Τουρκία και Γερμανία: Μία αμφίδρομη σχέση

Η Οικονομία της Τουρκίας έχει ήδη πληγεί από τις Ρωσικές κυρώσεις οι οποίες αίρονται αργά, από τον τουρισμό που λόγω συριακού και προσφυγικού έχει ελαττωθεί σημαντικά και λόγω του  κινήματος των Στρατιωτικών που δημιούργησε πρόβλημα ασφάλειας ξένων Επενδύσεων στην Χώρα. Επί πλέον ο μόνιμος σχεδόν εμφύλιος πόλεμος με τους Κούρδους και οι τρομοκρατικές ενέργειες από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης έως το Ντιαρμπεκίρ αυξάνουν το αίσθημα ανασφάλειας της χώρας.

Γράφει ο Κάσσανδρος (www.kassandros.gr)

Σε αυτά ήρθε να προστεθεί  η εισβολή της Τουρκίας στην Συρία με μόνο πραγματικό κίνητρο την ανάσχεση των προελαυνόντων Σύρων Κούρδων και η πρόσφατη αεροπορική επίθεση εναντίον Κούρδων στα εδάφη του Ιράκ.
Το οικονομικό βάρος όλων αυτών δεν αντέχεται μεσοπρόθεσμα από την Τουρκική Οικονομία . Χρειάζεται εξωτερική στήριξη.

Ο μεγαλύτερος οικονομικός εταίρος της Τουρκίας είναι η Γερμανία.

Οι σχέσεις Τουρκίας – Γερμανίας έχουν περάσει από μεγάλους κλυδωνισμούς πρόσφατα. Ανάκληση του Τούρκου Πρέσβη στην Γερμανία λόγω αναγνώρισης της Αρμενικής Γενοκτονίας από το Γερμανικό Κοινοβούλιο, επιθέσεις των Γερμανικών ΜΜΕ εναντίον του Ερντογάν ,διαμαρτυρίες της Τουρκίας για γερμανική στήριξη των Κούρδων, φρένο των Γερμανών στην ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει επίσκεψη Γερμανών κοινοβουλευτικών εκπροσώπων στις γερμανικές  αεροπορικές δυνάμεις που επιχειρούν εναντίον του Ισλαμικού Κράτους από την βάση του Ιντσιρλίκ, και άλλα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα τα τουρκικά ΜΜΕ εύκολα επιτίθενται στην Γερμανία όπως η Σαμπάχ που έγραψε: «Ο συμπολεμιστής μας, η Γερμανία, η οποία ενίοτε μας μαχαιρώνει πισώπλατα».

Όμως παρά τις αμοιβαίες προκλήσεις η σχέση των δύο κρατών δεν είναι απλή.

Τα δύο στρατηγικά θέματα των σχέσεων των δύο χωρών είναι η Οικονομία και το προσφυγικό . Η Γερμανία είναι ο πρώτος και μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας. Η Τουρκία εξάγει ετησίως  περί τα 14 δις ευρώ στην Γερμανία και η Γερμανία εξάγει ετησίως περί τα 24 δις ευρώ στην Τουρκία. Οι εξαγωγές προς την Τουρκία είναι περίπου το 10% του Γερμανικού εμπορικού πλεονάσματος. Επίσης η Γερμανία έχει κάνει τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στην Τουρκία.

Όμως οι σχέσεις δεν είναι εύκολες. Το πρόβλημα της Γερμανίας με την  Τουρκία είναι βασικά θέμα κουλτούρας. Οι Γερμανοί επιθυμούν καλές οικονομικές σχέσεις με την Τουρκία αλλά δεν θέλουν να εισέλθει στην ΕΕ.

Μεταπολεμικά περί τα τρία  εκατομμύρια Τούρκοι μετανάστευσαν ως εργάτες στην Γερμανία από τα οποία 1.5 εκατομμύριο έχουν τώρα γερμανική υπηκοότητα. Είναι μία από τις ελάχιστες μειονότητες που δεν έχει αφομοιωθεί στον κοινωνικό ιστό  της Γερμανικής Κοινωνίας και παραμένει βαθύτατα τουρκική στην συμπεριφορά της. Τα 900 τζαμιά της Γερμανίας ελέγχονται από την Τουρκική Θρησκευτική  Αρχή, και σύμφωνα με γερμανική κρατική αναφορά εκτιμάται ότι 6,000 πράκτορες της Τουρκικής Υπηρεσίας  Πληροφοριών είναι εγκατεστημένοι στην Γερμανία όπου παρακολουθούν και κατευθύνουν τους ομοεθνείς τους. Η Γερμανική Κοινωνία, που είναι ούτως ή άλλως επιφυλακτική με τους ξένους δεν έχει αποδεχτεί την Τουρκική Κοινωνία στην Γερμανία ούτε την Τουρκία ως δυνητικό ευρωπαϊκό εταίρο.

Το προσφυγικό  όμως ανέτρεψε τις ισορροπίες. Η Γερμανική Κυβέρνηση υπολόγισε σωστά ότι η Γερμανία γερνά και ότι χρειάζεται νέο εργατικό δυναμικό, φοβισμένο, υπάκουο και χαμηλού κόστους για να συντηρηθεί η Γερμανική ευμάρεια.

Για αυτόν τον λόγο η κυρία Μέρκελ άνοιξε τις πύλες της Γερμανίας στους μουσουλμάνους πρόσφυγες. Έφτασαν στην Γερμανία με Δαρβίνεια επιλογή, κυρίως οι νεώτεροι και δυνατότεροι, έτοιμοι να αποδεχθούν οποιαδήποτε εργασία για οποιαδήποτε αμοιβή .

Η Γερμανική Κυβέρνηση δεν είχε όμως υπολογίσει τον λανθάνοντα ρατσισμό της Γερμανικής Κοινωνίας η οποία γαλουχήθηκε καλβινιστικά, ιδιαίτερα μεταπολεμικά, για να θεωρεί τους φτωχούς ως κατώτερα όντα ,ιδιαίτερα μάλιστα αν είναι σκούροι και μουσουλμάνοι, οι οποίοι ταυτίζονται πλέον αυτομάτως με τρομοκράτες.

Με τις εκλογές μπροστά της η κυρία Μέρκελ με το βαθύ και αξεπέραστο ένστικτο της για άγρα ψήφων, κατάλαβε ότι άλλους πρόσφυγες η Γερμανική Κοινωνία δεν μπορούσε να δεχτεί και ότι κινδύνευε και η ηγεσία της στην Ευρώπη λόγω των βίαιων αντιδράσεων άλλων κρατών.

Ταυτόχρονα ο Ερντογάν κατάλαβε το ύψος της δύναμης του με το προσφυγικό. Ταπείνωσε και δίχασε την Γερμανία και την Ευρώπη. Παζάρεψε για τα δύο πράγματα που ήθελε περισσότερο.
Χρήματα και πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι Γερμανοί του ενέκριναν 6 δις ευρώ και άρχισαν να συζητούν για την άρση της βίζας για Τούρκους πολίτες. Οι Τούρκοι βιάστηκαν να χαρούν. Η άρση της βίζας ήταν συνδεδεμένη με 72 Ευρωπαϊκά προαπαιτούμενα, μερικά από τα οποία ήταν αδύνατο να γίνουν αποδεκτά από την Τουρκική Κυβέρνηση.

Ταυτόχρονα με τις συζητήσεις, οι Γερμανοί έδωσαν εντολή στα Σκόπια να κλείσουν τα σύνορα με την Ελλάδα. Η Βουλγαρία που έχει ήδη μουσουλμανικό πρόβλημα το είχε πράξει νωρίτερα από μόνη της.
Η Ελλάδα, με κυβέρνηση ιδεοκρατούμενη ,με άγνοια διεθνούς πολιτικής και πραγματικότητας, και ανίκανη Δημόσια Διοίκηση, θεώρησε ότι το θέμα ήταν φιλανθρωπικό και ιδεολογικό αντί για βαθύτατα γεωστρατηγικό όπως είναι στην πραγματικότητα. Η διαδρομή πλέον σταματά στην Ελλάδα.

Οι Γερμανοί επιλέγουν πλέον σιωπηλά  λιγότερους μετανάστες κατ’ ευθείαν από την Τουρκία, όσους θεωρούν χρήσιμους και αφομοιώσιμους για την Γερμανική  Οικονομία, και τους μεταφέρουν στην Γερμανία αεροπορικά.
Αυτά ίσχυαν πριν το Στρατιωτικό κίνημα. Ο Ερντογάν εκνευρίστηκε με τις συστάσεις Γερμανών για αυτοσυγκράτηση και ανθρώπινα δικαιώματα όταν με αφορμή το κίνημα εξαπέλυσε διωγμό εναντίον κάθε αντιφρονούντος.
Απείλησε να ξαναρχίσει την ροή των προσφύγων. Οι Γερμανοί μαζί με άλλα κράτη αποφάσισαν να στεγανοποιήσουν ακόμη περισσότερο τα ενδιάμεσα σύνορα και να κρατήσουν μακριά  τους όποιους πρόσφυγες επιβάλλοντας την παραμονή τους στην Ελλάδα.

Η Γερμανική Κυβέρνηση δεν θέλει πλέον άλλους πρόσφυγες, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του 2017.

Για να ηρεμήσουν πολιτικά τους Τούρκους όταν αυτοί εισέβαλαν στην Συρία, έκαναν μία , εντυπωσιακή στην  υποκριτική δουλικότητα της για Μεγάλη Δύναμη, επίσημη δήλωση.
«Η εισβολή είναι σωστή διότι είναι μέσα στους σκοπούς και στόχους  της Συμμαχίας εναντίον το Ισλαμικού Κράτους», ανακοίνωσε το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας.

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Martin Schaefer πήγε ακόμη πιο πέρα: «Ορθώς ή όχι, η Τουρκία πιστεύει ότι υπάρχουν δεσμοί μεταξύ του ΡΚΚ το οποίο θεωρούμε ως τρομοκρατική οργάνωση και στοιχειών των Κούρδων της Συριακής πλευράς, η Τουρκία συνεπώς έχει νόμιμο δικαίωμα να αναλάβει δράση.»

Χρειάστηκε η παρέμβαση των Αμερικανών υπέρ της παύσης των Τούρκο-Συροκουρδικών εχθροπραξιών ώστε να κάνει καθυστερημένα ο Υπουργός Εξωτερικών Steinmayer δήλωση ότι οι Τούρκοι δεν πρέπει να επιτίθενται στους Σύρους Κούρδους αλλά μόνον στους Τζιχαντιστές.

Η δήλωση έγινε στην Βαγδάτη και δημοσιεύθηκε μόνο στον Ιρακινό Τύπο.

Γερμανία και Τουρκία έχουν μεταξύ τους πολιτική απέχθεια αλλά ισχυρά  οικονομικά συμφέροντα.

Η Γερμανική Κυβέρνηση επί πλέον θα κάνει ότι μπορεί για να μην αναζωπυρωθεί το προσφυγικό που θα θέσει σε κίνδυνο την ηγεσία της στην Γερμανία αλλά και στην Ευρώπη.

Ο Ερντογάν έχει λάβει αρκετές προειδοποιήσεις από τους Γερμανούς για να μην αποτολμήσει να ενοχλήσει την Γερμανία πλην ρητορικής.

«Μην χάσουμε την Γερμανία» ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Μιλλιέτ.

Ο Ερντογάν θα στείλει τους πρόσφυγες στην Ελλάδα και οι Γερμανοί θα φροντίσουν ώστε να μείνουν εδώ.

Τούρκοι και Γερμανοί θα είναι έτσι ικανοποιημένοι.