Νέα έρευνα: Γιατί η γυμναστική στα 40 μπορεί να σώσει το μυαλό μας στα 60;

Σκοπός τους ήταν να διαπιστώσουν κατά πόσο η γυμναστική στη μέση ηλικία βοηθούσε το μυαλό στην τρίτη ηλικία.

 
Τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην ιατρική επιθεώρηση Neurology έδειξαν πως όσοι είχαν κακή φυσική κατάσταση στα 40 και τα 50 τους, παρουσίαζαν μεγαλύτερη συρρίκνωση του εγκεφάλου τους στα 60 και στα 70 τους.

 
Η ίδια ακριβώς ομάδα είχε διαπιστώσει παλαιότερα πως οι 40άρηδες που δεν γυμνάζονται έχουν λιγότερη φαιά ουσία στον εγκέφαλο τους όταν γίνουν 60 ετών και αρκετοί από αυτούς αποδίδουν λιγότερο καλά σε τεστ αξιολόγησης των νοητικών λειτουργιών.

 
Όπως είπε η επικεφαλής της έρευνας, Νικόλ Σπαρτάνο «εντοπίσαμε απ’ ευθείας συσχέτιση ανάμεσα στην κακή φυσική κατάσταση και τον όγκο του εγκεφάλου δεκαετίες αργότερα, η οποία υποδηλώνει επιτάχυνση της γήρανσης του εγκεφάλου».
 
Η Δρ. Σπαρτάνο και οι συνεργάτες εξηγούν πως οι εθελοντές τους είχαν υποβληθεί σε ένα τεστ σε κυλιόμενο διάδρομο, στη διάρκεια του οποίου περπατούσαν με ολοένα ταχύτερο βήμα και σε ολοένα μεγαλύτερη κλίση. Η άσκηση συνεχίσθηκε έως ότου οι εθελοντές δεν μπορούσαν να συνεχίσουν άλλο ή είχαν φθάσει στο 85% του υπολογιζόμενου μέγιστου καρδιακού παλμού τους.

 
Η ώρα που χρειάσθηκε έως ότου σταματήσουν χρησιμοποιήθηκε από τους ερευνητές σε μία μαθηματική εξίσωσηπου υπολόγισε την φυσική τους κατάσταση, η οποία αξιολογήθηκε επίσης με βάση τον καρδιακό παλμό και την αρτηριακή τους πίεση στη διάρκεια του τεστ.

 
Δύο δεκαετίες αργότερα οι εθελοντές υποβλήθηκαν εκ νέου στο τεστ, ενώ έκαναν και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και νευροφυσιολογικά τεστ για να αξιολογηθούν οι νοητικές λειτουργίες τους.
 
Όπως έδειξε η ανάλυση των στοιχείων, όσο υψηλότερη πίεση και καρδιακό ρυθμό είχε νωρίς στη διάρκεια της άσκησης ένας εθελοντής (δηλαδή όσο χειρότερη ήταν η φυσική του κατάσταση), τόσο μικρότερο όγκο εγκεφάλου διέθετε κατά τον επανέλεγχο.
 
Μάλιστα οι διαφορές αυτές ήταν ακόμα εντονότερες στους εθελοντές οι οποίοι ανέπτυξαν καρδιοπάθεια στο πέρασμα του χρόνου ή είχαν πολλές πιθανότητες να την παρουσιάσουν (λ.χ. είχαν υπέρταση ή προϋπέρταση).
 
«Οι διαφορές που καταγράψαμε υποδηλώνουν ότι η καθιστική ζωή σχετίζεται με πρόωρη γήρανση του εγκεφάλου και αυτό μπορεί να έχει συνέπειες στη νοητική λειτουργία αργότερα στη ζωή. Το εύρημα αυτό μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντικό για τα πολλά εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο οι οποίοι ήδη έχουν ενδείξεις καρδιοπάθειας ή παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωσή της» είπε η δρ Σπαρτάνο.