Γιώργος Κύρτσος : Κι όμως ο Σόιμπλε ήταν καλύτερος - Nα γιατί

 Αυτή η δαιμονοποίηση του ισχυρότερου πολιτικού της γερμανικής κεντροδεξιάς μετά την καγκελάριο Μέρκελ, διευκόλυνε την επικοινωνία και την προπαγάνδα στη χώρα μας, προκαλούσε όμως πρόσθετες δυσκολίες στην ερμηνεία των πολιτικών εξελίξεων στη Γερμανία, την οικονομικά ισχυρότερη χώρα της Ευρωζώνης με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος.

Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος στην athenvoice.gr

Ο κ. Σόιμπλε έχει αναβαθμιστεί σε πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και έχει αντικατασταθεί στο υπουργείο των Οικονομικών από τον κ. Σολτς, πρώην υπουργό και δήμαρχο του Αμβούργου και εκ των ηγετικών στελεχών της δεξιάς πτέρυγας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος.

Τώρα κερδίζει έδαφος η άποψη ότι η συνεννόηση της ελληνικής πλευράς με τον κ. Σολτς είναι πιο δύσκολη και λιγότερο ελπιδοφόρα από ότι ήταν η συνεννόηση με τον κ. Σόιμπλε. Τι έχει συμβεί;

Σημαντικές αλλαγές

Έχουν υπάρξει σημαντικές αλλαγές στη γερμανική πολιτική σκηνή οι οποίες επηρεάζουν τη στάση της κυβέρνησης Μέρκελ έναντι της Ευρωζώνης και της Ελλάδας.

Πρώτον, τα ανεξέλεγκτα προσφυγικά, μεταναστευτικά ρεύματα του 2015 και η παράταση της ελληνικής κρίσης - και τα δύο με ευθύνη Τσίπρα - ενίσχυσαν στη Γερμανία τις πολιτικές δυνάμεις, την ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία και τους Φιλελεύθερους, οι οποίες έχουν αρνητικές θέσεις και στα δύο αυτά θέματα.

Ιδιαίτερα η Εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία έχει αναδειχθεί σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ασκεί μεγάλη πολιτική πίεση στη δεξιά πτέρυγα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της κ. Μέρκελ και στο Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα της Βαυαρίας περιπλέκοντας τη διαχείριση του ελληνικού προγράμματος.

Δεύτερον, ο νέος Μεγάλος Συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών δεν είναι τόσο μεγάλος εξαιτίας της εκλογικής φθοράς των δύο κομμάτων και η καγκελάριος Μέρκελ έχει περισσότερα προβλήματα στο να συντονίσει την κυβέρνησή της στην τέταρτη και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις τελευταία θητεία της.

Λιγότερο ισχυρή κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού, λιγότερο ισχυρή καγκελάριος και έλλειψη του ισχυρού διδύμου καγκελαρίου-υπουργού Οικονομικών με το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε.

Ο Σοσιαλδημοκράτης κ. Σολτς είναι εξαιρετικά έμπειρος και ικανός πολιτικός και διακρίθηκε κατά το παρελθόν σαν αρμόδιος υπουργός σε σύνθετα ζητήματα, όπως είναι η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας. Δεν έχει όμως την προσωπική σχέση με την καγκελάριο που είχε ο προκάτοχός του ούτε ελέγχει πλήρως το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα για να έρθει σε μια απευθείας συνεννόηση με την καγκελάριο χωρίς διαμεσολαβητές και συμβιβασμούς.

Η σημασία του χρόνου

Αυτά που συμβαίνουν στη Γερμανία, σε σχέση με την Ευρωζώνη και την Ελλάδα, αναδεικνύουν τη σημασία του χαμένου χρόνου.

Η κυβέρνηση Τσίπρα αντί να έρθει σε συνεννόηση με το ισχυρό δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε αναλώθηκε σε μικροπολιτικούς ελιγμούς δαιμονοποιώντας στην αρχή την κ. Μερκελ και στη συνέχεια τον κ. Σόιμπλε. Τώρα η συνεννόηση είναι πιο προβληματική όχι επειδή ο κ. Σολτς έχει κακές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας αλλά επειδή δεν έχει τις πολιτικές δυνατότητες του προκάτοχού του κ. Σόιμπλε.

Ο τελευταίος είχε καταξιωθεί μέσα από την οικονομική διαχείριση της κρίσης της Ευρωζώνης και την εντυπωσιακή ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας. Είχε επιβάλει αυστηρή πειθαρχία την οποία θα μπορούσε να χαλαρώσει στην Ελλάδα, όπως έκανε στη Γερμανία και στην Ευρωζώνη χωρίς κανείς να διαμαρτυρηθεί γιατί θεωρείται ο εκφραστής της αποτελεσματικής και σε περίπτωση που χρειαστεί αυστηρής, διαχείρισης.

Τα τελευταία τρία χρόνια η Ευρωζώνη μπήκε σε πορεία σταθερής και αρκετά δυναμικής ανάπτυξης με αποτέλεσμα να απορροφηθεί πλήρως η πρόσθετη ανεργία που δημιούργησε η κρίση του 2008. Τώρα όμως εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια μικρής αναπτυξιακής κόπωσης ενώ οι πολιτικές εξελίξεις σε μια σειρά χώρες από την Αυστρία και την Ιταλία μέχρι τη Γερμανία περιπλέκουν τις αναγκαίες συνεννοήσεις.

Την τριετία 2015-2017 μπορούσαμε να είχαμε αφήσει τα βασικά προβλήματά μας πίσω αλλά με τα λάθη, τις παραλείψεις και τη διαχείριση του πολιτικού χρόνου που έκανε ο κ. Τσίπρας τα έχουμε μπροστά μας ενώ ο κ. Σολτς μοιάζει πλέον πιο απαιτητικός και δύσκολος στη συνεννόηση από τον κ. Σόιμπλε.