Story: Το χρονικό του serial killer Ed Gein που κατασκεύαζε αντικείμενα από ανθρώπινη σάρκα

Το όνομα Ed Gein είναι κάτι παραπάνω από το σήμα κατατεθέν του serial killer στην Αμερική. Πρόκειται για τον πιο χαρακτηριστικό αστικό θρύλο της εγκληματολογίας, το τερατώδες έργο του οποίου γέννησε μερικά από τα πιο κλασικά φιλμ τρόμου στο Hollywood. Η ιστορία της ψυχοπαθολογικής σχέσης του Gein με την αυταρχική μητέρα του, οι αποτρόπαιες δολοφονίες που συνοδεύονταν από κατακρεούργηση των θυμάτων και χρήση των γεννητικών τους οργάνων και ανθρώπινου δέρματος ως μάσκες, αντικείμενα ένδυσης ή έπιπλα σπιτιού και η εμμονή του θύτη να μεταμορφωθεί σε γυναίκα έφτιαξαν το ιδανικό  προφίλ για μια σειρά από ταινίες θρίλερ.
Δανειζόμενες αποσπάσματα από την καθ' όλα πραγματική ιστορία του οι ταινίες "Ψυχώ",  "Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι", αλλά και ο παρανοϊκός Buffalo Bill από τη "Σιωπή των Αμνών" αποτέλεσαν τρία από τα πιο εμβληματικά φιλμ τρόμου στην ιστορία του σινεμά.
Η Ειρήνη - Έλλη (Ειρηνέλλα) Μπούτσικα δικηγόρος με ειδίκευση στην εγκληματολογία και τη δικαστική ψυχολογία εξιστορεί στο NEWS 247 την απίστευτη ιστορία της γέννησης ενός κατά συρροή δολοφόνου και περιγράφει το ψυχολογικό προφίλ του ανθρώπου και τα βασικά αίτια που τον οδήγησαν στα ειδεχθή του εγκλήματα.

Τα παιδικά χρόνια ενός serial killer

Η Augusta και ο George Gein, είχαν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Henry και τον Edward και έμεναν στο La Crosse County, του Winsconsin. Παρά την μεγάλη απέχθεια για τον σύζυγό της, η Augusta διατηρούσε αυτό το γάμο λόγω της πεποίθησής της ότι το διαζύγιο είναι αμαρτωλή πράξη. Λίγα χρόνια μετά τη γέννηση των αγοριών, αποφάσισε να αγοράσουν μία φάρμα στην ήσυχη περιοχή του Plainfield. Σημαντικό ρόλο σε αυτή της την απόφαση έπαιξε το γεγονός ότι πίστευε πως στη νέα τους κατοικία, θα μπορούσε καλύτερα να προφυλάξει τα παιδιά της από τον έξω κόσμο και το κακό που αυτός αντιπροσώπευε μέσα στο μυαλό της.

Η Augusta Gein, ήταν προφανώς μία πολύ αυταρχική γυναίκα, φανατική Λουθηριανή Χριστιανή που έθετε όλους τους κανόνες μέσα στο σπίτι των Gein

Στα αγόρια επέτρεπε να απομακρυνθούν από το σπίτι μόνο για να πάνε στο σχολείο ενώ η ίδια, δεν έχανε ποτέ την ευκαιρία να κηρύττει στα παιδιά της πως οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί, πως το σεξ είναι μία βρώμικη πράξη και πως όλες οι γυναίκες (με εξαίρεση τον εαυτό της) είναι πόρνες. Κάθε απόγευμα επίσης, φρόντιζε να τους διαβάζει αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη, γεμάτα με ιστορίες διανθισμένες με βίαιους φόνους και απειλές για την Θεία οργή. H Augusta ήταν προφανώς μία πολύ αυταρχική γυναίκα, φανατική Λουθηριανή Χριστιανή που έθετε όλους τους κανόνες μέσα στο σπίτι των Gein μιας και ο George, αλκοολικός και συχνά απών, παρέμενε αδιάφορος και αποστασιοποιημένος.

Ο μικρότερος γιος ο Ed, γρήγορα ανέπτυξε έναν πολύ ισχυρό δεσμό με την μητέρα του. Την έτρεμε αλλά ταυτόχρονα την λάτρευε παθολογικά. Κάθε του προσπάθεια βέβαια να κερδίσει την όποια εύνοιά της, ήταν συνήθως μάταια καθώς εκείνη φρόντιζε να του υπενθυμίζει πως θα είναι μια ζωή αποτυχημένος σαν τον πατέρα του.

Κάθε φορά που μάθαινε πως ο Ed προσπαθούσε να κάνει φίλους στο σχολείο, εκείνη τον μάλωνε και τον τιμωρούσε αυστηρά με αποτέλεσμα εκείνος να εξελιχθεί σε ένα παιδί αποτραβηγμένο, αντικοινωνικό και κάπως μαλθακό

Μία φορά στις αρχές της εφηβείας, τον είχε πιάσει να αυνανίζεται και επέλεξε να αντιμετωπίσει το ζήτημα ρίχνοντάς του βραστό νερό στα γεννητικά του όργανα. Κάθε φορά που μάθαινε πως ο Ed προσπαθούσε να κάνει φίλους στο σχολείο, εκείνη τον μάλωνε και τον τιμωρούσε αυστηρά με αποτέλεσμα εκείνος να εξελιχθεί σε ένα παιδί αποτραβηγμένο, αντικοινωνικό και κάπως μαλθακό, κάτι που το έκανε πιο εύκολο στόχο στους bullies της τάξης του. Από την άλλη, ο Henry μεγαλώνοντας άρχισε να αμφισβητεί τις ιδέες τις μητέρας του, ήταν ελαφρώς πιο ανεξάρτητος χαρακτήρας και συχνά μιλούσε άσχημα για εκείνη και κατέκρινε τις δεσποτικές συμπεριφορές της και τις θρησκοληπτικές εμμονές της μπροστά στον Ed.

Τα χρόνια της απομόνωσης

Το 1940 ο George Gein, πεθαίνει από την καρδιά του και τα αγόρια αναγκάζονται να κάνουν διαφόρων ειδών δουλειές για να συντηρήσουν την οικογένεια, έξω από τη φάρμα. Το 1944 μια φωτιά ξεσπάει κοντά στο αγροτόσπιτο και ο Ed δηλώνει στην αστυνομία πως  ο αδερφός του, ο οποίος αγνοείτο εδώ και ώρες, βρέθηκε νεκρός εκεί κοντά. Όταν η αστυνομία επισκέφθηκε το σημείο που βρισκόταν το σώμα του Henry, διαπίστωσε πως η φωτιά δεν τον είχε αγγίξει και πως υπήρχαν εκχυμώσεις στο κεφάλι του.

Όμως κανείς δεν θεώρησε πως τα στοιχεία αυτά ήταν επαρκή για να κατηγορήσουν τον Ed για το φόνο του αδερφού του. Πως θα μπορούσαν άλλωστε; Κανένας δεν πίστευε πως ο καλοκάγαθος γείτονας τους ήταν ικανός για κάτι τέτοιο. Ένα χρόνο μετά, μετά από μία σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων, η Augusta Gain πεθαίνει και ο Ed χάνει την μοναδική του συντροφιά, τη μεγάλη του αγάπη και μένει πια ολομόναχος και απομονωμένος στη φάρμα.

Η ζωή συνεχίστηκε κανονικά στην αμερικάνικη επαρχία μέχρι που στις 16 Νοεμβρίου 1957, η Bernice Worden, ιδιοκτήτρια ενός καταστήματος με εργαλεία στο Plainfield, εξαφανίζεται. Η τελευταία απόδειξη που είχε κοπεί στο κατάστημα ήταν για την αγορά αντιψυκτικού υγρού και ο γιος της Bernice θυμόταν πως την προηγούμενη μέρα ο Ed Gein είχε έρθει στο κατάστημα και είχε πει πως σκόπευε να αγοράσει κάτι τέτοιο. Οι αρχές δεν άργησαν να τον υποψιαστούν και να οδηγηθούν στο σπίτι του για να διεξάγουν έρευνες εκεί αλλά κανείς δεν φανταζόταν πως θα τους περίμενε ένα τέτοιο θέαμα.

Η φρικιαστική ανακάλυψη της αστυνομίας
Στο εσωτερικό του σπιτιού βρισκόταν το πτώμα της Worden, αποκεφαλισμένο και κρεμασμένο ανάποδα με σχοινιά από τα πόδια, με μία μεγάλη τομή που ξεκινούσε από τα γεννητικά της όργανα και κατέληγε στο στέρνο της, έτσι όπως κρεμούσαν τα ελάφια οι ντόπιοι κυνηγοί.

Ερευνώντας το υπόλοιπο σπίτι, η λίστα της αστυνομίας με τα μακάβρια ευρήματα εμπλουτίστηκε σημαντικά. Ανθρώπινες μύτες και κεφάλια, ακρωτηριασμένα γυναικεία γεννητικά όργανα, μάσκες και έπιπλα ντυμένα με ανθρώπινο δέρμα, μπολ κατασκευασμένα από κρανία, διάφορα ανθρώπινα εντόσθια στο ψυγείο, μία ζώνη από ανθρώπινες θηλές αλλά και το κεφάλι της Mary Hogan σε μια σακούλα, της ιδιοκτήτριας μιας τοπικής ταβέρνας η οποία είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς από την περιοχή το 1954.

Πολύ σύντομα επίσης μετά το θάνατο της μητέρας του ξεκίνησε τις προσπάθειες να "μεταμορφωθεί" σε γυναίκα φορώντας τα δέρματα των νεκρών γυναικών που είχε τροποποιήσει κατάλληλα

Σε ανακρίσεις της αστυνομίας, ο Ed παραδέχθηκε πως τα τελευταία χρόνια είχε κάνει πολλές επισκέψεις στο νεκροταφείο της πόλης ξεθάβοντας πτώματα γυναικών. Μέσα σε αυτά ήταν φυσικά και αυτό της μητέρας του. Πολύ σύντομα επίσης μετά το θάνατο της, ξεκίνησε τις προσπάθειες να "μεταμορφωθεί" σε γυναίκα φορώντας τα δέρματα των νεκρών γυναικών που είχε τροποποιήσει κατάλληλα αλλά και γυναικεία εσώρουχα τα οποία πρώτα τα "γέμιζε" με τα γυναικεία γεννητικά όργανα που είχε προηγουμένως "συλλέξει". Περιφερόταν έτσι μέσα στο σπίτι, επαναλαμβάνοντας συχνά αυτό το "τελετουργικό", πράγμα που όπως παραδέχθηκε του έδινε μεγάλη ικανοποίηση.
Στις 21 Νοεμβρίου του 1957 ο Ed Gein οδηγήθηκε σε δίκη αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για φόνο πρώτου βαθμού για τα μόνα δύο εξακριβωμένα θύματά του, την Bernice Worden και τη Mary Hogan. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως δεν θυμόταν αν είχε σκοτώσει κάποια άλλη γυναίκα. Τελικά κηρύχθηκε ένοχος αλλά το δικαστήριο έκανε δεκτό πως δεν έχει σώας τας φρένας και οδηγήθηκε σε ειδική ψυχιατρική κλινική.

Το 1968 ξανα-οδηγήθηκε σε δίκη, ώστε να καταδικαστεί για φόνο πρώτου βαθμού για τα πιο πάνω εγκλήματά του αλλά το δικαστήριο, για μία ακόμη φορά τον κήρυξε ανίκανο για καταλογισμό και τον καταδίκασε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στο ψυχιατρείο. Εκεί ο Ed παραδόξως βρήκε τη γαλήνη που αναζητούσε τόσα χρόνια. "Μου αρέσει αυτό το μέρος, όλοι μου φέρονται καλά, κάποιοι όμως είναι λιγάκι τρελοί", είχε πει.
Λίγο μετά την αρχική δίκη, η αγροτική οικία των Gein βγήκε για πούλημα όμως οι εξαγριωμένοι και αποτροπιασμένοι ντόπιοι κάτοικοι, φρόντισαν να την κάψουν προκειμένου να εξαφανίσουν κάθε σημάδι από τη φρίκη που έλαβε χώρα εκεί μέσα.
Τίποτε δεν έμεινε πια στο Plainfield για να θυμίζει τα μακάβρια αυτά γεγονότα ενώ και ο Ed Gain, άφησε την τελευταία του πνοή το 1984 από καρδιακό επεισόδιο που προκλήθηκε από τον καρκίνο που είχε ήδη εξαπλωθεί στο σώμα του.

Η ψυχασθενής περσόνα που ενέπνευσε το Hollywood

Από την πρώτη στιγμή που αυτή η υπόθεση ήρθε στη δημοσιότητα, προκάλεσε μία φρενίτιδα στον τύπο της εποχής και θα απασχολούσε σημαντικά τα μέσα ενημέρωσης για πολύ καιρό ακόμα . Παράλληλα, στα χρόνια που ακολούθησαν, η ζωή και οι πράξεις του Ed Gein αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για κάποια από τα πιο γνωστά σενάρια ταινιών τρόμου.

Ο Leatherface από το "Texas Chainsaw Massacre" που σκορπούσε τον πανικό φορώντας μία μάσκα από ανθρώπινο δέρμα, ο Norman Bates στο "Psycho", ο δολοφόνος που υποδυόταν την νεκρή μητέρα του στο απομονωμένο πανδοχείο τους και τέλος ο "Buffalo Bill" από τη "Σιωπή των Αμνών" που έπαιρνε το δέρμα από τα θύματά του για να φτιάξει μια ανθρώπινη "στολή" και να μεταμορφωθεί σε γυναίκα.

Όλες αυτές οι ταινίες, αντλώντας στοιχεία από τη ζωή του Gein, αναπαρέστησαν τους πιο αρχέγονους φόβους μας. Αυτούς που σχετίζονται με τον θάνατο, την διαστρέβλωση της αρχετυπικής εικόνας της μητέρας αλλά και τον βίαιο εκτοπισμό μας από την κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Ο άνθρωπος μετατρέπεται σε θύμα, σε θήραμα και στη συνέχεια σε μακάβριο τρόπαιο και αντικείμενο προς χρήση.

Το ψυχογράφημα ενός διάσημου serial killer

Τi ήταν αυτό όμως που οδήγησε τον Ed Gein σε αυτές τις πράξεις; Οι ειδικοί εκτιμούν πως βασικό ρόλο στην κατάληξη του Ed έπαιξαν δύο παράγοντες: Η μητέρα του και η έντονη απομόνωση. Η Augusta Gein με τον ακραίο αυταρχισμό και τη βαναυσότητα των μεθόδων διαπαιδαγώγησής της, κατάφερε να συνθλίψει ολοκληρωτικά την προσωπικότητα του γιου της.
Το παιδί από πολύ μικρή ηλικία, αναγκάστηκε πιθανότατα να αναπτύξει αμυντικούς μηχανισμούς απέναντι στη μητέρα-απειλή με αποτέλεσμα, να καταλήξει να την εξιδανικεύσει προκειμένου να "επιβιώσει" και να αντέξει την κακοποίηση. Δημιούργησε μία εξωπραγματικά "αγγελική" εικόνα για την μητέρα του και ο δεσμός με εκείνη κατάφερε να του ελέγχει όλη του τη ζωή, ακόμα και όταν εκείνη είχε πεθάνει.
Η απώλειά της μητέρας του σηματοδότησε και μία απώλεια δομής και νοήματος για τη δική του ζωή

Θα περίμενε κανείς πως ο Ed μετά από το θάνατο της μητέρας του θα βίωνε ίσως μια μορφή ελευθερίας όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση, τόσο έντονη ήταν οι δεσμοί εξάρτησης μητέρας - γιου που ο Gein μπορούσε να ζει και να σχετίζεται, μόνο μέσα από εκείνη. Η απώλειά της λοιπόν, πέρα από το αναμενόμενο πένθος, σηματοδότησε και μία απώλεια δομής και νοήματος για τη δική του ζωή. Μη μπορώντας πια σχεδόν να ξεχωρίσει μέσα του που τελείωνε εκείνη και που ξεκινούσε αυτός, η καταπιεσμένη σεξουαλικότητά του και η δαιμονοποίηση των άλλων γυναικών πλην της μητέρας του, τον οδήγησε στη μία και μοναδική διέξοδο ύπαρξης: Στο να γίνει εκείνη, ότι κι αν σήμαινε πρακτικά αυτό.

Σε όλες αυτές τις διεργασίες που λάμβαναν χώρα μέσα του, λόγω της ακραίας απομόνωσης, δεν κατέστη δυνατό να δημιουργηθούν κοινωνικές δικλείδες ασφαλείας που να τον συγκρατήσουν από την έντονα αποκλίνουσα συμπεριφορά που ανέπτυσσε. Ο Gein έμεινε μόνος να παλεύει με τους δαίμονές του και να χτίζει ένα μακάβριο σύμπαν, ένα σπίτι - ναό στη μητέρα του κρατώντας ανέπαφα τα δωμάτια που εκείνη σύχναζε και "στολίζοντας" τα με μέλη γυναικών που του τη θύμιζαν.
Ο Gein έμεινε μόνος να παλεύει με τους δαίμονές του και να χτίζει ένα μακάβριο σύμπαν, ένα σπίτι - ναό στη μητέρα του κρατώντας ανέπαφα τα δωμάτια που εκείνη σύχναζε και "στολίζοντας" τα με μέλη γυναικών που του τη θύμιζαν

Γι' αυτό το λόγο δεν θα πρέπει να προξενεί και εντύπωση πως ο μετέπειτα εγκλεισμός του Gein στο ψυχιατρείο, ήταν μία ευχάριστη για εκείνον εξέλιξη καθώς η ζωή του απέκτησε ξανά νόημα, όπως από παιδί είχε "προγραμματιστεί" να αντιλαμβάνεται. Η απαγόρευση και ο περιορισμός ήταν μια αναπαράσταση της σχέσης του με τη μητέρα του, πράγμα που του έδινε τη μοναδική αίσθηση ασφάλειας και νοήματος ύπαρξης, που θα μπορούσε τελικά εκείνος να διεκδικήσει.

Πηγή:news247.gr