Αυτοβιογραφία Διονύση Σαββόπουλου: «Κοντέψαμε να χωρίσουμε με την Άσπα – Είχα γύρω μου σεξουαλικά πρόθυμες νεαρές – Της χρέωνα τον γάμο, ο γελοίος»

«Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα», η αυτοβιογραφία του μεγάλου τραγουδοποιού

Ο Διονύσης Σαββόπουλος στα 80 του χρόνια αποφάσισε να εκδώσει την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα» από τις εκδόσεις Πατάκη.

Είναι βαθιά εξομολογητικός και μεταξύ άλλων μιλά τα λάθη του στην επαγγελματική αλλά και στην προσωπική του ζωή και πιο συγκεκριμένα για τις απιστίες του και την συμπεριφορά του στα παιδιά του.

Ο διάσημος τραγουδοποιός που όλοι αγαπήσαμε απομυθοποιείται μέσα από αυτό το βιβλίο.

Οι συγγνώμες στα παιδιά & στην γυναίκα του

«Χαστούκιζα τα παιδιά μου όταν ήταν μικρά. Ναι, μερικές φορές τα χαστούκισα. Εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί τώρα που το λέω. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι που θα με διαβάζετε όλοι τώρα. “Καλλιτέχνης”, σου λέει ο άλλος, “άνθρωπος με ευαισθησίες”... Τα μάλωνα κι από πάνω ουρλιάζοντας σαν στρίγκλα. Με κοίταζαν κατατρομαγμένα τα πουλάκια μου...».

Όταν χρόνια αργότερα ζήτησε συγγνώμη από τον έναν γιο του για όσες φορές τον χτύπησε ή τον πρόσβαλε, εκείνος του έδωσε την ειλικρινέστατη, απολύτως δικαιολογημένη αλλά και σκληρή απάντηση: «Ναι, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ». «Τη θέλω πολύ αυτή τη συγχώρεση, αλλά δεν ξέρω ακόμη πώς να τη ζητήσω», έγραψε ο μουσικοσυνθέτης.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι νυμφευμένος με την Ασπασία Αραπίδoυ (γνωστή με το χαϊδευτικό της, Άσπα, από τα τραγούδια και τις παραστάσεις του) και έχουν δύο γιους, τoν Κoρνήλιo (γενν. 1968) και τoν Ρωμανό (γενν. 1972).

Δεν θα μπορούσε από αυτό το βιβλίο να λείπει η γυναίκα της ζωής του, η Ασπα, με την οποία έχει πορευτεί πλάι-πλάι, επί δεκαετίες, στα εύκολα και τα δύσκολα. 

«Μερικές φορές κοντέψαμε (να χωρίσουμε) αλλά ξαναπέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Κι άλλοτε ήταν μέρες που έπεφτε πάλι βαριά επάνω μας η ταφόπλακα της καθημερινότητας. Δούλευα σε κλαμπ γεμάτα από νεαρές γυναίκες, σεξουαλικά πρόθυμες και επιπλέον ερωτευμένες με τον πρωταγωνιστή. Αισθανόμουν σαν ένα μικρό παιδί που το βάζεις σ’ ένα δωμάτιο όπου τρέχουν τρενάκια, ρομπότ που μιλάνε, ένα σωρό λουσάτα παιχνίδια, αλλά δεν έπρεπε ν’ αγγίζω τίποτα, μόνο να βλέπω. “Παντρειές μού ήθελες, να τώρα”! Της το χρέωνα ο γελοίος. Μα κι αν μπήκα στον πειρασμό κι αν εξόκειλα καμιά φορά, της το ομολόγησα. Δεν μπορούσα να κρατάω μυστικά από τη γυναίκα μου. Με πνίγουν. Τι να κάνω; Της τα λέω όλα. Εξάλλου, άνδρας είμαι, δεν είχα κανένα ελαφρυντικό; Οχι, δεν είχα κανένα ελαφρυντικό. Το άκουγα στην παγερή σιωπή της. Το έβλεπα σ’ αυτό το παγερό πράσινο βλέμμα της. Ημουν ένας πατριαρχικός τύπος που βασανιζόμουν απ’ την ίδια του την πατριαρχικότητα. Ετσι ήμουν τότε...».

Διαβάστε ακόμα: Ακομπλεξάριστος Σαββόπουλος: Ερμηνεύει τραγούδι του Νίκου Βέρτη κι αποθεώνεται (Βίντεο)

Διαβάστε ακόμα: Διονύσης Σαββόπουλος για τον "λεοντόκαρδο" Μίκη: "O Captain, my Captain - Η δάφνη κερδήθηκε - Ποτέ δεν θα πεθάνεις"

Ακολουθήστε το eirinika.gr στο Google News για ενδιαφέρουσες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε όλες τις αναρτήσεις του eirinika.gr