Επίδαυρος: Παρατεταμένο χειροκρότημα για την «Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων»

Οκτώ χιλιάδες θεατές βρέθηκαν στον ιερό χώρο της Επιδαύρου και χειροκρότησαν τόσο τη σκηνοθετική ματιά του Θωμά Μοσχόπουλου, όσο και τον θίασο που εντυπωσίασε, δίνοντας τον καλύτερο του εαυτό.

Χειροκρότημα δεν απέσπασε μόνο η αρτιότητα της παράστασης, αλλά και η τοποθέτηση των εργαζομένων του ΚΘΒΕ μετά την υπόκλιση. Αφού ευχαρίστησαν τους θεατές, τους ενημέρωσαν για τις δυσκολίες του οργανισμού και για το γεγονός ότι οι ίδιοι, παρόλο που παραμένουν απλήρωτοι επί σειρά μηνών, επιμένουν να παραμένουν ενεργοί και όχι απεργοί.

Η «Ιφιγένεια εν Ταύροις» αποτελεί συνέχεια της «Ιφιγένειας εν Αυλίδι», αν και διδάχτηκε πριν από αυτήν (414 - 413 π.Χ.). Είναι ένα από τα δημοφιλέστερα, κατά την αρχαιότητα, έργα και δεν έχει τα χαρακτηριστικά εκείνα, που θα το κατέτασσαν με ευκολία στις τραγωδίες. Πραγματεύεται το - προσφιλές στην ελληνική αρχαιότητα - θέμα της σωτηρίας δύο ανθρώπων, που τους συνδέουν συγγενικοί δεσμοί, υπό αντίξοες συνθήκες.
Η ιστορία τού έργου εκτυλίσσεται στην Ταυρίδα, όπου, στον ναό της Άρτεμης, γίνονται ανθρωποθυσίες.

Οι Έλληνες, που συλλαμβάνονται στη χώρα, θυσιάζονται στη θεά, και η Ιφιγένεια, ως ιέρεια, κάνει τον εξαγνισμό των θυμάτων πριν τη σφαγή. Η Ιφιγένεια έχει δει κακό όνειρο τη νύχτα, ότι πέθανε, στο Άργος, ο αδελφός της, Ορέστης, και βγαίνει το πρωί, στον αέρα και στο φως, να το διηγηθεί, και, έτσι, να το ακυρώσει.

Στο μεταξύ, φτάνει ο Ορέστης με τον Πυλάδη και, κατά τον χρησμό και την εντολή του Φοίβου, πρέπει να πάρει από τον ναό το άγαλμα της θεάς και να το φέρει στην Αθήνα. Έτσι, θα λυτρωθεί από τις Ερινύες, που τον κυνηγούν ως μητροκτόνο. Όμως, οι δύο ήρωες συλλαμβάνονται από βαρβάρους ως ιερόσυλοι, που, σύμφωνα με δικούς τους νόμους και καθώς ο βασιλιάς της Ταυρίδας, Θόας, μισούσε τους ξένους και τους Έλληνες, πρέπει να θυσιαστούν.

Πριν θανατωθούν, οδηγούνται στον ναό της θεάς για εξαγνισμό από την ιέρεια, δηλαδή την Ιφιγένεια. Με ένα τέχνασμα και με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς, καταφέρνουν όλοι να αποδράσουν, αποκομίζοντας και το ιερό ξόανο της θεάς.
Πρόκειται για ένα έργο αριστοτεχνικής δόμησης, γεμάτο λυρισμό, το οποίο στάθηκε σημείο αναφοράς στη μετέπειτα ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παράδοση και τον Διαφωτισμό.

Στην δική μας εποχή, που βαρβαρότητες ανάλογες εκείνων της «χώρας των Ταύρων» αρχίζουν να φαίνονται, δυστυχώς, όλο και λιγότερο μυθικές, η επιστράτευση της ευφυΐας και του ήθους, καθώς και η άρνηση της άλογης βίας, που οδηγεί τους κεντρικούς ήρωες στο αίσιο τέλος του έργου, μοιάζουν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες.

Πρόγραμμα περιοδείας Αυγούστου
19:  Δίον, Αρχαίο Θέατρο Δίου (Φεστιβάλ Ολύμπου)
26: Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
29: Παπάγου - Κηποθέατρο Παπάγου
31: Βύρωνας - Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» (Φεστιβάλ «Στη σκιά των βράχων»).