Γιατί η φύση είναι το δυνατό θησαυροφυλάκιο της Ελλάδας για επενδύσεις , θέσεις εργασίας και κυρίως ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο;

Η κρίση είναι αγγελιαφόρος της ανάγκης για αλλαγή. Η αντιμετώπισή της σήμερα στερείται οράματος, επομένως πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για το είδος της ανάπτυξης που πρέπει να επιδιώξουμε σε βάθος χρόνου.

Με αυτήν την αφετηρία, η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς παρουσίασε χθες τις προτάσεις της για την ελληνική οικονομία, με όχημα την επένδυση στο «φυσικό θησαυροφυλάκιο» της χώρας, αναφέρει η Καθημερινή.

Οι κύριες προτάσεις της περιβαλλοντικής οργάνωσης μπορούν να συνοψιστούν στα εξής:

Πρωτογενής παραγωγή. Η WWF υποστηρίζει την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την πρωτογενή παραγωγή, με κεντρικούς άξονες την ορθή χωρική οργάνωση των δραστηριοτήτων και την ανάδειξη των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων (αξιοποίηση τοπικών χαρακτηριστικών, τυποποίηση και σήμανση τοπικών προϊόντων, ανάδειξη της μικρής κλίμακας ήπιας παραγωγής). Για παράδειγμα στη δασοπονία προτείνει, μεταξύ άλλων, την κατάρτιση σε ετήσια βάση ενός κλαδικού καταλόγου με όλα τα προϊόντα που προβλέπει η βιομηχανία ότι θα χρειαστεί για την αποτελεσματικότερη σύνδεση της αγοράς και της πρωτογενούς παραγωγής. Και για την ιχθυοκαλλιέργεια, την υποχρεωτική εφαρμογή προτύπων ολοκληρωμένης ή βιολογικής υδατοκαλλιέργειας με σκοπό την πιστοποίηση των προϊόντων.

Δευτερογενής παραγωγή. Για τη WWF, ιδιαίτερης σημασίας είναι η μείωση της εξάρτησης της βιομηχανίας από πρώτες ύλες και ορυκτά καύσιμα (μέσα από την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση), η κατάργηση της χωροθέτησης μεταποιητικών μονάδων εκτός οργανωμένων ζωνών και η παροχή κινήτρων για την προώθηση των «καλών πρακτικών».

Τουρισμός. Σύμφωνα με πρόσφατο ευρωβαρόμετρο, ο κύριος λόγος επιλογής ενός τουριστικού προορισμού είναι το φυσικό περιβάλλον του. Ετσι προτείνεται η τήρηση των αρχών του βιώσιμου τουρισμού, όπως σεβασμός της φέρουσας ικανότητας των προορισμών, λήψη μέτρων για την ελαχιστοποίηση του «αποτυπώματος» του τουρισμού και την ενίσχυση μόνο επενδύσεων που πληρούν κριτήρια περιβαλλοντικής βιωσιμότητας.

Ενέργεια. Πρέπει να επιδιωχθεί η πλήρης απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2050, με σταδιακή αύξηση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα. Παράλληλα η πολιτεία πρέπει να εργαστεί συστηματικά για τη μείωση των ενεργειακών απαιτήσεων και την αύξηση αποδοτικότητας της ενέργειας.

Πράσινη καινοτομία. Η οργάνωση προτείνει να διευκολυνθεί νομικά και να υποστηριχθεί με μέτρα η ανάπτυξη ΑΠΕ από κοινοπρακτικά σχήματα (λ.χ. από τα μέλη μιας κοινότητας), κάτι ιδιαίτερα διαδεδομένο σε χώρες όπως η Δανία και η Γερμανία.

Οικονομικές πολιτικές. Η WWF προτείνει τον επαναπροσδιορισμό της επενδυτικής πολιτικής, με έμφαση στην ισόρροπη ανάπτυξη των περιοχών της χώρας, την προώθηση της καινοτομίας, τη δημιουργία «πράσινων» θέσεων εργασίας. Επίσης, την εφαρμογή περιβαλλοντικών φόρων: «Να μετατοπιστεί η φορολογία από την εργασία σε αυτόν που παράγει τη ρύπανση. Μπορούμε να γίνουμε το πειραματόζωο σε τέτοιες πολιτικές», ανέφερε χθες η υπεύθυνη πολιτικής της οργάνωσης, Θεοδότα Νάντσου.

«Η πρόταση του WWF στηρίζεται στο “δυνατό χαρτί” της χώρας, στο φυσικό περιβάλλον. Δείχνουμε ότι υπάρχει ελπίδα, υπάρχει δυναμικό μέλλον για μια οικονομία και κοινωνία βιώσιμη, σε αρμονία με τη φύση», ανέφερε ο διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. «Καιρός να ανοίξει ο διάλογος για το είδος της ανάπτυξης που θέλουμε».