66ο φεστιβάλ Καννών: Στην Μπανγκόγκ με τον υπέροχο Ράιαν Γκόσλινγκ

Του Γιάννη Ζουμπουλάκη

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Ράιαν Γκόσλινγκ ανήκει στους πιο έξυπνους ηθοποιούς της γενιάς του και νομίζω ότι μια ματιά στις φωτογραφίες και μόνον της τελευταίας ταινίας του, «Only god forgives» το επιβεβαιώνει.



Μια από τις ασπρόμαυρες αφίσες του «Only god forgives» που σήμερα προβάλλεται εντός συναγωνισμού στο φεστιβάλ των Κανών, δείχνει έναν αγέλαστο Γκόσλινγκ να κοιτάζει τον φακό. Δεν βλέπουμε τίποτε άλλο παρά μόνο το μισό πρόσωπο του ηθοποιού,  παραμορφωμένο.

Και λέγοντας παραμορφωμένο, σκέτος κιμάς! Το πρησμένο μάτι, οι μώλωπες, το ξεραμένο αίμα στο αριστερό μάγουλο, η τσακισμένη μύτη και οι εφιαλτικές σκιές όλων αυτών καταλήγουν στο απόλυτο τσαλάκωμα τοu baby face Ράιαν ο οποίος, εδώ είναι σκέτος Κουασιμόδος.

Και το γεγονός ότι ο Γκόσλινγκ είναι πολύ κομψά ντυμένος, με πουκάμισο, γραβάτα και γιλέκο είναι μάλλον αποπροσανατολιστικό γιατί κομβικό σημείο της ταινίας είναι ένας  αγώνας πυγμαχίας μέχρι θανάτου, που σημαίνει ότι μάλλον δικαιολογείται το διαλυμένο πρόσωπό του.

Θέλει κότσια και τόλμη για να σπάσεις τόσο σκληρά την εικόνα σου  όταν είσαι παιδί του Χόλιγουντ, της Μέκκας του στιλπνού και του αστραφτερού, εκεί όπου πάντα πρέπει να φαίνεσαι ωραίος. Από την άλλη βέβαια, είμαι της γνώμης ότι στις μέρες μας, με κάτι ιδέες σαν της αφίσας του «Only god forgives» μπορείς να πλασάρεις καλύτερα το προϊόν σου.



Και αν μη τι άλλο, ο Γκόσλινγκ εδώ, έχει κάνει πολύ καλά την δουλειά του, γιατί το «Only god forgives» είναι μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες του φεστιβάλ.

Βεβαίως, η ταινία στην οποία ο Γκόσλινγκ υποδύεται τον Τζούλιαν, έναν φυγόδικο που έχει βρει καταφύγιο στην Μπανκόνγκ  όπου διευθύνει ένα κλαμπ πυγμαχίας, «βιτρίνα» ύποπτων δουλειών του υποκόσμου περιέχει όλα τα συστατικά για να θες, ούτως ή άλλως, να την δεις. Είναι η δεύτερη συνεργασία του Γκόσλινγκ με τον δανό σκηνοθέτη Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν μετά το «Drive» που απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας, εδώ  στο φεστιβάλ των Κανών του 2011.

Ποιος δεν θυμάται την υποδοχή αυτής της ταινίας  αλλά και την αίσθηση που είχε κάνει. Εκείνο το παράξενο νεονουάρ όπου ο Γκόσλινγκ με αέρα που έφερνε κάπου ανάμεσα στην εξουσία που εκπέμπει η φιγούρα του Στιβ Μακ Κουίν και την διακριτική ευφυία που βλέπεις πάντα στον Εντουαρντ Νόρτον υποδύθηκε τον μοναχικό, ολιγομίλητο κασκαντέρ του Χόλιγουντ, ο οποίος είναι επίσης άσος στο τιμόνι του αυτοκινήτου. Λόγος που τον οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερες φασαρίες γιατί ως δεύτερη δουλειά κάνει το «τιμόνι» σε ληστείες. Και ακολουθεί ο έρωτας…



Ο 32χρονος από τον περασμένο Νοέμβριο ηθοποιός (12.11.1980) το είχε δηλώσει από τότε: «ο Νίκολας είναι μια διάνοια _εύχομαι να ξαναδουλέψουμε μαζί και θα το επιδιώξω.» Και να που έγινε.

Ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας όμως φαίνεται να αποτελεί και η παρουσία της Κριστίν Σκοτ Τόμας στον ρόλο της επίσης κακοποιού, μητέρας του Γκόσλινγκ. Η ιστορία ξεκινά όταν η διαβολική αυτή, «αιμοδιψής» γυναίκα ζητά από τον γιό της να βρει τους δολοφόνους του μικρότερού του αδελφού.

Ο Ρεφν είπε ότι ενώ αρχικώς κάποιος άλλος ηθοποιός επρόκειτο να υποδυθεί τον Τζούλιαν, το γεγονός ότι εν τέλει απομακρύνθηκε υπήρξε «ευλογία από τον θεό. Ετσι μπόρεσα να συνεχίσω την συνεργασία μου μαζί με έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς που υπάρχουν αυτή την στιγμή στον πλανήτη.»