Κι όμως οι ευτυχισμένες οικογένειες έχουν ελαττώματα - Αυτές είναι οι 7 κακές συνήθεις που θα πρέπει να αποφύγετε!

Υπάρχουν μερικές συνήθειες που μπορεί να έχουμε ως οικογένεια και, χωρίς να το καταλάβουμε, επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά μας.

Θυμηθείτε, όμως, δεν αρκεί να κόψουμε μία κακή συνήθεια! Θα πρέπει να την αντικαταστήσουμε με μία θετική.

Γράφει η Δρ. Λίζα Βάρβογλη στο varvogli.gr

1. Γκρίνια και Λογομαχίες

Αληθινή πρόκληση! Όταν τα παιδιά αρχίζουν να γκρινιάζουν ή να λογομαχούν μεταξύ τους, για το ποιος θα πάρει την καραμέλα, ποιανού είναι το παιχνίδι, κλπ. Αυτή η συμπεριφορά των παιδιών εξαντλεί την υπομονή των γονιών πολύ γρήγορα και δημιουργεί αρνητική ατμόσφαιρα στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στις διακοπές, παντού. Πώς να τη σταματήσετε; Αν για παράδειγμα είστε στο αυτοκίνητο, κάντε άκρη, σβήστε τη μηχανή και δηλώστε «θα περιμένω να τελειώσετε και τότε θα ξεκινήσω».

Αν είστε στο σπίτι, παίρνετε το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης, το τάμπλετ, οτιδήποτε είναι αυτό που βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής των παιδιών και δηλώνετε «όταν σταματήσετε να τσακώνεστε και συνεργαστείτε, θα σας το δώσω». Δεν θα το πιστέψετε, αλλά όταν εφαρμόσετε αυτή την τακτική με ψυχραιμία, κάνετε τη δήλωση με ήρεμη φωνή, θα δείτε θεαματικά αποτελέσματα, που έχουν και διάρκεια.

2. Ακαταστασία

Δε χρειάζεται να έχετε την τέλεια οργάνωση και αξιοποίηση χώρου με άδειες επιφάνειες, χωρίς ίχνος ανθρώπινης ύπαρξης, όπως στα περιοδικά με σπίτια. Δεν είναι ανάγκη να φτάσετε σε καμία μορφή άπιαστης ‘τελειότητας’, γιατί έτσι απλώς θα βασανίσετε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας. Βάλτε τάξη στο σπίτι σας με απλό τρόπο: με το που επιστρέφουν τα παιδιά από το σχολείο ζητήστε τους να κρεμάσουν τα μπουφάν και να βάλουν τα παπούτσια τους σε συγκεκριμένο χώρο. Αν δεν το κάνουν, θυμίστε τους ότι αυτός είναι ο κανόνας και περιμένετε από πάνω τους μέχρι να το κάνουν. Ζητήστε τους την Παρασκευή το απόγευμα να αδειάσουν τις τσάντες τους και να πετάξουν οτιδήποτε άχρηστο.

Επενδύστε σε καλάθια και κουτιά για να βάζετε μέσα μικροπράγματα ή παιχνίδια που δεν έχουν συγκεκριμένη θέση. Αν το παιδί σας έχει πολλά παιχνίδια με μικρά κομματάκια δεν είστε υποχρεωμένη να σκύβετε και να τα μαζεύετε καθημερινά! Επενδύστε σε μία ψηλή σκούπα με φαράσι  και μαζέψτε όλα τα μικρά παιχνιδάκια και κομματάκια σε ένα μεγάλο κουτί με σκέπασμα! Αποκτήστε τη συνήθεια να μην αφήνετε πράγματα στον πάγκο της κουζίνας. Αφιερώστε ένα συρτάρι όπου ρίχνετε μέσα όλα όσα χρειάζονται ξεκαθάρισμα: λογαριασμούς, γράμματα, χαρτιά, κλπ.

3. Σπατάλη

Διδάξτε στο παιδί σας τη διαφορά ανάμεσα στο «θέλω κάτι» και στο «χρειάζομαι κάτι». Χρειάζομαι να πιω νερό, αλλά ‘χρειάζομαι’ στ’ αλήθεια μια δεύτερη ζεστή σοκολάτα; διδάξτε στο παιδί να μη σπαταλάει χρήματα, ενέργεια, αλλά και φυσικούς πόρους. Σβήνουμε τα φώτα όταν δεν είμαστε στο δωμάτιο, δεν αφήνουμε τη βρύση να τρέχει και εκτός από οικονομία στο πορτοφόλι, κάνουμε κάτι μικρό αλλά σημαντικό για να σώσουμε τον πλανήτη μας.

4. Παραφορτωμένο πρόγραμμα

Ένα μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι πολλές οικογένειες έχουν τόσο βαρυφορτωμένο πρόγραμμα, που δεν έχουν χρόνο τα μέλη τους να βρεθούν, δεν έχουν ευκαιρία να χαλαρώσουν και είναι όλοι μονίμως κουρασμένοι και στην τσίτα. Αυτό όμως δημιουργεί εκνευρισμό και προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά. Αξιολογήστε τι θέλει και τι μπορεί και τι χρειάζεται να κάνει το παιδί σας, ορίστε ένα πρόγραμμα εξωσχολικών δραστηριοτήτων που το παιδί σας μπορεί να αντέξει και σιγουρευτείτε ότι του μένει χρόνος για παιχνίδι, για να βλέπει τους φίλους του και, κυρίως, για να κοιμάται αρκετά.

5. Δεν έχετε χρόνο για ένα γεύμα μαζί 4-5 φορές την εβδομάδα

Σίγουρα όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, διαφοροποιούνται τόσο οι ανάγκες όσο και τα ωράριά τους. Έτσι, μπορεί να γίνεται πιο δύσκολο να μαζευτεί η οικογένεια για φαγητό. Όμως οι έρευνες δείχνουν ότι οι οικογένειες που τρώνε 4-5 την εβδομάδα όλοι μαζί είναι πιο ευτυχισμένες, τα παιδιά έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο και καλύτερη συμπεριφορά. Το γεύμα δε χρειάζεται απαραιτήτως να είναι το βραδινό. Μπορεί κάλλιστα να είναι το πρωινό!

6. Τεχνολογία

Παρόλο που η τεχνολογία με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει εισβάλει στη ζωή μικρών και μεγάλων, οι άνθρωποι κατάφεραν να είναι πιο απομονωμένοι και πιο απογοητευμένοι από την κοινωνική τους ζωή! Κόψτε την κακή συνήθεια να κοιτάτε όλη την ώρα το κινητό σας ή να είστε στο κομπιούτερ και να ακούτε τι έχει να σας πει το παιδί. Ξεκινώντας από νωρίς, όταν ακόμα το παιδί είναι μικρό, βάζετε τον κανόνα (καταρχήν στον εαυτό σας) ότι στο τραπέζι δε φέρνουμε το κινητό μας, οπότε στην εφηβεία το παιδί έχει εμπεδώσει τον κανόνα. σιγουρευτείτε ότι τόσο εσείς όσο και τα παιδιά σας βλέπετε φίλους, βγαίνετε έξω, κινείστε και αθλείστε.

7.  Συγκρίσεις

Μην πέσετε στην παγίδα των συγκρίσεων! «Είδες τι καλά που πήγε η φίλη σου η Μαρία στο τεστ;», «Να γίνεις κι εσύ σαν τον ξάδελφο σου τον Κώστα» ή, ακόμα χειρότερα, «Δες τι καλό παιδί που είναι ο αδερφός σου!». Εδώ μάλιστα κάνετε και δύο λάθη: ένα λάθος είναι που συγκρίνετε τα αδέρφια, και το δεύτερο λάθος είναι ότι αποκαλείτε τον έναν ‘καλό παιδί’, σαν να εννοείτε ότι ο άλλος είναι κακό παιδί. Προσοχή λοιπόν τόσο στις συγκρίσεις, όσο και στη γλώσσα που χρησιμοποιείτε! Και φυσικά μη συγκρίνετε τον/τη σύζυγό σας με άλλα άτομα! Μάθετε να νιώθετε χαρά για την οικογένειά σας, καλλιεργήστε θετικές συνήθειες και μάθετε να απολαμβάνετε τις ωραίες στιγμές!

Η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D., είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, που έχει κάνει τη µεταπτυχιακή της εκπαίδευση στα Πανεπιστήµια της Βοστώνης Tufts, Northeastern και Harvard (πτυχία Μάστερ, ∆ιδακτορικό και Μεταδιδακτορική Εκπαίδευση). Είναι µέλος του διδακτικού προσωπικού της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών, ΜΠΣ «Επιστήµη του Στρες και Προαγωγή της Υγείας» και διατηρεί ιδιωτικό γραφείο. Τα άρθρα της δηµοσιεύονται σε σηµαντικά ελληνικά και διεθνή επιστηµονικά περιοδικά.

Εργάζεται µε ενήλικες, παιδιά, εφήβους, φοιτητές και τις οικογένειές τους στην Αµερική και την Ελλάδα, καλύπτοντας θέµατα σωστής ανατροφής, διαπαιδαγώγησης και επικοινωνίας παιδιών και γονιών αλλά και διάφορες δυσκολίες, όπως άγχος, χαµηλή αυτοεκτίµηση, κατάθλιψη, µαθησιακές δυσκολίες, διάσπαση προσοχής κ.λπ. Έχει εκτενή εµπειρία µε περισσότερες από 10.000 ώρες ψυχοθεραπείας και συµβουλευτικής µε ενήλικες, παιδιά, εφήβους και οικογένειες, ατοµικά ή οµαδικά, στο γραφείο της, σε σχολεία και στο παιδιατρικό νοσοκοµείο Children’s Hospital του Harvard.

Έχει γράψει επιστηµονικά συγγράµµατα και βιβλία αυτοβοήθειας, καθώς και πολλά παιδικά βιβλία. Για το βιβλίο της Το µυστήριο του σοκολατένιου γλυκού, από τη σειρά Ανελάντα και Μάξιµος – Πράκτορες Μυστηρίου, απέσπασε το 1ο Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στα βραβεία Public το 2016. Την ίδια χρονιά βραβεύτηκε από την Unesco για την προσφορά της στα γράµµατα και τον πολιτισµό.