Τopwoman η Μαρία Ναυπλιώτου συνεχίζει να ανάβει τη φλόγα σαν γυναίκα, ηθοποιός, χορεύτρια και τραγουδίστρια! (φωτό)‏

Στα 43 της, η πάλαι ποτέ πρωθιερέα της τελετής αφής της Ολυμπιακής φλόγας εντυπωσιάζει στο Cabaret. Μια χαρά αφορμή για να την εντάξουμε με δόξα και τιμή στο Hall of Femme μας.



Γυναίκες και ταλέντα σαν την Μαρία Ναυπλιώτου γεννιούνται μια φορά στα 20 χρόνια. Αυτό το παραδέχονται όλοι. Ακόμη και εκείνες που την φθονούν θανάσιμα. Εκτός και αν θυμάστε κάποια άλλη Ελληνίδα που να είναι ταυτόχρονα αψεγάδιαστη ως ηθοποιός, χορεύτρια και ροκ τραγουδίστρια μαζί. oneman.gr

‘Όταν ήμουν 11 χρόνων, η μητέρα μου αποφάσισε ότι δεν είχα καλή στάση σώματος. Και με πήγε στο μπαλέτο. Ήταν η στιγμή που η ζωή μου από ασπρόμαυρη έγινε πολύχρωμη. Τελείωνα το σχολείο στις 2, πήγαινα στο πρώτο μάθημα στις 3 και καθόμουν μέχρι τις 11 το βράδυ’."

Αυτή έχει δηλώσει σε διάφορες συνεντεύξεις της η Μαρία ότι αποτελεί την κομβική στιγμή στη ζωή της. Τότε που το κορίτσι από το Παλαιό Φάληρο ανακάλυψε το πραγματικό πάθος της (σ.σ. μικρή ήθελε επίσης να γίνει αρχαιολόγος ή νηπιαγωγός), παρακολουθώντας μαζί με τις φίλες της βιντεοκασέτες με τους μεγάλους Ρώσους χορευτές και περιμένοντας να έρθει το καλοκαίρι για να ‘στήσει αντίσκηνο’ έξω από το Ηρώδειο παρακολουθώντας  τα Μπολσόι, τον Μπεζάρ και όλα τα είδωλα της.

"Η αφοσίωση στον χορό στη δική μου περίπτωση έθεσε κάποια όρια τα οποία με έσωζαν από αυτό το αλλόκοτο πράγμα που είναι η εφηβεία.  Αλλά δεν ήμουν ένα αποκομμένο παιδί"
 
Η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη. Αποφοίτησε από τη σχολή της Ραλλούς Μάνου, αφιερώθηκε στον σύγχρονο χορό (‘το σώμα μου ήταν περισσότερο προς τα εκεί’) και, μέχρι τα 24 της, έγινε μια από τις πιο περιζήτητες χορεύτριες στην Ελλάδα.

Μόνο που οι επαγγελματίες χορευτές έχουν, ως γνωστόν, πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης. Οπότε στα 25 της η Ναυπλιώτου αποφασίζει να τα παρατήσει όλα και να πάει σε δραματική σχολή.  Εκεί που για πρώτη φορά στη ζωή της μπαίνει στην εξίσωση και η συγκλονιστική, εντελώς αρχαιοελληνική, ομορφιά της.

‘Ως τα 25 μου ήμουν επαγγελματίας χορεύτρια.  Στο χορό κανείς δεν νοιάζεται αν είσαι όμορφη ή άσχημη, αρκεί να χορεύεις σωστά.  Άλλωστε το σώμα μιας χορεύτριας απέχει πολύ από μια επιθυμητή γυναίκα. Και το κεφάλι της δεν έχει ιδιαίτερη σημασία – αρκεί να έχει την κατάλληλη τοποθέτηση’

Την πιστεύω όταν δηλώνει ότι, μέχρι τότε, δεν είχε καταλάβει αν είναι όμορφη ή άσχημη. Όπως και για το σοκ που έφαγε όταν όλοι άρχισαν να μιλούν για την ομορφιά της, καθώς είχε μάθει να δουλεύει από μέσα προς τα έξω στον χορό, όχι το αντίστροφο.

Άλλωστε η Ναυπλιώτου εκπέμπει μια τέτοια ποιότητα ως άνθρωπος που δεν της επιτρέπει  να πάρει το credit για κάτι που, όπως έχει πει, οφείλεται στους γονείς της και τα καλά γονίδια που αυτοί της κληρονόμησαν.

Γιατί εκείνη ποτέ δεν την ενδιάφερε να γίνει αναγνωρίσιμη, να βγάλει χρήματα ή να ασχοληθεί με την κοσμική πλευρά του επαγγέλματος. Στόχος ήταν πάντοτε η ουσία και όχι η επιφάνεια.

‘Αν δεν χτίσεις έναν εσωτερικό κόσμο αρκετά δυνατό, τότε είσαι κατεστραμμένος, ακόμη και αν δεν το ξέρεις’ 

Το ευρύ κοινό είχε την ευκαιρία να την πρωτοδεί στην Αίθουσα του Θρόνου, μια δουλειά που έκανε πριν βγει ακόμη στο θέατρο.   Γιατί μετά έγινε μόνιμη θαμώνας του Εθνικού Θεάτρου και, κάθε καλοκαίρι, του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου κερδίζοντας την αποθέωση του θεατρόφιλου κοινού με τις ερμηνείες της σε δεκάδες παραστάσεις και τις συνεργασίες της με κορυφαίους σκηνοθέτες (μεταξύ των οποίων τους  Goran Bregović στο Ημερολόγια μιας Θλιμμένης βασίλισσας  και  Robert Wilson στην Οδύσσεια  που παρουσιάστηκε στην Ελλάδα και την Ιταλία).

’Την πιο έντονη ανάμνηση την έχω από την πρώτη φορά που έπαιξα στο θέατρο της Επιδαύρου. Υποδυόμουν την Αντιγόνη. Ήταν τόσο μεγάλος ο φόβος μου και το άγχος μου λίγο πριν βγω. Θυμάμαι ότι είχα καθίσει στην πάροδο, πίσω από μια κολόνα, την είχα πάρει αγκαλιά και έλεγα: ‘Θεέ μου, δεν με νοιάζει τίποτε άλλο. Τουλάχιστον να θυμηθώ τα λόγια μου’’  

Κινηματογραφικά μας έμεινε αξέχαστη στο Η ψυχή στο στόμα του Γιάννη Οικονομίδη, ενώ έχει επίσης υπάρξει πρωθιέρεια στην Τελετή Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ και, από το 2012, frontwoman στο ροκ συγκρότημα Tricky Pony.

Ναι, είναι εξωφρενικό πόσο καλή μοιάζει να είναι η Ναυπλιώτου με οτιδήποτε αποφασίσει να καταπιαστεί.  Όπως π.χ. με το Cabaret, με το κοινό να παραμιλάει βγαίνοντας από την αίθουσα με αυτό που έχει δει.

Εκτός φυσικά από τις δημόσιες σχέσεις. Ένας τομέας στο οποίο η Μαρία είναι -εντελώς συνειδητοποιημένα- παντελώς ατάλαντη.

Προφανώς είναι κάτι που δεν της χρειάζεται. Γιατί το πραγματικό ταλέντο –και η πραγματική κλάση γυναίκας- δεν χρειάζονται κανένα λούστρο για να λάμψουν.

Download Video as MP4

‘Μπορεί να μοιάζω αυστηρή και να έχω την αρχαιοελληνική κατατομή που κληρονόμησα από τη μητέρα μου – ήταν σαν να έχει ‘ξεκολλήσει’ από την Ακρόπολη –, αλλά πιστεύω στην ελαφρότητα’