Ο Μάνος Χαραλαμπάκης & οι φίλοι του πήγαν μ' ένα «σπαστό» ποδήλατο και στο σινεμά! 

Έτσι, μπορείς να το έχεις μαζί σου. Δίπλα σου. Παντού. Ή σχεδόν παντού. Και δεν χρειάζεται να το κλειδώνεις σε εξωτερικούς χώρους και να ανησυχείς ότι μπορεί να σου το κλέψουν.

Ο μικρός του όγκος, όταν διπλώνει, είναι το μεγάλο του «ατού». Συνεπώς, ο καταστηματάρχης, ο επιχειρηματίας, ο  υπεύθυνος μουσείου, ο αιθουσάρχης σινεμά ή θεάτρου, ο εστιάτορας που σκέπτεται λογικά δύσκολα θα σας αρνηθεί να μπείτε στον χώρο του με το «σπαστό» σας ποδήλατο. Διότι απλούστατα ένα αναδιπλούμενο ποδήλατο δεν πιάνει χώρο. Απλή διευκόλυνση. Απλή λογική. Απλή επιχειρηματική σκέψη.

Γράφει ο Μάνος Χαραλαμπάκης στα nea.gr

Με το «σπαστό» μου ποδήλατο έχω μπει σε δεκάδες κινηματογράφους και θέατρα. Σε μουσεία (για παράδειγμα στο Μπενάκη στην Πειραιώς), σε εκθεσιακούς χώρους (όπως στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Θεοχαράκη στη Βασ.Σοφίας) σε εστιατόρια, σε μπαρ, σε συναυλιακούς χώρους (π.χ. στο Κύτταρο). Η συντριπτική πλειονότητα των υπευθύνων είναι πάντα πρόθυμοι να με εξυπηρετήσουν. Πάντα υπάρχει μία μικρή γωνίτσα - μόνο τόσο χρειάζεται - για το «σπαστό». Στο μπαρ του σινεμά, ή του μουσείου, στο δωμάτιο υποδοχής κάποιου συναυλιακού χώρου, στο βεστιάριο.

Το «σπαστό» μου έχει...παρακολουθήσει ακόμη και κινηματογραφική ταινία! Ναι. Η παράσταση ήταν βραδινή, δεν είχε κόσμο και ο αιθουσάρχης μετά χαράς μού είπε «βάλτο μέσα δεν υπάρχει πρόβλημα». Και στον κινηματογράφο «Ατλαντίς» στη Δάφνη τον περασμένο Δεκέμβριο  (απ' όπου και η φωτογραφία) οι υπεύθυνοι ευχαρίστως επέτρεψαν σε μένα και την παρέα μου να αφήσουμε, όχι ένα, όχι δύο αλλά τρία «σπαστά» ποδήλατα στο φουαγιέ!

Ένα ευχαριστώ…

Αισθάνομαι την ανάγκη να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλους αυτούς (επαγγελματίες, επιχειρηματίες, υπεύθυνους χώρων τέχνης) που σκέφτονται λογικά και εξυπηρετούν όσους μετακινούνται με ποδήλατο και μάλιστα με αναδιπλούμενο. Μπράβο τους. Ενθαρρύνουν τους πολίτες να χρησιμοποιούν το ποδήλατο.

Βέβαια μπορεί να σκεφτεί κάποιος, τι θα γίνει αν δεκάδες πολίτες με «σπαστό» αποφασίσουν να επισκεφτούν ταυτόχρονα ένα κινηματογράφο; Πού και πώς θα χωρέσουν τόσα «σπαστά»; Λογική σκέψη. Ας γίνει όμως αυτό και τότε υποθέτω πως τόσο εγώ όσο και οι περισσότεροι «σπαστοί» θα σκεφτούν επίσης λογικά και θα κλειδώσουν τα ποδήλατά τους έξω.

Και μία απορία…

Εξακολουθώ να έχω την απορία για ποιο λόγο οι υπεύθυνοι της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση δεν επιτρέπουν την είσοδο - και μάλιστα στους αχανείς χώρους - σε «σπαστό»;  Την επιτρέπουν μόνο αν ο πολίτης έχει μαζί του και την ειδική σακούλα αποθήκευσης για να…συσκευάσει το «σπαστό»; Μα ποιος μετακινείται έχοντας μαζί του την ειδική τσάντα; Αυτή χρησιμοποιείται συνήθως για ταξίδια. Πού έχει πάει η λογική; Ορθά έχει μεριμνήσει η Στέγη και έχει φτιάξει θέσεις στάθμευσης για ποδήλατα ακριβώς απ' έξω. Αλλά γιατί ένα «σπαστό» δεν χωράει - το επαναλαμβάνω - στους αχανείς χώρους της Στέγης; Πώς χωράει σε τόσα άλλα μουσεία, θέατρο, χώρους πολιτισμού και όχι στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση; Και αν μη τι άλλο αν θες να δείχνεις ότι νοιάζεσαι για την Αθήνα, για το περιβάλλον, για τη βιώσιμη κινητικότητα πρέπει να το δείχνεις και στην πράξη...