Eirinika - Εκλογές: Λυδία Κονιόρδου: Η Ευρώπη έχει ανάγκη τον ελληνικό πολιτισμό για να προχωρήσει - Η συνεργασία για το Γεφύρι της Πλάκας με συγκίνησε

Με αφορμή λοιπόν τις διπλές κάλπες που στήνονται την Κυριακή 26 Μαΐου, για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές (δεύτερος γύρος στις 2 Ιουνίου), επιλέξαμε να «ανακρίνουμε» πολλούς από τους υποψηφίους ευρωβουλευτές, δημάρχους, περιφερειάρχες αλλά και συμβούλους που διεκδικούν την ψήφο της ελληνικής κοινωνίας. 

Με αμεροληψία, διαφάνεια και αντικειμενικότητα θα σας βοηθήσουμε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα για την κρίσιμη ώρα της «σταύρωσης», ρωτώντας κάθε υποψήφιο για θέματα που αφορούν το ελληνικό και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, τη δημοσιονομική κρίση που ακόμα βιώνουμε στο πετσί μας, τους λόγους για τους οποίους ζητά την ψήφο μας αλλά και μικρές εύλογες απορίες που προκύπτουν για τον ίδιο, τα πεπραγμένα και το όραμά του. 

Σήμερα, φιλοξενούμε στη στήλη μας την πρώην υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λυδία Κονιόρδου, η οποία διεκδικεί την είσοδό της στην Ευρωβουλή μέσα από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Συνέντευξη στον Χάρη Αποστολόπουλο.

Τα κύρια σημεία

• Τα δώρα που προσέφερε ο ελληνικός πολιτισμός στο οικοδόμημα της Ευρώπης είναι καθοριστικά για τη διαμόρφωση της νέας Ευρώπης. Αυτό αναγνωρίζεται σαν συγκριτικό μας πλεονέκτημα.
• Το θετικό είναι ότι ο κόσμος, μετά τα χρόνια αδιαφορίας προς τα κοινά που έφερε ο καταναλωτισμός και η σπατάλη, αρχίζει, μετά το αρχικό σοκ, να αφυπνίζεται.
• Σαν πολιτικός έχω νιώσει τη μεγαλύτερη συγκίνηση στην περίπτωση του Γεφυριού της Πλάκας. Για μένα έχει συμβολική αξία. Επτά διαφορετικοί φορείς: υπουργεία, Περιφέρεια, Δήμος, Πολυτεχνείο καταφέραμε να ξεπεράσουμε τις περιχαρακώσεις, τους φόβους και τους εγωισμούς μας και να συνεργαστούμε για να ξανασηκωθεί το ιστορικό, μοναδικό γεφύρι που κατέρρευσε το 2015.
• Στη διάρκεια της ζωής μου σαν πολίτης συμμετείχα στο οικολογικό κίνημα. Η υπόθεση της προστασίας του πλανήτη ήταν μια βασική μου προτεραιότητα. Οι κίνδυνοι απο την κλιματική αλλαγή ηταν για μένα παρα πάνω απο ορατοί, οχι θεωρητικά, αλλα απο την παρατήρηση της φύσης και τη διαρκή ευαισθητοποίηση.
• Πιστεύω οτι εχω αποκομίσει μία σφαιρική γνώση του πολιτισμού. Αυτό μου επέτρεψε στη διάρκεια της θητείας μου σαν υπουργός να διορθώσω πολλα κακώς κείμενα απο το παρελθόν.
• Η οργή από την αδικία και η απόγνωση, καλλιέργησαν εύφορο έδαφος για ακραίες φωνές που σε όλο τον πλανήτη εκμεταλλεύονται και υποδαυλίζουν την αγανάκτηση, ενώ οι λύσεις που προτείνουν είναι ακόμα πιο αυταρχικές και υπέρ των μεγάλων συμφερόντων.

Χάρης Αποστολόπουλος: Ποιοι είναι οι 5 κορυφαίοι λόγοι για τους οποίους πιστεύετε πως πρέπει να σας ψηφίσει κάποιος; 

Λυδία Κονιόρδου: Υπηρετω τον πολιτισμο της χωρας πανω απο 40 χρονια απο πολλες θεσεις. Σαν ηθοποιός, σκηνοθέτις, καλλιτεχνική διευθυντρια, παιδαγωγος θεάτρου,πρόσφατα σαν υπουργός Πολιτισμού , για σχεδόν 2 χρόνια. Πιστεύω οτι εχω αποκομίσει μία σφαιρική γνώση του πολιτισμού. Αυτό μου επέτρεψε στη διάρκεια της θητείας μου σαν υπουργός να διορθώσω πολλα κακώς κείμενα απο το παρελθόν.
Υπηρέτησα την αποκέντρωση για 12 χρόνια, σε Λαρισα, Βόλο και Πάτρα κάνοντας περιοδείες σε όλα τα μέρη της Ελλαδας, κεντρικά και απομακρυσμένα. 

Σήμερα έχει από όλους συνειδητοποιηθει η ανάγκη να αλλάξει η Ευρώπη. Οχι να διαλυθεί, αλλα να εξελιχθεί η ολοκλήρωσή της. 

Τα σημάδια και οι δυνάμεις που θέλουν τη διάλυσή της αυξάνονται επικίνδυνα. Στην Ευρώπαική Ενωση στη διάρκεια της θητείας μου στο ΥΠΠΟΑ, συμμετείχα με ομολόγους μου σε πρωτοβουλίες για την αναζωογονηση της Ευρώπης μέσω του πολιτισμού. Στο οικονομικό φόρουμ του Νταβός πραγματοποιήθηκε φόρουμ για τον Πολιτισμό στο οποίο κλήθηκα να συμμετάσχω. Είναι καθαρό σε πολλούς οτι οι αξίες του πολιτισμού θα παίξουν έναν καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση μιας πιο δίκαιης Ευρώπης, πιο δημοκρατικής, αλληλέγγυας, που θα αφουγκράζεται τις αγωνίες των Ευρωπαίων πολιτών και θα καλλιεργεί την πολυμορφία και την συνύπαρξη των διαφορετικων παραδόσεων, κοινωνικών ομάδων και ταυτοτήτων.

Πιστεύω οτι σήμερα τα δώρα που προσέφερε ο ελληνικός πολιτισμός στο οικοδόμημα της Ευρώπης είναι καθοριστικά για τη διαμόρφωση της νέας Ευρώπης. Ο Διάλογος, η Διαλεκτική, η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη, η Διάκριση είναι σήμερα πιό απαραίτητα απο ποτέ για τη μεταμόρφωση της Ευρώπης. Στην Ευρώπη αυτό αναγνωρίζεται σαν συγκριτικό μας πλεονέκτημα και η φωνή της Ελλάδας μπορεί να γίνει πιό δυνατή, ειδικά τώρα που η χώρα μας επανέκτησε διεθνώς την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά της και είναι σε συνεχή οικονομική ανάκαμψη.

Μπορώ να προσφέρω την εμπειρία μου στην ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού στην Ευρώπη.

Στη διάρκεια της ζωής μου σαν πολίτης συμμετείχα στο οικολογικό κίνημα. Η υπόθεση της προστασίας του πλανήτη ήταν μια βασική μου προτεραιότητα. Οι κίνδυνοι απο την κλιματική αλλαγή ηταν για μένα παραπάνω απο ορατοί, οχι θεωρητικά, αλλα απο την παρατήρηση της φύσης και τη διαρκή ευαισθητοποίηση. Συμμετείχα σε εθελοντικές δράσεις σαν ενεργός πολίτης. Η εμπειρία αυτή μου επιτρέπει να πιστεύω οτι μπορώ να συμβάλλω μαζί με τις άλλες δυνάμεις στη λήψη αποφάσεων που αντιμετωπίζουν πιο τολμηρά την πρόκληση αυτή. 

Η δημιουργία νέων οργανωτικών και οικονομικών εργαλείων στην Ευρωπαϊκή Ενωση για δικαιότερη κατανομή των πόρων στα κράτη-μέλη στον τομέα του πολιτισμού θα επιτρέψει την κινητικότητα των δημιουργών, ιδιαίτερα των νέων στην Ευρώπη, θα στηρίξει την εξωστρέφεια της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας που χρειάζεται ενίσχυση, για να υπάρξει επι ισοις όροις στο ευρωπαικό γίγνεσθαι. Ο στόχος αυτός είναι ρεαλιστικός και είχα ήδη σαν υπουργός αρχίσει να εργάζομαι γι' αυτό, ενώ σαν καλλιτέχνης έχω αποκομίσει μια σημαντική διεθνή εμπειρία.

Χ.Α.: Κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό, τι θεωρείτε πως χάσαμε κατά τα χρόνια της κρίσης σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο; Υπήρξε κάτι θετικό;

ΛΔ: Στα χρόνια της κρίσης έγινε μία ανακατανομή του πλούτου. Με τις πολιτικές λιτότητας που έχουν υπερισχύσει και επιβλήθηκαν και στη χώρα μας, η πλειοψηφία των πολιτών είδε το εισόδημα του να μειώνεται ενώ μόλις μία μειοψηφία συγκέντρωσε κέρδη. Διαλύθηκαν εργασιακά κεκτημένα και χάθηκε η κοινωνική πρόνοια που ήταν κατακτήσεις που αποκτήθηκαν με αγώνες.

Κινδύνεψε η κοινωνική συνοχή και η αλληλεγγύη. Η οργή από την αδικία και η απόγνωση, καλλιέργησαν εύφορο έδαφος για ακραίες φωνές που σε όλο τον πλανήτη εκμεταλλεύονται και υποδαυλίζουν την αγανάκτηση, ενώ οι λύσεις που προτείνουν είναι ακόμα πιο αυταρχικές και υπέρ των μεγάλων συμφερόντων. Προπαγανδίζουν τη μισαλλοδοξία, τον φανατισμό, και στοχοποιούν τους πιο ευάλωτους κάθε φορά, όσους θεωρούν διαφορετικούς, όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, όπως οι πρόσφυγες.

Η προστασία του περιβάλλοντος μπήκε στο περιθώριο με πρόσχημα την οικονομική κρίση, ενώ προωθούνται τα συμφέροντα που το απειλούν.

Η πραγματικότητα είναι ότι το κόστος σε χρήματα και ανθρώπινες ζωές από την κλιματική αλλαγή μαζί με τα κύματα προσφύγων, θα υπερβούν το κόστος της οικονομικής κρίσης αν δεν αντιμετωπιστούν. Τα σημάδια τα έχουμε ήδη βιώσει στη χώρα μας, τα βλέπουμε να συμβαίνουν διεθνώς.

Το θετικό είναι ότι ο κόσμος, μετά τα χρόνια αδιαφορίας προς τα κοινά που έφερε ο καταναλωτισμός και η σπατάλη, αρχίζει, μετά το αρχικό σοκ, να αφυπνίζεται. Αρχίζουν να διαμορφώνονται συνθήκες ατομικά και συλλογικά για συνεργασία μπροστά στις κοινές προκλήσεις που απειλούν το μέλλον και την επιβίωση μας. Που απειλούν το οικοδόμημα της Ευρώπης που έγινε μετά από τόσο κόπο και αγώνες.

Το βλέπουμε από τις κινητοποιήσεις στην Ευρώπη, από την αφύπνιση των μαθητών για το κλίμα. Αυτά μας δίνουν ελπίδα ότι τα αντανακλαστικά δεν έχουν σβήσει, ότι οι δυνάμεις της δημιουργίας μπορούν με ενωμένες δυνάμεις να σταθούν απέναντι στις δυνάμεις που μας γυρίζουν πίσω σε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος.

Δεν θα είναι εύκολος ο αγώνας. Ο καθένας μόνος, η κάθε χώρα μόνη είναι αδύναμη. Όμως μαζί, μπορούμε να δυναμώσουμε και να καταφέρουμε να νικήσουμε, η ουτοπία να γίνει πραγματικότητα. Αυτό έχει γίνει πολλές φορές στην ιστορία, μπορεί να γίνει και τώρα.

Ο θυμός και η αδιαφορία υπηρετούν μόνο τις δυνάμεις της καταστροφής, απειλούν την ίδια την επιβίωση μας, ατομική και συλλογική. Δεν γίνεται να το επιτρέψουμε. Αυτός είναι ο λόγος που και εγώ επιθυμώ να συμβάλλω στα κοινά όπως και πολλοί άλλοι. Δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια της αδιαφορίας, της ιδιοτέλειας, και της ιδιώτευσης. Είναι θέμα κοινής λογικής ότι καλούμαστε να διεκδικήσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας. Κανείς δε θα μας την χαρίσει.

Χ.Α.: Πολλοί παρομοίωσαν την ελληνική δημοσιονομική κρίση με αρχαία τραγωδία. Από τη συμμετοχή της στο θέατρο, κυρίως σε αρχαιοελληνικές τραγωδίες, θεωρείτε τον χαρακτηρισμό πετυχημένο;

ΛΔ: Ο ελληνικός πολιτισμός προσέφερε στον παγκόσμιο τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της. Τη Βουλή, το Δικαστήριο, το Θέατρο.

Στο Θέατρο αντιπαρατίθενται μέσα από μύθους και ιστορίες τα καίρια ερωτήματα που απασχολούν τους πολίτες, τόσο σε σχέση με τα ατομικά, υπαρξιακά διλήμματα, όσο και σε σχέση με τη συλλογικές αποφάσεις για το μέλλον της πόλης. Το Θέατρο είναι ο τόπος αντιπαράθεσης ιδεών, που αφορούν όλους. Ο διάλογος αυτός αφυπνίζει τις συνειδήσεις, δημιουργεί ενεργούς πολίτες, καλλιεργεί τη διάκριση ανάμεσα στο λάθος και το σωστό στη λήψη των αποφάσεων, προστατεύει από τη χειραγώγηση και τη δημαγωγία, που σήμερα τη λέμε «λαϊκισμό». Υπενθυμίζει το τίμημα που συνοδεύει κάθε απόφαση και τις επιπτώσεις της.

Με την έννοια αυτή λοιπόν, ναι, πράγματι η σημερινή εποχή έχει αντίστοιχα τραγικά διλήμματα. Οι σημερινές αποφάσεις και η στάση μας θα καθορίσουν τις ζωές μας στο μέλλον, όχι μόνο στην πόλη κράτος της Αθήνας, όπως στον 5ο π.Χ. αιώνα, αλλά στη μεγάλη κλίμακα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πλανήτη.

Χ.Α.: Πότε και γιατί νιώσατε την πιο έντονη συναισθηματική σας φόρτιση από την έως τώρα πορεία σας ως πολιτικός, ηθοποιός και αθλήτρια;

ΛΔ: Σαν πολιτικός έχω νιώσει τη μεγαλύτερη συγκίνηση στην περίπτωση του Γεφυριού της Πλάκας. Για μένα έχει συμβολική αξία. Επτά διαφορετικοί φορείς: υπουργεία, Περιφέρεια, Δήμος, Πολυτεχνείο καταφέραμε να ξεπεράσουμε τις περιχαρακώσεις, τους φόβους και τους εγωισμούς μας και να συνεργαστούμε για να ξανασηκωθεί το ιστορικό, μοναδικό γεφύρι που κατέρρευσε το 2015. Θα το δούμε άμεσα, αν μας βοηθήσει και ο καιρός που μέχρι τώρα ήταν σύμμαχος, να πραγματοποιείται το φθινόπωρο. Αποτέλεσμα υποδειγματικής συνεργασίας, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ακόμα με συγκινεί ότι ο μεγάλος κόπος για την κατάθεση του νόμου για τα πνευματικά δικαιώματα δικαιώθηκε. Ο νόμος εφαρμόστηκε άμεσα, με την Ειδική υπηρεσία, όπου οι δημιουργοί ενώθηκαν και διαμορφώνουν τον δικό τους ελεύθερο συλλογικό φορέα. Αυτό μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση, γιατί ήταν αποτέλεσμα μακρόχρονης δημοκρατικής διαβούλευσης και υπόδειγμα συλλογικής συνεργασίας.

Σαν καλλιτέχνιδα με συγκινούσε πάντα να υπηρετώ μεγάλους ποιητές, τους τραγικούς και κωμικούς μας ποιητές, τον Παπαδιαμάντη. Με συγκινεί ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας που σαν πολύτιμο, σπάνιο πετράδι, στα χέρια των ποιητών μας, δημιούργησε αριστουργήματα.

Με συγκινούσε να φέρνω αυτόν τον λόγο σε όλη την Ελλάδα, σε κάθε μεριά της, όχι μόνο στις μεγάλες πόλεις και να βλέπω την ανταπόκριση του απλού κόσμου. Με συγκινεί όταν βλέπω πόσο παγκόσμια απήχηση έχει ο λόγος των ποιητών μας.

Σαν αθλήτρια στο βόλεϋ γυναικών, στον ΖΑΟΝ και στην πρώτη εθνική ομάδα γυναικών, η μεγαλύτερη συγκίνησή μου ήταν η συλλογικότητα, το ομαδικό πνεύμα και η φιλία που δημιουργεί. Η υπέρβαση των ορίων του σώματος και του πνεύματος για έναν καλό σκοπό, η άμιλλα και ο ευγενής συναγωνισμός.

Ο αθλητισμός μου έδωσε εφόδια ζωής, στον χαρακτήρα και την υγεία.

Χ.Α.: Η Ευρώπη για πολλούς, βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού με πλήθος ακροδεξιών φωνών, εκκωφαντικές αποχωρήσεις (Brexit) και σοβαρά οικονομικά ζητήματα (Ιταλία). Τι πιστεύετε πως θα γίνει και ποιο το μέλλον της Ε.Ε.;  

ΛΔ: Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι σκοτεινές φωνές εκμεταλλεύονται τον θυμό και οδηγούν τον πλανήτη σε νέο μεσαίωνα. Για αυτόν τον λόγο, καλούμαστε χωρίς αναβολή να είμαστε συνειδητοί στις αποφάσεις μας . Καλούμαστε να συμμετέχουμε στα κοινά, είτε με την ψήφο, είτε με τις δράσεις μας. Για αυτό αυτές οι ευρωεκλογές είναι τόσο κρίσιμες. Οι αποφάσεις μας σήμερα θα δρομολογήσουν την κοινή μας μοίρα τα επόμενα 20 χρόνια. Τώρα πρέπει να πάρουμε θέση. Αύριο θα είναι αργά.

Στο ευρωκοινοβούλιο αποφασίζονται οι κοινοτικές οδηγίες που θα εφαρμοστούν τα επόμενα χρόνια από τα κράτη-μέλη. Επείγει να αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων με τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων για να επαναφέρουνε την Ευρώπη σε μια ένωση με κοινές αξίες δικαιοσύνης και αλληλεγγύης και όχι σε μια αυταρχική ένωση των ισχυρών και λίγων εις βάρος των πολλών. Μπορούμε να το καταφέρουμε ενωμένοι.