Εντυπωσιακά ευρήματα: Στο Δασκαλιό της Κέρου έχτιζαν όπως στις Μυκήνες, αλλά 1.000 χρόνια πριν!

Πλέον οι ανασκαφές, που αποτελούν μέρος του ερευνητικού προγράμματος της Βρετανικής Σχολής Αθηνών, έχουν επικεντρωθεί στο δυτικότερο ακρωτήριο του νησιού το οποίο λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας είναι ένα μικρό νησάκι που ενωνόταν με την Κέρο με σκάλα!

Ακριβώς δίπλα από το προϊστορικό ιερό βρίσκεται ο προϊστορικός οικισμός του Δασκαλιού, εκεί όπου ήρθαν στο φως πλήθος επιβλητικών και πυκνά δομημένων κατασκευών, πολύ πιο εντυπωσιακών από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι το Δασκαλιό καλυπτόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου με μοναδικά μνημειακά οικοδομήματα, χτισμένα με ναξιώτικη πέτρα παρά την απόσταση των περίπου 10 χλμ. που χωρίζει τα δύο νησιά.

«Το ακρωτήρι με την στενή δίοδο που το ένωνε με την Κέρο απέκτησε κεντρικό ρόλο, καθώς αποτελούσε το καλύτερο φυσικό λιμάνι του νησιού, έχοντας εξαιρετική θέα στο βόρειο, νότιο και το δυτικό Αιγαίο», ανέφερε ο Βρετανός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, σερ Κόλιν Ρένφριου.

Εισήγαγαν 1.000 τόνους πέτρας και έχτισαν όπως στις Μυκήνες
Το Δασκαλιό έχει φυσικό πυραμιδοειδές σχήμα που οι εξειδικευμένοι τεχνίτες της εποχής ανέδειξαν ακόμα περισσότερο κατασκευάζοντας επάλληλες σειρές από ογκώδεις αναλημματικούς τοίχους, κάνοντάς το να μοιάζει με βαθμιδωτή πυραμίδα. Στις επίπεδες αναβαθμίδες που σχηματίζονταν ανάμεσα στους τοίχους, οι κτίστες χρησιμοποίησαν τη πέτρα από τη Νάξο για να δημιουργήσουν εντυπωσιακές κατασκευές.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, την Εφορεία Κυκλάδων και το Ινστιτούτο Κύπρου, υπολογίζει ότι εισήχθησαν περισσότεροι από 1.000 τόνοι πέτρας, σύμφωνα με το nationalgeographic.com.

Το νησί ήταν χτισμένο από άκρη σε άκρη, δίνοντας την εντύπωση ενός ενιαίου μεγαλειώδους μνημείου που αναδύεται από τη θάλασσα. Το οικιστικό αυτό συγκρότημα είναι έως σήμερα το μεγαλύτερο γνωστό στις Κυκλάδες την πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.).

Σκάβοντας μια εντυπωσιακή κλίμακα που ήρθε στο φως στα κατώτερα αναλήμματα, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν την προηγμένη τεχνογνωσία και κατασκευαστική δεινότητα αυτού του πολιτισμού, 1.000 ολόκληρα χρόνια πριν από τα φημισμένα ανάκτορα των Μυκηναίων.

Κάτω από τα σκαλιά και ανάμεσα στους τοίχους ανακάλυψαν ένα εξελιγμένο σύστημα αποστραγγιστικών αγωγών, που υποδηλώνει μια πολυλειτουργική αρχιτεκτονική, προσεκτικά σχεδιασμένη εκ των προτέρων. Οι αναλύσεις που γίνονται σε υλικό από το εσωτερικό των αγωγών θα δείξουν εάν αυτοί ήταν αποχετευτικοί ή εξυπηρετούσαν τη μεταφορά καθαρού νερού.

Πώς εξηγούνται αυτές οι κατασκευές
Οι αρχαιολόγοι επισημαίνουν ότι η Κέρος εισήγαγε μεγάλο μέρος των τροφίμων αλλά και πρώτες ύλες, όπως το χαλκό.

Οι κάτοικοι του Δασκαλιού ήταν έμπειροι μεταλλουργοί, και η περιοχή κέντρο μεταλλουργικές εξειδίκευσης. Δραστηριότητες όπως η τήξη των μετάλλων και η χύτευση αντικειμένων ήταν πολύ συνηθισμένες μέσα στα κτήρια του προϊστορικού οικισμού στον οποίο παρατηρούνται οι αρχές της αστικοποίησης.
Όπως εξηγεί ο δρ Μάικλ Μπόιντ από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ τα τέσσερα χαρακτηριστικά του Δασκαλιού είναι ο συγκεντρωτισμός, δηλαδή η συμμετοχή απομακρυσμένων κοινοτήτων σε δίκτυα με έδρα αυτή τη θέση, η εντατικοποίηση της βιοτεχνίας και της γεωργικής παραγωγής, η επιβλητικότητα στην αρχιτεκτονική, και η σταδιακή υπαγωγή των τελετουργικών πτυχών του ιερού στο ευρύτερο πλαίσιο λειτουργίας της θέσης.