Μαρία Κάλλας: Δέκα εξομολογήσεις της ντίβας της όπερας που έφυγε χτυπημένη από τον έρωτα

«Δεν είμαι άγγελος ούτε υποκρίνομαι ότι είμαι. Αυτός δεν είναι ένας από τους ρόλους μου. Δεν είμαι όμως ούτε διάβολος. Είμαι μια γυναίκα. Είμαι μια επαγγελματίας».

Μία κάθε μέρα. Προσωπικότητες σπουδαίες, μιλάνε για τη ζωή τους και για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον κόσμο. Το www.tospirto.net ανθολογεί τα σπαράγματα του λόγου σημαντικών καλλιτεχνών, επιλέγοντας σκέψεις, τσιτάτα, ατάκες που μας αποκαλύπτουν τον άνθρωπο πίσω από τα είδωλα, αλλά και που μας σπρώχνουν να σκεφτούμε.

Να προχωρήσουμε μπροστά με όχημα την πολύτιμη σκέψη εκείνων που σηκώθηκαν ψηλά, πάνω από πλήθος, και που μας έδειξαν το δρόμο της υπέρβασης, σύμφωνα με tospirto.net.

Δεν μιλούσε συχνά, δεν μιλούσε εύκολα. Ο,τι ήθελε να πει το έλεγε με το γενναιόδωρο τραγούδι της, με την ιδιαίτερη φωνή της που πήγαζε από την ψυχή της και στόχευε κατευθείαν στις ψυχές των θαυμαστών της.

Εκτός όμως από τη μεγαλύτερη σοπράνο όλων των εποχών, η Μαρία Κάλλας μέσα από τις σχετικά λίγες συνεντεύξεις που είχε δώσει αποδείκνυε και ότι ήταν μια σκεπτόμενη και έξυπνη γυναίκα.

Φαίνεται αυτό και από τα δέκα επιλεγμένα αποσπάσματα του ανήσυχου και τόσο ουσιαστικού λόγου της που παραθέτουμε. Με την ντίβα να μιλάει για τη ζωή και για την τέχνη, για τη ζωή μέσα από την τέχνη, για την τέχνη του να ζεις…

 1) «Ήμουν τόσο καιρό κλεισμένη στο κλουβί ώστε, τη μέρα που συνάντησα τον Ωνάση και τους φίλους του, γεμάτους χάρη και ζωή, ένιωσα διαφορετική γυναίκα. Ζώντας με έναν άντρα πολύ πιο ηλικιωμένο από μένα, είχα πάθει κατάθλιψη κι είχα γεράσει πριν από την ώρα μου. Σήμερα είμαι επιτέλους φυσιολογική γυναίκα, ευτυχισμένη».

 2) «Από την παιδική μου ηλικία κατάλαβα πως οι άνθρωποι τριγύρω μου δεν είχαν σωστή κρίση. Ετσι, ή έπρεπε να κάνω ό,τι έκαναν εκείνοι ή αυτό που ήξερα πολύ καλά ότι έπρεπε να κάνω».

3) «Προσπαθώ πάντοτε να είμαι αντικειμενική με τον εαυτό μου και με τη δουλειά μου. Μπορώ να σας πω, με κάθε εντιμότητα πιστεύω, ότι είμαι η πιο αυστηρή από τους κριτικούς μου».

 4) «Αν αγαπάς αληθινά τη μουσική, δεν μπορείς παρά να σταθείς ταπεινά απέναντι στις απέραντες δυνατότητές της και να παραδεχθείς ότι οι περιορισμένες δυνάμεις σου θα σε εμποδίζουν πάντα να την υπηρετείς με τον τρόπο που θα ήθελες κι ας σημαίνει αυτό ίσως ότι ποτέ δεν θα γνωρίσεις μια σταθερή και διαρκή ευτυχία».

 5) «Μου έχει συμβεί κάποτε να γυρίσω σπίτι μετά από μια παράσταση και, ενώ είχα καταχειροκροτηθεί, να αρχίσω να κλαίω πικρά γιατί δεν είχα κατορθώσει, το ήξερα, να υπηρετήσω τις προθέσεις του συνθέτη έτσι όπως τις ένιωθα. Ισως να είχα κάνει μερικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά αυτά τα βήματα με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο πιο μακριά πρέπει κανείς να πάει».

6) «Για μένα η μουσική είναι το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο κι όταν κατορθώνεις να υπερβείς ορισμένες δυσκολίες με ένα τόσο εύθραυστο όργανο, όπως η φωνή, νιώθεις μια ικανοποίηση τόσο πηγαία που μοιάζει να αναδύεται μέσα από την ίδια την ψυχή σου».

 7) «Πάντοτε αγωνίστηκα για να ζήσω σαν μια κανονική ανθρώπινη ύπαρξη αλλά είχα την ατυχία να περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους που έκαναν τα πάντα για να με εμποδίσουν».

 8) «Δεν είμαι πάρα μια ανθρώπινη ύπαρξη που επιζητεί απλώς να ακολουθεί το ένστικτό της. Γιατί η εργασία μου είναι κυρίως ένστικτο. Κι αυτό το ένστικτο είναι η πολύτιμη πηγή που κάθε καλλιτέχνης οφείλει να προστατεύσει, με όλες τις δυνάμεις του, και να διατηρήσει αμόλυντη».

 9) «Ημουν σαν ένα σφουγγάρι. Κι ακόμη είμαι. Αλλά εμείς τα σφουγγάρια έχουμε το μειονέκτημα να απορροφούμε τα πάντα, και τα καλά και τα κακά, κι αυτά τα τελευταία είναι δύσκολο να τα αποβάλεις στη συνέχεια. Κυρίως αν είναι ελαττώματα που ρίζωσαν βαθιά όταν ήταν κανείς νέος».

 10) «Δεν είμαι άγγελος ούτε υποκρίνομαι ότι είμαι. Αυτός δεν είναι ένας από τους ρόλους μου. Δεν είμαι όμως ούτε διάβολος. Είμαι μια γυναίκα. Είμαι μια επαγγελματίας».