Παπαχελάς: «Ακούω νέα παιδιά που δεν βλέπουν φως, να θέλουν να ψηφίσουν τον Βελόπουλο, τη Ζωή...»

Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς στο kathimerini.gr:

K​​άτι μου λέει ότι αυτές οι εκλογές μπορεί να μοιάζουν λίγο με τις πρώτες εκλογές του 2012. Αν θυμάστε, τότε το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο της χώρας σοκαρίστηκε από την άνοδο των αντισυστημικών κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ, της Χρυσής Αυγής και των ΑΝΕΛ. Λίγοι είχαν αντιληφθεί την τεράστια απονομιμοποίηση του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας, που οφειλόταν στο γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού φτώχυνε απότομα και φαινομενικά ανεξήγητα. Πρώτη, δε, φορά μπορούσε να βρει απαντήσεις στο Διαδίκτυο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα after κανάλια και σε άλλα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης. Ο Πάνος Καμμένος ήταν ο μετρ της σχετικής συνταγής από την πλευρά της φουρνιάς εκείνης των αντισυστημικών πολιτικών, καθώς είχε υιοθετήσει πολύ αποτελεσματικά τη «συνταγή Τραμπ» αρκετά νωρίτερα από τον Τραμπ.

Σήμερα έχουμε ένα πολύ περίεργο σκηνικό. Οι περισσότεροι αντισυστημικοί έγιναν στα μάτια μιας μερίδας της κοινής γνώμης πολύ συστημικοί. Μπορεί να προσπαθούν να διατηρήσουν το ακραίο στυλ τους, αλλά η εξουσία, οι συμβιβασμοί και οι μη εξαργυρωμένες υποσχέσεις έχουν πλέον συσσωρευθεί. Είναι δύσκολο να πει κανείς πόσοι είναι οι συμπολίτες μας οι οποίοι δεν... άλλαξαν μετά το ακριβό φροντιστήριο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και παραμένουν πιστοί στους αντιμνημονιακούς μύθους και δαίμονες, και που πιστεύουν ότι υπάρχει ακόμη κάποιος άλλος δρόμος.

Ακούω γύρω μου νέα παιδιά αλλά και κουρασμένους ανθρώπους που δεν βλέπουν φως να μιλούν για τον Βελόπουλο, τη Ζωή κ.ά. Ισως τώρα να έχουμε μάθει να πιάνουμε κάπως καλύτερα τον σφυγμό έξω από το άμεσο περιβάλλον μας. Μπορεί. Η απόγνωση πάντως φαίνεται να εξωθεί μερικούς ανθρώπους σε νέα, πιo αυθεντικά -κατά την άποψή τους- μορφώματα. Και επειδή όλα εξηγούνται, καλό είναι να έχουμε υπόψη πως μια τεράστια μερίδα του κόσμου ενημερώνεται από sites και blogs, κανάλια και άλλες πηγές, που είναι βέβαιο ότι τα ονόματά τους δεν θα σας θυμίζουν τίποτα.

Σε όλα αυτά, να προσθέσουμε ότι οι αντισυστημικοί άνεμοι της άκρατης παλαβομάρας και ακρότητας πνέουν ανεξέλεγκτοι στην Αμερική και στην Ευρώπη. Εμείς ήμασταν μπροστά, αλλά σε λίγο θα μοιάζουμε «γατάκια» μπροστά τους.

Οι επόμενες εκλογές θα αφορούν, προφανώς, τα δύο μεγάλα κόμματα και όλα δείχνουν ότι το προβάδισμα της Ν.Δ. δεν είναι αναστρέψιμο. Ενδέχεται όμως να έχουμε ταυτόχρονα και μία looney Βουλή, με κόμματα και πρόσωπα που θα την κάνουν, ας το πω ευγενικά, απρόβλεπτη...