 2010 ξεκίνησαν τα προβλήματα. Ο Λάκης Γαβαλάς φυλακίστηκε και η έδρα του στην Κάντζα σφραγίστηκε -ένα κτίριο περίπου 20.000 τ.μ., που στέγαζε στις πολύ μοντέρνες εγκαταστάσεις του μεγάλο αριθμό υπαλλήλων, οι οποίοι εργάζονταν στις καλύτερες συνθήκες και με αρκετά καλά χρήματα. Σήμερα, τίποτε δεν θυμίζει τις καλές μέρες, με τα χαμόγελα και τις φωνές που ακούγονταν καθημερινά. Πλέον, το κτίριο είναι μουντό, σκοτεινό, με αντικείμενα που θυμίζουν την εποχή της άνθησης της επιχείρησης. Κάτι που επισήμανε και ο ίδιος ο Λάκης Γαβαλάς όταν ξενάγησε τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» στα σφραγισμένα γραφεία, στα οποία ένας φύλακας αποτρέπει τις ανεπιθύμητες… επισκέψεις. 

ΟΙ ΧΩΡΟΙ

Τεράστια γραφεία, κουζίνα, αίθουσες για ψυχαναλυτές, ιατρείο και πολλά ακόμα είναι όλα όσα περιλαμβάνει το επιβλητικό γκρι κτίριο, για το οποίο ο Λάκης Γαβαλάς έχει να πει πολλά, μιας και ήταν μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις του. «Δεν ξέρω αν τελικά έκανα καλά που χωρίς κανένα πολιτικό δόγμα έφτιαξα έναν χώρο που μόνο κάποιος που έχει στα εσώψυχά του κάτι από κομμουνισμό ή αριστερή φιλοσοφία θα μπορούσε να κάνει. Αν και ήδη είχα ένα κτίριο στην Κηφισίας, με πολύ καλή πελατεία, ουσιαστικά το έκανα για να φιλοξενήσω 300 άτομα προσωπικό. Θέλησα να κάνω ένα άνοιγμα βασιζόμενος στα όσα μας υπόσχονταν οι τότε κυβερνήσεις…», εξομολογείται ο ίδιος.

Και παρ’ όλο που όλα γύρω του έδειχναν πως οι μέρες που θα ακολουθούσαν θα ήταν δύσκολες, εκείνος επέλεξε να μείνει στην Ελλάδα, απορρίπτοντας πολλές δελεαστικές προτάσεις από το εξωτερικό. Οπως μας λέει: «Το 2010, όταν έκανε την παρουσία της η κρίση, άρχισαν τα προβλήματα, τα οποία εγώ δεν είχα αντιληφθεί εξαιτίας των συχνών ταξιδιών μου στο εξωτερικό. Και ενώ όλοι μου έλεγαν ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε, εγώ απαντούσα: “Eίστε τρελοί. Δεν φεύγω γιατί αγαπώ τη χώρα μου και θα μείνω εδώ”. Αλλά άργησα να καταλάβω πως είχα στα οικονομικά της επιχείρησής μου τέρατα, ελεεινά άτομα και μέχρι σήμερα τους κάνω καταγγελίες, αλλά το κράτος δεν κάνει τίποτα. Ομως δεν το βάζω κάτω! Ζω για να ταλαιπωρώ αυτούς που πιστεύουν πως θα με εξοντώσουν και αυτό είναι και το μότο μου. Δεν εξοντώνομαι εύκολα. Η φυλακή ουσιαστικά ήταν μια δοκιμασία των αντοχών μου. Ετσι το βλέπω».

Για το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αναφέρει με φανερή αγανάκτηση: «Δεν μπορούν οι σταρ να είναι οι πολιτικοί. Θέλω να μου αποδείξουν πόσα χρήματα έχουν επενδύσει στο real estate τους. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κ. Νικολούδης, που του έχουμε προσφέρει αυτό το κτίριο για το αντίτιμο του ποσού που χρωστάμε, δεν κάνει κάτι. Είμαι αγανακτισμένος! Επένδυα χρόνια στη χώρα μου και τιμωρήθηκα γι’ αυτό. Δεν ξέρω αν θα με συλλάβουν την άλλη μέρα, γιατί και η γραφειοκρατία που έχουν πολλές φορές δημιουργεί μπερδέματα. Πρέπει να σταματήσουν να βγαίνουν όλη μέρα στην τηλεόραση και να δουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα. Το πολύ φλας καίει. Οι πολιτικοί που νομίζουν ότι, όταν κάνουν κάτι χωρίς γραβάτα, αυτό είναι lifestyle είναι το μόνο που με φοβίζει».

«Εκανα αίτηση για καθαριστής»

Σε ένα κτίριο το οποίο, όπως λέει ο Λάκης Γαβαλάς, είχε σκεφτεί να πουλήσει έναντι 18 εκατομμυρίων ευρώ, οι εικόνες μόνο θλίψη προκαλούν, μιας και ό,τι είχε δημιουργήσει γκρεμίστηκε πολύ γρήγορα και άδικα. Ο Λάκης Γαβαλάς όμως δεν το βάζει κάτω και είναι διατεθειμένος να παλέψει. «Οσοι ζουν και περνάνε καλά εις βάρος μου εύχομαι να περνάνε δύο φορές τον μήνα από φαρμακεία, κάτι που εγώ δεν θα κάνω, γιατί τα έχω πολύ καλά με τον εαυτό μου. Αυτή τη στιγμή, σας δίνω συνέντευξη και το μόνο που θέλω είναι να βάλω αγγελία “Ζητείται εργασία”, αν είναι δυνατόν ακόμα και μέσα στο ίδιο μου το κτίριο, το οποίο είναι ακόμα μουσείο, για να το βλέπουν όλοι οι ξένοι και να με λένε ηλίθιο που το έφτιαξα. Εχω κάνει και μια αίτηση στον δήμο για να με πάρει, ώστε να μπορώ να αποπληρώνω τα χρέη μου μέσα από κοινωνική υπηρεσία που θα προσφέρω σαν καθαριστής ή με το να προσφέρω φαγητό στα συσσίτια, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος».

Αν και προσπαθεί να κάνει μια καινούργια αρχή, καθώς σχεδιάζει και πάλι τα Lak και κάνει μαθήματα στη σχολή Pansik προσφέροντας τις γνώσεις του, τα λόγια του τα λένε όλα. «Η Ελλάδα με πέταξε… στα αζήτητα. Και η μεγαλύτερη τιμωρία μου είναι να έρχομαι σε ένα κτίριο που το έκανα με τόση αγάπη», είπε ολοκληρώνοντας την περιήγησή μας στο τεράστιο κτίριο της Κάντζας.