Σία Κοσιώνη - Συνέντευξη: Κρατάω την σχέση μου με τον Κώστα Μπακογιάννη καλυμμένη για να προστατεύσουμε τα 3 παιδιά

Η διάσημη παρουσιάστρια, που έχει συμπληρώσει 10 χρόνια στην διαμόρφωση και παρουσίαση ειδήσεων στο ΣΚΑΪ μιλάει σε μία αποκαλυπτική συνέντεξη για τη δουλειά της, για την πολιτική κατάστη της χώρας, για την ζωή της, τα σχέδιά της και την σχέση της με τον Κώστα Μπακογιάννη.

Διαβάστε παρακάτω απόσπασμα από όσα ανέφερε στον Παύλο Παπαδόπουλου στη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο ΒΗmagazino.

Ελπίζουμε να μας φέρετε καλή τύχη για το 2017... «Το εύχομαι κι εγώ. Παρακολουθώ με πολύ μεγάλη αγωνία την περιπέτειά σας και στενοχωριέμαι πολύ. Ελπίζω να πάνε όλα καλά και ο ΔΟΛ να διασωθεί. Για την Ιστορία του και κυρίως τους ανθρώπους του. Γιατί ό,τι είναι και ό,τι δεν είναι τα media το οφείλουν στους ανθρώπους τους».

Αισθάνεστε η κορυφαία ανκοργούμαν; «Οχι, δεν αισθάνομαι η κορυφαία ανκοργούμαν».

Είστε όμως η νεότερη... «Δεν είναι παράσημο αυτό. Μπορεί αύριο να εμφανιστεί κάποια που να είναι μικρότερη από εμένα».

Δεν αισθάνεστε ξεχωριστή; «Οχι. Αυτή η δουλειά χτίζεται με πολλές μικρές νίκες. Νιώθω ότι είμαι μια δημοσιογράφος που δουλεύει πάρα πολύ, που επιδιώκει καθημερινά μικρές νίκες και έχει μπροστά της πάρα πολύ δρόμο...».

Αυτό ήταν το όνειρό σας; Να παρουσιάζετε τις ειδήσεις στην τηλεόραση; «Οχι, το όνειρό μου ήταν να γίνω μια επιτυχημένη δημοσιογράφος. Μάλιστα, όταν ήμουν στη Σχολή και άκουγα άλλους να λένε ότι θέλουν να παρουσιάζουν τις ειδήσεις τους θεωρούσα ψώνια».

Δεν σας αγχώνει η χαοτική φύση της επικαιρότητας; Εμένα με θυμώνει σχεδόν... «Δεν θεωρώ χαοτική την επικαιρότητα γιατί την αντιμετωπίζω σαν μια ενιαία αφήγηση. Η επικαιρότητα είναι μια ολότητα. Το καθετί εντάσσεται σε αυτή την ολότητα. Η επικαιρότητα είναι μια μεγάλη εικόνα που αποτελείται από πολλές μικρές».

Επιλέγετε δηλαδή να εντοπίζετε την κανονικότητα και την οργάνωση μέσα στο χάος; «Διακρίνω την ισορροπία. Κανένα γεγονός δεν είναι άσχετο από το άλλο. Κανένα γεγονός δεν είναι έκπληξη. Όλα τα γεγονότα έχουν μεταξύ τους μια συνάφεια που βγάζει νόημα».

Προεξοφλείτε αυτά που έρχονται; «Οχι, δεν έχω μαντικές ικανότητες ακόμη. Βέβαια οι δημοσιογράφοι κάνουμε προβλέψεις. Αλλά τελευταία δεν είναι δύσκολο να δεις πού πάνε τα πράγματα. Βλέπεις ότι πάνε κατά διαόλου...».

Τι σημαίνει «κατά διαόλου»; «Ζούμε την ίδια ημέρα συνεχώς. Είναι σαν να βλέπουμε την ίδια ταινία ξανά και ξανά».

Ζούμε τη μέρα της Μαρμότας... «Ξέρουμε πώς ξεκινά ένα επεισόδιο κρίσης, πώς κορυφώνεται και πώς καταλαγιάζει. Δεν χρειάζεται να το ζήσουμε εκατό φορές. Το έχουμε μάθει...».

Και τι θα γίνει τελικά; «Θα εξαρτηθεί. Από τις αντοχές μας, αλλά σε σημαντικό βαθμό και από τις αντοχές αυτής της κυβέρνησης».

Πώς γίνεται μια τόσο όμορφη γυναίκα να ενδιαφέρεται για την πολιτική; Είναι συμβατή η πολιτική με την ομορφιά; «Μα η πολιτική στην αυθεντική της φύση είναι όμορφο πράγμα. Είναι όμορφο πράγμα να αφιερώνει κάποιος τη ζωή του για να λύνει τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων. Είναι ελκυστικό και γοητευτικό».  

Θα είστε υποψήφια στο μέλλον; «Οχι, με τίποτα».

Γιατί όχι; Αφού είναι κάτι τόσο γοητευτικό, γιατί να μην το τολμήσετε; «Στην περίπτωσή μου θα ήταν και λίγο μαζοχιστικό».

Γιατί το λέτε αυτό; «Όταν είσαι σε μια θέση από όπου κρίνεις τους πάντες, γιατί να μετακινηθείς στη θέση εκείνου που κρίνουν οι πάντες;».

Γιατί μπορεί να έχεις περισσότερη εξουσία. «Προτιμώ να παραμείνω στην άλλη όχθη του ποταμού».

Μήπως στη δική σας όχθη του ποταμού βρίσκεται τελικά η πραγματική εξουσία; «Εγώ δεν δίνω καμία μάχη εξουσίας. Απλά κάνω τη δουλειά μου».

Σας παρακολουθούν εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατές, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι σας αναγνωρίζουν. Δεν σας πανικοβάλλει αυτό; «Υστερα από δέκα χρόνια στον αέρα αισθάνομαι πια ότι είμαι μπροστά σε μια παρέα. Αισθάνομαι πολύ άνετα στον αέρα, ίσως πιο άνετα απ' όσο εκτός αέρα.

Πάντοτε όμως θα συμπεριφερθώ με ευθύνη και με σεβασμό».

Δεν έχετε αποκαλύψει σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκετε... «Αποκαλύπτω τις απόψεις μου πάνω σε συγκεκριμένα θέματα. Και ανάλογα με την περίπτωση, άλλοι με έχουν αποκαλέσει συριζαία και άλλοι νεοδημοκράτισσα. Αλλά δεν θέλω να ταυτίζομαι με κανένα κόμμα».

Θέλετε να είστε υπερκομματική; «Δεν είναι δουλειά του δημοσιογράφου να τάσσεται με συγκεκριμένο κόμμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω ιδεολογική ταυτότητα».

Ζούμε σε μια ιδιαίτερη πολιτική εποχή; «Ζούμε στην εποχή του πολιτικού trash και των μετρίων».

Παλαιότερα οι κυβερνήσεις που αισθάνονταν ότι δεν είναι αποδεκτές από την κοινωνία σηκώνονταν και έφευγαν. Τώρα δεν φεύγουν γιατί δεν αισθάνονται κάποια πίεση».

Πώς εξηγείτε αυτό το φαινόμενο; «Οι πολίτες έχουν γίνει κυνικοί, προσπαθούν απλώς να επιβιώσουν και έχουν απορρίψει σχεδόν πλήρως ότι μπορεί να υπάρχει διάκριση και διαφορά ανάμεσα στις κυβερνήσεις. Δεν πιέζουν λοιπόν για αλλαγές. Κι έτσι οι κυβερνήσεις, χωρίς τη λαϊκή πίεση, γίνονται όλο και χειρότερες. Είναι δε τέτοιο το επίπεδο στην πολιτική σήμερα που αποτρέπει και τους άξιους και ικανούς να εμπλακούν».

Τα λέμε όλα αυτά τα καλά για τη νέα γενιά εδώ και είκοσι χρόνια, αλλά δεν βλέπουμε κάποια βελτίωση στη χώρα, αντιθέτως βλέπουμε μόνο χειροτέρευση και υποβάθμιση του επιπέδου της δημόσιας ζωής. Μήπως είναι μια φούσκα όλη αυτή η φιλολογία για τη «νέα γενιά»; «Οχι, απλώς έσκασε επάνω της η κρίση. Αυτή είναι η ατυχία της χώρας. Η κρίση έσκασε πάνω στην καλύτερη μεταπολεμική γενιά».

Μια μεγάλη κατηγορία νέων, προϊόν του ξεχαρβαλωμένου εκπαιδευτικού συστήματος και της συντηρητικής ελληνικής οικογένειας, είναι μέτριοι, φοβικοί και έρμαια ακραίων δεξιών και αριστερών δοξασιών οι οποίες διαμορφώνουν άγονα μυαλά φανατικών και μια κοινωνία ανήμπορη, απροσάρμοστη και ηττημένη... «Οχι, διαφωνώ μαζί σας. Εγώ πιστεύω ότι η νέα Ελλάδα δεν είναι αυτή η Ελλάδα».

Μήπως εμείς οι Ελληνες πάμε ακόμη και τον κόσμο «μπροστά» προς μια κατεύθυνση οπισθοδρόμησης; Μήπως είμαστε η πρώτη «τραμπική κοινωνία»; Διότι εδώ πρώτα ευδοκίμησε, γοήτευσε και επικράτησε η αντιδυτική σκέψη, ο εθνοκεντρισμός και ο λαϊκισμός που εκδηλώθηκε μετά ως Brexit στην Αγγλία και ως τραμπική χυδαιότητα στον Λευκό Οίκο.

«Αυτό είναι κάτι που αντικειμενικά το παρατηρείς. Βλέπεις να απλώνεται ο λαϊκισμός που δεν είναι παρά το να λες αυτό που ο άλλος θέλει να ακούσει κινητοποιώντας ακόμη και τα κατώτερα ένστικτα. Το θέμα είναι πώς διαχειρίζεσαι την ανάγκη του κόσμου για ασφάλεια.

Ενας τρόπος είναι να του λες όμορφα ψέματα, αλλά και ένας άλλος τρόπος είναι να του λες όμορφες αλήθειες. Πάντως όλα αυτά δεν εμφανίστηκαν ως κεραυνός εν αιθρία. Για τον λαϊκισμό δεν έχουν ευθύνη μόνο οι λαϊκιστές. Εχουν ευθύνη και εκείνοι που έσπειραν το χώμα ώστε αυτοί να ευδοκιμήσουν».

Είναι η Δημοκρατία ευπαθές πολίτευμα; «Ναι, γι' αυτό θέλει πολλή στοργή και φροντίδα».

Γιατί μπορεί να καταλυθεί δημοκρατικά... «Η Δημοκρατία είναι ευπαθής γιατί δίνει τη δυνατότητα ακόμη και σε όλους όσοι την επιβουλεύονται να κινηθούν εναντίον της».  

Και αυτό είναι πολύ εύκολο στη σημερινή εποχή που πολλαπλασιάζονται οι πλαστές ειδήσεις (fake news). Τι έχετε να πείτε για το φαινόμενο αυτό; «Ηταν μοιραίο αυτό να συμβεί. Κάποτε λίγοι είχαν τη δυνατότητα να εκφράζουν άποψη δημοσίως. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλαξαν τους όρους και έδωσαν στον καθένα μια δημόσια πλατφόρμα.

Έτσι σημειώθηκε μια επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε, αλλά από την άλλη εξισώθηκε η φωνή του οποιουδήποτε με τη φωνή του ειδικού που αξίζει να τον λαμβάνεις σοβαρά υπ' όψιν. Τελικώς, πολλοί που ενημερώνονται μόνο από τα social media έπεσαν σε παγίδες».

Αν τελικά οδηγηθεί η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης, θα είναι γιατί οι πολιτικοί ηγέτες της είναι δειλοί ή μήπως γιατί είναι υπερβολικά τολμηροί και θέλουν να ανοίξουν έναν πραγματικά «καινούργιο δρόμο» για τη χώρα μακριά από την Ευρωζώνη; «Δεν θέλω να το φανταστώ αυτό το σενάριο. Πραγματικά δεν θέλω να το φανταστώ».  

Σας ενοχλεί που ο δημόσιος χώρος είναι για εσάς μια σκηνή; «Δεν μου είναι ευχάριστο, αλλά το θεωρώ φυσιολογικό».  

Συχνά γίνεστε εξώφυλλο σε κάθε λογής περιοδικά χωρίς να το γνωρίζετε. «Είναι μια εισβολή στην καθημερινότητά μου, αλλά κατανοώ γιατί συμβαίνει».  

Τελικά όλα τα κατανοείτε. Πώς κατορθώσατε να αναπτύξετε την ωριμότητα ώστε να έχετε μια απέραντη κατανόηση για ό,τι σας συμβαίνει; «Νομίζω ότι είναι θέμα άσκησης. Προσπαθώ προτού βγάλω συμπεράσματα να σκεφτώ γιατί έχει συμβεί κάτι. Προσπαθώ να μπω στα παπούτσια αυτού που το προκαλεί».

Αυτό λέγεται συναισθηματική νοημοσύνη. Το είχατε από μικρή αυτό το χαρακτηριστικό ή το καλλιεργήσατε; «Νομίζω ότι το καλλιέργησα. Εχω μάθει επίσης να μην παίρνω τα πράγματα στα σοβαρά, να συγχωρώ πιο εύκολα. Και να έχω πιο στιβαρές σχέσεις γιατί συγχωρώ τις ανθρώπινες αδυναμίες».

Μα πώς καλλιεργήσατε αυτή την ιδιότητα; Κάνετε διαλογισμό; «Οχι».

Κάνετε γιόγκα; «Οχι».

Προσεύχεστε; «Οχι. Σκέφτομαι. Θεωρώ ότι αυτή η συμπεριφορά είναι η κανονική συμπεριφορά. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που θυμώνουν με το παραμικρό απλώς δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στον εαυτό τους και καθόλου στους υπόλοιπους».

Μήπως, αντίθετα, δίνουν πολλή σημασία στους υπόλοιπους και καθόλου στον εαυτό τους και γι' αυτό ταλαιπωρούνται; «Οχι, γιατί το να θυμώνεις και να προσβάλλεσαι με το παραμικρό είναι, αν το σκεφτείτε, μια εγωκεντρική συμπεριφορά».

Μήπως, όμως, το να μην προσβάλλεσαι από κάτι που είπε κάποιος άλλος αποκαλύπτει έναν πολύ ανεπτυγμένο και εκλεπτυσμένο εγωισμό; «Δεν ξέρω, πιθανόν. Εγώ απλώς προσπαθώ προτού θυμώσω να καταλάβω την πηγή μιας συμπεριφοράς, μιας αντίδρασης.

Αν το κάνεις αυτό, τότε κατορθώνεις να έχεις μια καλύτερη κατανόηση των καταστάσεων».

Θα αφήνατε τα πάντα για να αλλάξετε ζωή; «Ναι, το σκέφτομαι συχνά. Οχι το να αφήσω τη δημοσιογραφία. Αυτό αποκλείεται. Αναφέρομαι σε αυτό που κάνω τώρα. Μπορεί κάποια στιγμή να νιώσω ότι δεν μπορώ άλλο ή ότι δεν με μπορούν άλλο. Οτι δεν με αντέχει ο κόσμος ή το μέσο.

Προετοιμάζομαι ώστε εκείνη τη στιγμή να είμαι προετοιμασμένη».

Πώς αντιμετωπίζετε τη φυσιολογική γέννηση ενός αισθήματος ναρκισσισμού που αναπόφευκτα αναπτύσσεται σε κάθε άνθρωπο όταν βλέπει τον εαυτό του σε μια οθόνη; «Θέλω να είμαι καλή, θέλω να είμαι όμορφη, αλλά δεν είμαι ερωτευμένη με τον εαυτό μου.

Όταν κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, δεν λέω "Φτου σου, κοπελάρα μου". Λέω "Εδώ κάτι είναι στραβό, εδώ κάτι δεν το είπες καλά"».

Αλλά αυτό δεν σας κλονίζει... «Είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου, αλλά ταυτόχρονα έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Δεν τον αντιμετωπίζω, πάντως, με όρους ναρκισσισμού. Οι νάρκισσοι θεωρούν ότι είναι τέλειοι και έτσι δεν βελτιώνονται ποτέ».

Ανάμεσα σε έναν μεγάλο έρωτα και σε μια μεγάλη επαγγελματική επιτυχία πού θα «σκοντάφτατε»; Τι θα θυσιάζατε; «Γιατί να πρέπει να θυσιάσω;».

Γιατί μπορεί να πρέπει π.χ. να μεταναστεύσετε σε μια άλλη χώρα, είτε για έναν έρωτα, αφήνοντας πίσω σας μια δουλειά, είτε για μια δουλειά, αφήνοντας πίσω σας έναν έρωτα. «Δεν θα ήθελα να βρεθώ σε μια στιγμή με τέτοια διλήμματα. Είμαι σαν μια κουκουβάγια, δίνω μεγάλη σημασία, προστατεύω και δένομαι με τους ανθρώπους που αγαπώ.

Από την άλλη πλευρά η δουλειά μου είναι ο τρόπος έκφρασής μου, είναι η ζωή μου».  

Η κουκουβάγια είναι σοφό πτηνό... «Και σαρκοβόρο. Αλλά το είπα με την έννοια της προστασίας. Η κουκουβάγια απλώνει προστατευτικά τις φτερούγες της».

Εκτός από προστατευτική είστε και επιθετική; «Γίνομαι επιθετική όταν κάποιος πατάει τις κόκκινες γραμμές μου. Οι κόκκινες γραμμές μου είναι πολύ ελαστικές. Για να τις παραβιάσει κάποιος πάει να πει ότι το έχει παρακάνει.

Ο κόσμος ενδιαφέρεται να συζητήσει πτυχές της ζωής σας και συχνά όταν πέφτει το όνομά σας στις συζητήσεις κάποιος θα πεταχτεί για να υπενθυμίσει τη σχέση σας με τον Κώστα Μπακογιάννη.

Εσείς, όμως, ενώ δεν κρύβετε τη σχέση σας, ταυτόχρονα δεν μιλάτε γι' αυτήν. «Και ο Κώστας και εγώ προσπαθούμε να αποφεύγουμε να μιλάμε δημόσια για εμάς, όχι φυσικά από σνομπισμό. Προσπαθούμε να κρατάμε καλυμμένη τη σχέση μας για να είναι προστατευμένη και να είναι προστατευμένα και τα τρία υπέροχα παιδάκια του. Για να είμαστε ήρεμοι και για να είμαστε καλά.

Και οι δύο έχουμε δύσκολες και πολύπλοκες ζωές και προσπαθούμε απλώς να μην προσθέτουμε περισσότερες δυσκολίες».    

Αγαπάτε τον εαυτό σας; «Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να περιποιούμαι τον εαυτό μου. Παλαιότερα ήθελα μόνο να είμαι καλή στη δουλειά μου και παραμελούσα τον εαυτό μου. Για παράδειγμα, ήταν απόγευμα Πρωτοχρονιάς και δεν είχα κλείσει πουθενά για ρεβεγιόν γιατί δεν είχα προλάβει.

Για να πάω στο κομμωτήριο έπρεπε το μαλλί να έχει φτάσει σε ακραία κατάσταση. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι αυτό πρέπει να αλλάξει».

Σας αρέσει η πολυτέλεια και το χρήμα; «Θέλω να κάνω καλές διακοπές, όχι ακριβές, αλλά ξεκούραστες και ελεύθερες. Θέλω το καλό φαγητό, που θα το βρω σε ένα καλό εστιατόριο και σε ένα λαϊκό ταβερνάκι.

Μου αρέσουν οι απολαύσεις, χωρίς να έχουν απαραίτητα άμεση συσχέτιση με το χρήμα και τον πλούτο».  

Πιστεύετε ότι μια γυναίκα πρέπει να προσπαθήσει διπλά για να πετύχει; «Ναι. Αλλά εμένα ομολογώ πως δεν μου συμβαίνει πια. Μέχρι και πριν από κάποια χρόνια συχνά έπρεπε να συμπεριφερθώ σαν άνδρας για να με πάρουν οι άλλοι στα σοβαρά. Τα τελευταία χρόνια δεν χρειάζεται. Αλλά γενικώς ναι, πιστεύω ότι ισχύει».