Αυτό το συστατικό που βρίσκεται σε προϊόντα καθαριότητας μπορεί να αλλάξει την άμυνα του δέρματος κατά των βακτηρίων

Ερευνητές από την Αμερική υποστηρίζουν ότι είναι δυνατόν να αλλάξουν την διαβρεξιμότητα του δέρματός μας απλά με τη χρήση ενός συστατικού που εμπεριέχεται σε πολλά καλλυντικά προϊόντα καθαρισμού.

Το εξωτερικό στρώμα του ανθρώπινου δέρματος δρα ως προστατευτικός φραγμός μεταξύ του υποκείμενου ζωντανού ιστού και του εξωτερικού περιβάλλοντος. Η διαβρεξιμότητα αυτού του στρώματος ιστού μπορεί να επηρεάσει την εξάπλωση χημικών ουσιών και την προσκόλληση παθογόνων μικροοργανισμών.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Binghamton, του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και άλλοι επιστήμονες, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Βιοϊατρικής Μηχανικής Γκάι Τζερμαν, απέδειξαν ότι η διαβρεξιμότητα αυτού του στρώματος δέρματος μπορεί να ελεγχθεί μέσω επεξεργασίας με διαλύματα λαυρυλοθειϊκού νατρίου, ρυθμισμένο σε διαφορετικές τιμές ρΗ.

«Το δέρμα λειτουργεί σαν την πρώτη γραμμή άμυνας του οργανισμού μας και η διαβρεξιμότητα του δέρματος παίζει σημαντικό ρόλο στην αναστολή της επαφής των μικροοργανισμών καθώς και στην αισθητηριακή αντίληψη τω καλλυντικών προϊόντων.

Στην παρούσα μελέτη καταφέραμε να αποδείξουμε ότι μπορούμε να τροποποιήσουμε τη διαβρεξιμότητα του δέρματος με ένα συστατικό που υπάρχει σε όλα τα καθαριστικά καλλυντικά και ανήκει στην κατηγορία των ανιονικών επιφανειοδραστικών ουσιών», εξηγεί ο Δρ Τζέρμαν.

Οι επιφανειοδραστικές ουσίες είναι αμφίφιλες, δηλαδή περιέχουν τόσο υδρόφοβες ομάδες (ουρές) όσο και υδρόφιλες ομάδες (κεφαλές) και μπορούν να βρεθούν σε σαπούνια, σαμπουάν, ιατρικές αλοιφές και αφρούς ξυρίσματος. Οι άνθρωποι έχουν χρησιμοποιήσει τις επιφανειοδραστικές ουσίες για να αλλάξουν τη διαβροχή του μαλλιού και της ανθρώπινης τρίχας και τώρα μπορούν να τις εφαρμόσουν στο δέρμα.

Η μελέτη σηματοδοτεί για πρώτη φορά ότι είμαστε σε θέση να ελέγχουμε άμεσα τις φυσικές ιδιότητες του δέρματος μέσω χημικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ της κερατίνης στο δέρμα και των επιφανειοδραστικών ουσιών.

Ο Δρ. Τζερμαν και οι συνεργάτες του ελπίζουν στο μέλλον να εκμεταλλευτούν αυτό το γεγονός «ώστε να συμβάλλουμε στη βελτίωση της διαδερμικής χορήγησης φαρμάκων, στη μεταβολή της ανάπτυξης των βακτηρίων στο δέρμα ή στη βελτίωση της προσκόλλησης ηλεκτρονικών και αισθητήρων συστημάτων στο δέρμα».