Aλέξης Παπαχελάς: Εντάξει, ψηφίσατε Τσίπρα από θυμό. Τώρα επιλέξτε κάποιον που αρμόζει σε μία κανονική χώρα...

Στην Ελλάδα «χύθηκε» πολύ και πολύτιμο «γάλα» το 2015. Οι ερασιτεχνισμοί και οι επικίνδυνες ακροβασίες του ΣΥΡΙΖΑ κόστισαν πολύ ακριβά στη χώρα. Και δεν μιλάω μόνο για τα 20 ή 30 ή 100 δισ. ευρώ, που υπολογίζουν οι διάφοροι ειδικοί. Αλλά για τον τεράστιο αντίκτυπο που είχε όλη αυτή η περιπέτεια στις ζωές κανονικών ανθρώπων.

Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς στο kathimerini.gr

Μικρές επιχειρήσεις έκλεισαν γιατί δεν άντεξαν τα capital controls. Επιχειρηματίες που έβλεπαν ότι το κλίμα στην αγορά βελτιωνόταν στα τέλη του 2014 ματαίωσαν επενδύσεις και επιχειρηματικές κινήσεις, οι οποίες θα είχαν δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας. Ξένοι επενδυτές, που είχαν ρισκάρει τα λεφτά τους στην Ελλάδα, «κάηκαν» και έφυγαν.

Δεν μιλάμε, συνεπώς, για απλά νούμερα, αλλά για καταστροφή παραγωγικού ιστού και ανθρώπινων ζωών. Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι αν ήμασταν μία κανονική χώρα, η κυβέρνηση Σαμαρά θα είχε μείνει στην εξουσία έως το τέλος της θητείας της, η οικονομία θα είχε μπει σε τροχιά ανάπτυξης και οι τράπεζες θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Και το κυριότερο; Ο κ. Τσίπρας θα είχε παραλάβει μία κανονική χώρα, η οποία θα άντεχε πολύ περισσότερο τους πειραματισμούς του. Βιάστηκε, όμως, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ολα αυτά είναι αλήθεια. Τώρα, όμως, βρισκόμαστε στο 2018. Οι πολίτες έχουν εστιάσει στην επιβίωσή τους και ψάχνουν με νύχια και με δόντια την κανονικότητα. Θέλουν να πιαστούν από αυτήν και να μη την αφήσουν ποτέ. Η οικονομία φαίνεται ότι έπιασε τελικά πάτο και έχει αρχίσει δειλά να ανεβαίνει. Οχι γιατί έκανε κάτι φιλοαναπτυξιακό η κυβέρνηση, αλλά γιατί αποφεύχθηκαν οι περαιτέρω «παλαβωμάρες» και γιατί δύσκολα πάει πιο κάτω...

Η αντιπολίτευση δεν έχει πολλά να κερδίσει με έναν καβγά για το χθες. Πολλοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μετανιώσει πικρά. Δεν θέλουν όμως ιδιαίτερα κάποιος να τους θυμίζει το... λάθος τους, που οφειλόταν σε οργή. Ορισμένοι νιώθουν ότι, παρά το κόστος, έπρεπε να περάσουμε από αυτό το επεισόδιο για να το βγάλουμε από το σύστημά μας. Ασφαλώς και έχει σημασία να καταγραφεί η ιστορική αλήθεια, ώστε να μην ξανακάνουμε τα ίδια σε κάποιο μελλοντικό ξέσπασμα. Το καλύτερο θα ήταν να βρούμε κάποτε την ωριμότητα και να ορίσουμε μία επιτροπή αδέκαστων και σοφών ειδικών που θα μας πουν με ακρίβεια γιατί χρεοκοπήσαμε, γιατί μπήκαμε στα μνημόνια, γιατί απέτυχαν εν μέρει αυτά και πόσο μας κόστισε το επεισόδιο Βαρουφάκη.

Οι πολίτες θέλουν, όμως, απαντήσεις για το αύριο τώρα. Θέλουν κάποιος να τους πάρει από το χέρι και να τους εξηγήσει πώς αυτό που σήμερα αισθάνονται ότι είναι ψήγμα κανονικότητας μπορεί να γίνει ένα αναπτυξιακό σοκ. Να τους πείσει ότι «εντάξει, ψηφίσατε Τσίπρα από θυμό σε μη κανονικές περιστάσεις. Τώρα επιλέξτε κάποιον που αρμόζει σε μία κανονική χώρα, η οποία μπορεί να γίνει πιο πλούσια, πιο κανονική, πιο εύρυθμη».

Η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να πείσει ότι διαθέτει τα πρόσωπα, το σχέδιο, το θάρρος και το πολιτικό DNA για να πάει τη χώρα μπροστά. Το χθες θα το κρίνουν αυστηρά ο ιστορικός του μέλλοντος και οι μετανιωμένοι ψηφοφόροι.