Κόρα Καρβούνη: "Η Επίδαυρος η μεγαλύτερη τιμή για τον ηθοποιό - Κάθε φορά προσεύχομαι να μην είναι η τελευταία που παίζω"

"Είμαι δημιουργική και η δημιουργία έχει να κάνει με τη γέννα. Είναι ερωτική και δεν εννοώ σεξουαλικά. Ο έρωτας για τη ζωή είναι ΕΡΩΤΑΣ. Όταν ήρθε η κρίση ήμουν πολύ μικρή, ούτε καν 30, και πήγε να με ρουφήξει όλο αυτό", ανέφερε σχετικά με το πως είναι η ίδια στη δουλειά της.

"Προσπαθώ να είμαι φιλόπατρις και να μην το ξεχνώ. Και ναι κάτι κάνω… εργάζομαι στον τόπο μου, προσπαθώ για το καλύτερο που  μπορώ, είμαι έντιμη, δεν κλέβω το κράτος, κοιτάω να είμαι καλά ψυχολογικά",δήλωσε.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη που παραχώρησε η Κόρα Καρβούνη στον Γιώργο Βλαχογιάννη και στο spirto.net.

Πέφτει χαρά Θεού όταν έρχεται στο δρόμο σου η Κόρα Καρβούνη. Την ξέρεις καλλιτεχνικά, αλλά όταν τη γνωρίζεις προσωπικά ενθουσιάζεσαι… εξίσου. Αυτή την εποχή κάνει πρόβες για τον «Οιδίποδα επί Κολωνώ». Μία σπουδαία τραγωδία του Σοφοκλή, που μέσα της θα ανθίσει και πάλι μία δραματική ηθοποιός, που θα ήθελε να είναι και κωμική, που έχει λόγο, που έχει ένταση και που τη βλέπεις να καταφθάνει και πριν καθίσει ξεκινάει να μιλάει και να καθορίζει την αρχή της συζήτησης… Κάπως έτσι…

Έχουμε φτάσει στα άκρα. Υπάρχει – από τη μία- το «χύμα» και από την άλλη ο φασισμός, δεν υπάρχει μέση οδός... είμαστε στα άκρα. Κι αυτό γιατί είμαστε εντελώς «ανοιχτοί». Τα σύνορά μας, τα σπίτια μας ή –από την άλλη πλευρά- συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εμένα όλο αυτό με τρομάζει.  Στο σήμερα που ζούμε δεν  τολμώ να πω ότι είμαι Ελληνίδα, διότι –αν το πω-  θα με αποκαλέσουν φασίστρια. Έχει χαθεί, πλέον, η έννοια του πατριώτη. Είναι άσχημο να αποκοπούμε από τις ρίζες μας, να μη μπορούμε να πούμε ότι αγαπάμε τη θρησκεία και το έθνος μας. Συγκινήθηκα που άκουσα την παρέλαση, συγκινήθηκα που έβλεπα να περνάνε τα αεροπλάνα. Είναι πολύ περίεργη η κατάσταση;

Και το αποτέλεσμα;

Αισθάνομαι ότι έχουμε παραγίνει ανοιχτοί, δεν έχουμε ταυτότητα και μοιάζει να πουλάμε την χώρα μας. Ο καθένας έχει κλειστεί στον εαυτό του και θέλει να σωθεί, μόνος του. Να βρει λεφτά, να μην πιαστεί από κάτι μεγάλο και σπουδαίο που είναι συνολικά η χώρα αλλά να επιβιώσει… μόνος του. Αισθάνομαι ανασφαλής, ως Ελληνίδα, για την ταυτότητα της χώρας μου, όχι για τα χρήματα.

Η κρίση έχει περάσει πλέον στις αξίες, την πατρίδα, το έθνος… αυτά είναι αξίες και αυτά χάνονται.

Κάνεις κάτι απέναντι σε όλο αυτό;

Προσπαθώ να είμαι φιλόπατρις και να μην το ξεχνώ. Και ναι κάτι κάνω… εργάζομαι στον τόπο μου, προσπαθώ για το καλύτερο που  μπορώ, είμαι έντιμη, δεν κλέβω το κράτος, κοιτάω να είμαι καλά ψυχολογικά. Και όλο αυτό για να μπορώ να ζω καλά, να μην κλαίγομαι διότι θα περάσει και θα χαθεί η ζωούλα μου.

Τι σημαίνει «να ζω καλά»;

Να έχω να φάω, ανθρώπους να με αγαπάνε, να είμαι δημιουργική και ερωτική στη δουλειά μου. Να είμαι υγιής.

Δε μου χρειάζονται αμάξια, στο ενοίκιο είμαι και εγώ, δε μου ανήκει τίποτα και ίσως για αυτό να είμαι και πιο ελεύθερη. Το μόνο που μου ανήκει είναι ένα πλυντήριο, ένα ψυγείο, μια κουζίνα, πέντε ρούχα… αυτά μου ανήκουν… Και από εκεί και πέρα μπορώ να ζω καλά.. Ούτε βιβλία δεν έχω… τα χαρίζω.

Ερωτική; Πώς είσαι ερωτική στη δουλειά σου;

Είμαι δημιουργική και η δημιουργία έχει να κάνει με τη γέννα. Είναι ερωτική και δεν εννοώ σεξουαλικά. Ο έρωτας για τη ζωή είναι ΕΡΩΤΑΣ. Όταν ήρθε η κρίση ήμουν πολύ μικρή, ούτε καν 30, και πήγε να με ρουφήξει όλο αυτό. Και είπα «όχι, θέλω να ζήσω καλά» και για να το καταφέρεις χρειάζονται πέντε πράγματα. Λεφτά δεν έβγαλα ποτέ στην ζωή μου, ούτε πρόκειται να βγάλω, ηθοποιός είμαι μην τρελαινόμαστε και μάλιστα ηθοποιός στο θέατρο, στην Ελλάδα.

Η ζωή δεν είναι εύκολη, έχει και ματαιώσεις και πόνους, είναι δύσκολη. Αυτό το ξέρουμε. Αλλά αυτή είναι η ζωντάνια της. Ο μόνος πανικός είναι το να μην είσαι υγιής.

Θα παραμείνω στο «ερωτική», δεν αισθάνεσαι κάπως έτσι, λόγω δουλειάς και έκθεσης στα μάτια τόσων θεατών;

Είναι άλλο αυτό που συμβαίνει πάνω στη σκηνή και άλλο αυτό που συμβαίνει στην ζωή

Πώς είσαι εκεί και κάτω από εκεί;

Είμαι απ΄ όλα… Στη σκηνή  έχω παίξει και πολύ αντιερωτικά πράγματα. Θέλω να είμαι από όλα. Και στη σκηνή και στην ζωή.

Βγάζεις απωθημένα όταν υποδύεσαι; Πολλοί ηθοποιοί ανεβαίνετε στη σκηνή για να ζήσετε κάτι άλλο…

Αυτό το έκανα όταν ήμουν μικρότερη. Τώρα είναι απλώς η δουλειά μου. Η σκηνή δεν είναι ένα μέσο για να θεραπεύσω κάτι ή να βγάλω κάποιο απωθημένο. Η υποκριτική είναι ένα παιχνίδι και μάλιστα πολύ σοβαρό. Έχει ευθύνη. Είναι πολύ λίγο το να ασχολούμαι με το μικρόκοσμό μου επάνω στη σκηνή, δε θα έκανα ποτέ μία καλή ερμηνεία.

Διότι με τον εαυτό μου ανεβαίνω για να παίξω, αλλά αν η ερμηνεία δε γίνει συμπαντική, αν δεν παίξω για τον κόσμο και τον πόνο του, δε θα γίνει τίποτα. Ο ηθοποιός είναι ένα δοχείο με συναισθήματα, ένας πομπός που οφείλει να «εκπέμψει» για τους άλλους. Η μεγάλη ερμηνεία έρχεται όταν βγαίνεις εκτός εαυτού. Επίσης παίζουμε με τα συναισθήματά σας και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Φέρουμε τεράστια ευθύνη και αυτό το έχω συνειδητοποιήσει. 

Ο θεατής του 2017; Τι παιχνίδια περιμένει;

Το κοινό έχει μεγάλη ανάγκη να ξεδώσει, να μπει σε μια ιστορία, να βγει από τα προβλήματά του  ή να δει τα προβλήματά του. Ο κόσμος – τώρα πια – πηγαίνει στο θέατρο, το έχει ανάγκη

Πότε όλο αυτό γίνεται επικίνδυνο; Πότε ένας θεατής έρχεται αντιμέτωπος με κάτι τρομακτικό;

Όταν δεν είναι έτοιμος να δει την αλήθεια. Μία αλήθεια που τον αφορά. Αυτό είναι επικίνδυνο. Και εκεί παίζει σημαντικό ρόλο ο σκηνοθέτης αν και ο ηθοποιός παίζει το ρόλο του με μία ακρίβεια που θέλει να φέρει τον θεατή σε μία συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση. Να τον κάνει να γελάσει ή να κλάψει.

Εσύ τι δεν θέλεις να ακούς;

Κανείς δεν θέλει να ακούσει μία μεγάλη αλήθεια που δεν την έχει χωνέψει. Κάτι που είσαι αλλά δεν το έχεις αποδεχθεί. Σου το λένε και γίνεσαι Τούρκος… ξεσπάς και θυμώνεις.

Έχεις γίνει βίαιη;

Βεβαίως. Έχω υπάρξει  και λεκτικά βίαιη και ψυχολογικά, από όλα είμαι. Ασυνείδητα ίσως να έχω βασανίσει κόσμο. Δεν θα έχω βασανίσει;

Τι πιστεύεις για τις σχέσεις;

Οι πιο υγιείς σχέσεις είναι οι σχέσεις ελευθερίας και εκεί καταλαβαίνεις τι σημαίνει αγάπη. Το να είσαι κοντά μου, να είσαι δίπλα μου και να με δέχεσαι όπως είμαι, να σε δέχομαι και εγώ όπως είσαι… κάπως έτσι προχωράς μαζί. Είναι θέμα σεβασμού, δε θα σου πω τι να είσαι, αυτό που θα κάνω είναι να πηγαίνω μαζί σου- δίπλα, δίπλα- όχι ο ένας επάνω στον άλλον.

Διαχωρίζεις την αγάπη από τον έρωτα;

Ο έρωτας δεν κρατάει πολύ. Η αγάπη αντέχει. Αλλά ο έρωτας είναι πιο γοητευτικός επειδή χάνεις τον έλεγχο και νιώθεις μια πολεμιστής μια πένητας. Έτσι γεννήθηκε και ο έρωτας από τον Πύρο τον πολεμιστή και την πενία. Όταν είσαι ερωτευμένος νιώθεις ότι μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο και από την άλλη πλευρά νιώθεις ότι είσαι το τελευταίο σκουπίδι του κόσμου.  Η αγάπη είναι πιο ισχυρή και έχει διάρκεια, είναι πιο μητρική και σημαντική. Μοιάζει με την αγάπη της μάνας, που είναι μία τεράστια, ανοιχτή αγκαλιά.

Να πάμε και στην παράσταση;

Είναι ένα σπουδαίο έργο. Το αρχαίο δράμα δεν είναι απλώς ποίηση. Είναι φιλοσοφία. Είναι τα πάντα. Το έργο προσεγγίζει διάφορα ζητήματα. Πρωτίστως «αγγίζει» το τι σημαίνει να είσαι μετανάστης μέσα στην χώρα σου, διότι ο Οιδίποδας έχει εκδιωχθεί από την Θήβα και ζητάει άσυλο από την Αθήνα.

Την ίδια στιγμή  ετοιμάζεται ένας Εμφύλιος μεταξύ των παιδιών του, είναι πολλά αυτά που συμβαίνουν. Όμως το πιο σημαντικό- για εμένα- είναι ότι αυτός ο άνθρωπος θέλει απλώς να αναπαυθεί και δεν τον αφήνουν, αυτό είναι τραγικό. Να θέλεις να πεθάνεις και να μη σε αφήνουν να πεθάνεις όπως θέλεις. Η παράστασή μας είναι απλή με μία σπουδαία μουσική στο λόγο αλλά και μία εξίσου σημαντική μουσική από το Μίνωα Μάτσα.

Είναι εύκολο πράγμα η Επίδαυρος;

Η Επίδαυρος είναι η μεγαλύτερη τιμή και ευτυχία για έναν ηθοποιό.

Είναι ένα θέατρο που μπορεί να σε αγκαλιάσει, αλλά και να σε φτύσει. Κάθε φορά προσεύχομαι να μην είναι η τελευταία φορά που παίζω εκεί. Είναι ένας δύσκολος και απαιτητικός χώρος, πρέπει να τον σεβαστείς και να πας μαζί του, για να μη σε κλωτσήσει. Με έχουν γιουχάρει κιόλας εκεί μέσα αλλά αυτή είναι η δυσκολία του να εκτίθεσαι. Είναι μία σκληρή δουλειά αυτή που κάνουμε. Το θέμα είναι να είσαι έντιμος απέναντι στον εαυτό σου και να αναγνωρίζεις τα λάθη σου ή να υποστηρίζεις τις επιλογές και το αποτέλεσμα της δουλειάς σου, όταν πιστεύεις ότι αυτό που έκανες ήταν πολύ καλό.

Υπάρχουν ερμηνείες – ρόλοι που έχεις κάνει και τώρα ντρέπεσαι;

Όχι. Όλα έρχονται με τον καιρό τους. Για να ήρθαν υπήρχε λόγος που ήρθαν

Κωμωδίες και επιθεώρηση θα ήθελες να κάνεις;

Μόνο σε τέτοια με φαντάζομαι και δεν ξέρω γιατί με βάζουν να λέω μόνο δράματα. Το έχω πει 100 φορές, είμαι κωμική ηθοποιός. Αλλά και στο δράμα, χιούμορ βάζω. Μου λείπει όμως μια καθαρή κωμωδία αν και αυτά που παίζω είναι σπουδαία. Είμαι πολύ τυχερή.

Ζηλευτοί ρόλοι;

Ζηλευτές συνεργασίες. Θα ήθελα να είχα παίξει στη Γκόλφω του Καραθάνου, θα ήθελα να είμαι στο Χόλιγουντ με το Λάνθιμο.

Πότε και γιατί αισθάνεσαι σταρ;

Νιώθω σταρ όταν μπαίνω στο τρόλεϊ και παίρνω συγχαρητήρια.  

Συμβαίνει;
Πολλές φορές

Και τι κάνεις;
Χαίρομαι πολύ, τρελαίνομαι. Άλλωστε δεν είμαι με αυτοκίνητο, περπατάω και όποιος θέλει να με δει θα με δει.

Σε φλερτάρουν;
Λόγω θεάτρου;

Ναι
Όχι. Με φλερτάρουν έτσι κι αλλιώς.

Θα ήθελες να σου στέλνουν γράμματα και να σου εκφράζουν τον θαυμασμό τους; όπως παλιά

Ποιος δεν το θέλει; Όλοι έχουμε ένα «εγώ» που είναι καλό να τραφεί και αυτό το κακόμοιρο.

Γάμος και παιδιά;
Όλα θα γίνουν...

Η εποχή μας ευνοεί τη δημιουργία οικογένειας;

Η κατάσταση είναι δύσκολη. Οι νέοι είναι φοβισμένοι. Η γενιά μου- που τώρα κάνει παιδιά- φοβάται και ενώ μπορεί να κάνει ένα παιδί σκέφτεται πόσο εύκολο είναι να κάνει ένα δεύτερο. Αλλά η ζωή είναι πολύ μικρή για να την περνάμε μέσα στον φόβο. Ένα παιδί θέλει αγάπη και γάλα

Και όταν μεγαλώσει;
Θα το δούμε εκείνη τη στιγμή. Δε μπορείς να ζεις σκεπτόμενος το μέλλον. Μπορεί -αυτό- να σε ξεπεράσει

Τι μας βασανίζει περισσότερο, σαν Έλληνες;

Δεν έχουμε αντέξει ακόμα το ότι είμαστε οι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων. Αυτό δεν το έχουμε χωνέψει για αυτό καταστρέφουμε τον ίδιο μας τον εαυτό- από φθόνο. Δεν αγαπάμε τη ρίζα μας.