Υπολογιστές αποκτούν συναισθηματική νοημοσύνη - Τα Windows θα είναι ικανά να αντιλαμβάνονται όσα αισθανόμαστε

Η επικεφαλής σχεδιασμού των Windows και των συσκευών της Microsoft, Κατ Χολμς, φαίνεται πως λατρεύει τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας και μιλάει με πάθος για τη δουλειά της στην εταιρεία. Ασχολείται ιδιαίτερα με την κατανόηση της σχέσης μεταξύ του σχεδιασμού προϊόντων τεχνολογίας, των διαφορετικών πολιτισμικών αντιλήψεων και της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Είναι μεταξύ εκείνων των λίγων που χαράσσουν τις γραμμές πάνω στις οποίες θα κινηθούν στο μέλλον τα προϊόντα της Microsoft.

«Η μεγαλύτερη στροφή στη βιομηχανία (των υπολογιστών) προκύπτει ξεκάθαρα από την αλλαγή του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την αλληλεπίδραση με τον χρήστη. Πριν από επτά-οκτώ χρόνια σκεπτόμασταν το στιλ και την αισθητική. Τώρα έχουμε σε προτεραιότητα τη συμπεριφορά, τι είναι πίσω από το πλαστικό. Πλέον, είναι οι σχεδιαστές που λαμβάνουν αυτές τις αποφάσεις. Δημιουργούμε νέες σχεδιαστικές πτυχές για να εμπνεύσουμε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης» δήλωσε πρόσφατα σε συνάντησή της με δημοσιογράφους στο campus της Microsoft, στο Ρέντμοντ.

Όταν είχε βγει στις αίθουσε η ταινία «Her», η Κατ με την ομάδα της εργάζονταν ήδη πάνω στην ανάπτυξη της Cortana, της πύλης φωνητικής αλληλεπίδρασης και ψηφιακής βοηθού των Windows. Οι ομοιότητες αυτού που είχαν φανταστεί οι σεναριογράφοι στο Χόλιγουντ με αυτό που δοκιμαζόταν τότε στα εργαστήρια και γνωρίζουμε πια σήμερα είναι πασιφανείς. «Στόχος μας ήταν να κάνουμε την Cortana υπέρ-εξατομικευμένη. Να αναπτύσσεται σταδιακά μαζί με τον χρήστη, ξεκινώντας από μια απλή κουβεντούλα μαζί του. Η ιδέα ήταν πολύ κοντά με αυτό που είδαμε στην ταινία».

Με βάση το φιλμ του Σπάικ Τζόνζ και σε συνεργασία με τις VICE Motherboard και Warner Brothers, η Κατ Χολμς δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ διερευνώντας πως τα ανθρώπινα συναισθήματα μπορούν να εμπνεύσουν νέους τρόπους αλληλεπίδρασης με την τεχνολογία. 

Σήμερα λέει ότι το «Her» πυροδότησε κάτι νέο: «Για πρώτη φορά η τεχνολογία αποκτούσε ένα ζεστό και ανθρώπινο πρόσωπο. Δεν ήταν τέλειο, αλλά μας έδωσε αισιοδοξία. Μας άρεσε η ιδέα ότι το λειτουργικό σύστημα ακούει. Κατανοεί τα συναισθήματα, μαθαίνει τι ενδιαφέρει τον χρήστη, προσαρμόζεται και αντιδρά. Δεν είναι μόνο το κλικ στα κουμπιά. Υπάρχουν πλέον όλοι αυτοί οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή με την τεχνολογία –η φωνή, η αφή… Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τι είναι ανθρωπίνως κατάλληλο να κάνουμε με την τεχνολογία. Συνειδητοποιήσαμε ότι πρέπει να σεβαστούμε τις συναισθηματικές διαστάσεις της αλληλεπίδρασης».