Vintage Story: Όταν το εκπληκτικό κτίριο του Εθνικού Θεάτρου από τον Τσίλερ έκλεισε λόγω χρεοκοπίας

 Το ιστορικό νεοκλασικό κτίριο στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου λειτούργησε ως Βασιλικό Θέατρο από το 1901 ως το 1908, οπότε και έκλεισε λόγω χρεοκοπίας. Τα εγκαίνια έγιναν στις 24 Νοεμβρίου 1901 με το μονόλογο από το έργο του Δημήτρη Βερναρδάκη Μαρία Δοξαπατρή και δύο ελληνικές μονόπρακτες κωμωδίες: τον Θάνατο του Περικλέους και Χαράλαμπου ΄Αννινου και το Ζητείται υπηρέτης του Δημήτριου Κορομηλά. 

Το κτίριο ανακαινίστηκε το 1930-31, υπό την εποπτεία του σκηνογράφου Κλεόβουλου Κλώνη. Από το 1932 μέχρι σήμερα η σκηνή λειτουργεί ως η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Για τις ανάγκες του ρεπερτορίου, η Κεντρική Σκηνή λειτούργησε κατά διαστήματα με τις ονομασίες Δραματική, Πρωτοποριακή, Απογευματινή, και Δεύτερη Σκηνή. 
Ο σχεδιασμός της, επηρεασμένος από την πρώτη κυρίως όπερα του Semper στη Δρέσδη, συνοψίζει όλη τη μιμητική και συνθετική δεξοτεχνία τουZiller, διαθέτοντας μορφολογικά στοιχεία ενός ιστορικού εκλεκτισμού με έντονα μπαρόκ στοιχεία.

Πριν την σημερινή της διαμόρφωση, η Κεντρική Σκηνή έδωσε την τελευταία της παράσταση το 2001.

Το 2006 ο τότε καλλιτεχνικός διευθυντής Νίκος Κούρκουλος υπέγραψε τη σύμβαση για την αποκατάσταση και τον εξοπλισμό του κτιρίου του Εθνικού Θεάτρου και σήμερα, ο νέος χώρος της Κεντρικής Σκηνής αποτελεί εξ ολοκλήρου νέα κατασκευή η οποία διαμορφώνεται στο χώρο της παλαιάς εγκατάστασης του θεάτρου με πρόσθετη επέκταση προς το χώρο της υπόγειας εγκατάστασης.

Η νέα εγκατάσταση της Σκηνής περιλαμβάνει το χώρο της κυρίας σκηνής με τον πύργο σκηνής, το χώρο πλευρικής σκηνής με άμεση πρόσβαση στο χώρο φορτοεκφόρτωσης σκηνικών, το προσκήνιο, και τους υπόγειους χώρους της σκηνής.

Ο νέος χώρος της σκηνής έχει πλάτος 17,60 μ. και βάθος 21,40 μ. Ο πύργος σκηνής αποτελεί ενιαία μεταλλική κατασκευή με την πλευρική σκηνή, που έχει πλάτος 13,90 μ. , βάθος 18,30 μ. και καθαρό ύψος 9 μ. Η κεντρική με την πλευρική σκηνή επικοινωνούν μεταξύ τους με άνοιγμα πλάτους 8, 96 μ., το οποίο απομονώνεται κατακόρυφα με κινούμενο ηχομονωτικό πέτασμα.

Ο εκσυγχρονισμός των τεχνικών μέσων της Κεντρικής Σκηνής, ανταποκρίνεται στις πιο σύγχρονες προδιαγραφές, και  πληροί τις προϋποθέσεις προκειμένου να φιλοξενεί μεγάλο εύρος παραστάσεων.

Ειδική μέριμνα επίσης έχει ληφθεί για τα άτομα με ειδικές ανάγκες ακοής, για τα οποία περιλαμβάνεται εγκατάσταση ανεξαρτήτων συστημάτων.Η Κεντρική Σκηνή, παραδόθηκε στο κοινό στις 14 Οκτωβρίου του 2009 με την παράσταση «Πουθενά» του Δημήτρη Παπαϊωάννου.

*Με πληροφορίες από το n-t.gr