Σπίλοι (ελιές) στα παιδιά: Είναι επικίνδυνοι και από ποια ηλικία πρέπει να ελέγχονται;

Οι περισσότεροι σπίλοι ξεκινούν να σχηματίζονται στην παιδική ηλικία, φτάνουν στο μέγιστο αριθμό τους στη δεκαετία των 30-40 ετών και στη συνέχεια ξεκινούν να υποστρέφουν. Υπάρχουν επιπλέον και οι περιπτώσεις όπου ένα παιδί γεννιέται με κάποιο σπίλο, ο οποίος ονομάζεται συγγενής σπίλος και είναι ιδιαίτερα ενεργός.

Είναι επικίνδυνοι οι σπίλοι στα παιδιά;
Καθώς η εμφάνιση μελανώματος αφορά κατά κανόνα ασθενείς μετά την εφηβεία και είναι ιδιαίτερα σπάνια στα παιδιά, θα λέγαμε ότι έφηβοι και παιδιά με σπίλους βρίσκονται σε χαμηλό κίνδυνο σε σχέση με τους ενήλικες.

Επειδή όμως οι βλάβες στις οποίες υπόκειται το δέρμα μετά την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία κατά την παιδική ηλικία είναι πολύ δυσκολότερο να επιδιορθωθούν, με αποτέλεσμα να εγγράφονται στο DNA των κυττάρων, είναι απαραίτητο ο τακτικός έλεγχος των παιδιών με σπίλους να ξεκινάει ήδη από την παιδική ηλικία.

Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι τα σοβαρά ηλιακά εγκαύματα στην παιδική και εφηβική ηλικία αποτελούν παράγοντα υψηλού κινδύνου ανάπτυξης μελανώματος κατά την ενήλικο ζωή.

Επιπλέον οι συγγενείς σπίλοι, οι σπίλοι δηλαδή με τους οποίους γεννιέται ένα παιδί, αποτελούν από μόνοι τους μια ειδική κατηγορία και βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο για ανάπτυξη μελανώματος, οπότε και πρέπει να ελέγχονται τακτικά με τα ειδικά όργανα από τα πρώτα ήδη έτη της ζωής.

Πότε θα μας ανησυχήσει ένας σπίλος στο παιδί;

Ο τακτικός έλεγχος των σπίλων αποτελεί θεμελιώδη παράγοντα στην πρόληψη ενάντια στο κακόηθες μελάνωμα. Ιδιαίτερα χρήσιμος όσον αφορά στην έγκαιρη διάγνωση ενός σπίλου που παρουσιάζει στοιχεία αυξημένου κινδύνου είναι ο κανόνας ABCDΕ:

-A (asymmetry): Ασυμμετρία, όταν δηλαδή το μισό τμήμα του σπίλου δεν είναι παρόμοιο με το άλλο μισό
-Β (borders): Αυξημένου κινδύνου θεωρούνται οι σπίλοι των οποίων τα όρια και το περίγραμμα δεν είναι ομοιόμορφα και ομαλά, αλλά παρουσιάζουν προεξοχές και προεκβολές
-C (color): Όταν υπάρχει ανομοιομορφία χρώματος ή και αλλαγή χρώματος, όταν δηλαδή ο σπίλος γίνεται σκουρότερος ή αρχίζει να χάνει το χρώμα του
-D (diameter): Όταν η διάμετρος ενός σπίλου μεγαλώνει και υπερβαίνει τα 6 χιλιοστά
-Ε (elevetion): Όταν ένας σπίλος διογκώνεται και από επίπεδος αρχίζει να γίνεται επαρμένος

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, αλλά και στις περιπτώσεις που το παιδί διαμαρτύρεται για επιπρόσθετα συμπτώματα σε μια ελίτσα του, όπως πόνο, φαγούρα ή και αυτόματη αιμορραγία, οι γονείς θα πρέπει να απευθύνονται για μια ολοκληρωμένη διαγνωστική και θεραπευτική αντιμετώπιση στον εξειδικευμένο Δερματολόγο.

Πώς γίνεται ο διαγνωστικός έλεγχος των σπίλων του παιδιού;

Ο διαγνωστικός έλεγχος των σπίλων του παιδιού γίνεται με τη μέθοδο της Δερματοσκόπησης. Με τη μέθοδο αυτή ο ειδικός Δερματολόγος εξετάζει σε πολύ υψηλή ανάλυση τα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε σπίλου, προκειμένου να εντοπιστεί έγκαιρα οποιαδήποτε επικίνδυνη μεταβολή και ασυμμετρία.

Επιπλέον, σήμερα η ιατρική τεχνολογία μάς παρέχει τη σύγχρονη μέθοδο της Χαρτογράφησης σπίλων, μέσω της οποίας μπορούμε με τη χρήση εξειδικευμένων ηλεκτρονικών συστημάτων να δημιουργήσουμε ένα φωτογραφικό χάρτη των σπίλων κάθε παιδιού με τη μορφή ηλεκτρονικού αρχείου, έτσι ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε με απόλυτη ασφάλεια, καθώς αυτό μεγαλώνει, την εμφάνιση κάθε νέου σπίλου, αλλά και οποιαδήποτε μεταβολή των ήδη υπαρχόντων σπίλων. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να είμαστε ασφαλείς ότι οποιαδήποτε επικίνδυνη αλλαγή, ακόμα και η πιο μικρή, στους σπίλους του παιδιού και του εφήβου μπορεί να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά έγκαιρα και με επιτυχία.
 

Διαβάστε τη συνέχεια στο Infokids.gr