Good news: Νέο "πρόσωπο" αποκτά ο αρχαιολογικός χώρος της Ηετιώνειας Πύλης στον Πειραιά

Όπως αναφέρθηκε χτες στο ΚΑΣ, όπου παρουσιάστηκε -και πέρασε ομόφωνα- η μελέτη εφαρμογής για τη διαμόρφωση και ανάδειξη της Ηετιώνειας Πύλης, ο χώρος πρόκειται να αναδειχθεί με τρόπο που θα διευκολύνει την κατανόηση των οχυρωματικών τμημάτων του. Επιπλέον, μέσα από ήπιες διαδρομές και σημεία θέασης, οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν όχι μόνο τα αποκατεστημένα μνημεία (σσ: αυτή τη στιγμή συνεχίζονται οι εργασίες αποκατάστασης σε δυο πύργους βάσει υπουργικών αποφάσεων, με πιο πρόσφατη αυτή που αφορά την αποκατάσταση του νότιου προμαχώνα), αλλά και το λιμάνι του Πειραιά.

Μετά την είσοδο, η οποία παραμένει στα βόρεια, από την οδό Κανάρη, θα κατασκευαστεί μικρό πολυγωνικό φυλάκιο, ενώ μια σκιασμένη γωνία με καθιστικό θα επιτρέπει στους επισκέπτες να βλέπουν τον αποκατεστημένο ανατολικό πύργο και την εντυπωσιακή τάφρο. Τα τμήματα της οχύρωσης που δεν διατηρούνται θα υποδηλωθούν διακριτικά, το ίδιο θα συμβεί και με τα ίχνη του αρχαίου λατομείου και του «Αφροδίσιου» που βρίσκονται στον χώρο. Φυτά που θα είναι συμβατά με το παραθαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής και, όσο δυνατόν, με την ιστορική τεκμηρίωση θα φυτευτούν σε συστάδες διάσπαρτα και κατά τόπους πιο οργανωμένα, ώστε να αναδεικνύονται οι διαδρομές. Όπου χρειάζεται, θα γίνει εξομάλυνση των κλίσεων του εδάφους, θα προστεθούν κιγκλιδώματα για λόγους ασφαλείας και η περίφραξη κατά τόπους θα διατηρηθεί.

Ο χώρος βρίσκεται κοντά στην περιοχή του ΣΙΛΟ, όπου προβλέπεται να δημιουργηθεί το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων, ενώ γειτνιάζει άμεσα με πάρκο του δήμου Δραπετσώνας που βρίσκεται στη φάση του εξωραϊσμού και με το οποίο θα έχει σύνδεση. Το έργο είναι ενταγμένο σε προγραμματική σύμβαση που υπεγράφη το 2010 μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και της Περιφέρειας Αττικής (Περιφερειακή Ενότητα Πειραιά), η οποία ενεργοποιήθηκε το 2012, με λήξη τον Ιούλιο του 2017.

Η Ηετιώνεια Πύλη είναι ο μεγαλύτερος αρχαιολογικός χώρος της πειραϊκής ακτής, με έκταση περίπου 20 στρέμματα. Βρίσκεται στα δυτικά του κεντρικού λιμανιού, το οποίο προστάτευε στην αρχαιότητα. Η σημασία της είναι διττή, όχι μόνο επειδή ήταν ο προμαχώνας του λιμανιού και μία από τις δυο εισόδους του τειχισμένου Πειραιά (η δεύτερη ήταν στις Αστικές Πύλες), αλλά και γιατί μπορεί κανείς να «διαβάσει» σε αυτήν τις οχυρωματικές τεχνικές που αναπτύχθηκαν από τον 5ο ως τον 3ο αι. π. Χ.