Η Αργυρώ Μπαρμπαρίγου μας παρασύρει σε ένα ταξίδι σε αρώματα & γεύσεις - Μας παρουσιάζει τα παραδοσιακά γλυκά της Πάρου

Τα παραδοσιακά γλυκά της Πάρου με την μακρόχρονη ιστορία τους, συνεχίζουν ακόμα και σήμερα που ο τουρισμός είναι στο αποκορύφωμα του, να διατηρούν τη γεύση της παράδοσης και να παρασκευάζονται με τις παλιές παριανές συνταγές.

Βασίζονται σε λίγα ντόπια παριανά προϊόντα που παρήγαγε και παράγει η Πάρος. Υλικά που ώθησαν τις ντόπιες νοικοκυρές να τα αξιοποιήσουν, για να έχουν πάντα μια λιχουδιά για τα παιδιά, την οικογένεια, αλλά και τους φιλοξενούμενούς τους.

Παλαιότερα το νησί δεν είχε πάντα επικοινωνία ώστε να έρχονται προμήθειες από αλλού με λιγοστές εξαιρέσεις τα εμπορικά καΐκια που κατέφταναν στο λιμάνι της Νάουσας. Μια λοιπόν ήταν η λύση. Να δημιουργήσουν γλυκά και φαγητά με βάση τα τοπικά προϊόντα του νησιού, αποκλειστικά και μόνο με αυτά.

Προϊόντα όπως το θυμαρίσιο μέλι, το σουσάμι, το αμύγδαλο, η φρέσκια μυζήθρα, ο μούστος, το πετιμέζι, το ελαιόλαδο και το κρασί. Γι αυτό και τα περισσότερα παραδοσιακά γλυκά της Πάρου με λίγες εξαιρέσεις, κυρίως στα αποκριάτικα και πασχαλινά γλυκά, είναι σχεδόν όλα νηστίσιμα. Έχουμε λοιπόν μια κουζίνα που το συνταγολόγιό της είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, σύμφωνα με τις διατροφικές γαστρονομικές τάσεις του κόσμου.

Ψωμιά και ζύμες της Πάρου

Πολλές παρασκευές από ζυμώματα, όπως ψωμιά και γλυκά με ζύμες μαγιάς ή προζυμιού, παξιμάδια, κουλουράκια, τσουρέκια, λαμπρόψωμο, φουσκωτή και κολόπια, τυρόψωμα και γλυκά ψωμιά, μπορείτε να γευτείτε ακόμα και σήμερα στους παραδοσιακούς φούρνους.

Η Πάρος έχει παράδοση στα ζυμωτά, γι αυτό και σε όποιο φούρνο μπείτε σίγουρα θα δοκίμασε πολύ νόστιμα παραδοσιακά γλυκά, με βάση τη ζύμη.

Νέα παιδιά που με κέφι, μεράκι κι αγάπη για τα παραδοσιακά γλυκά της Πάρου έχουν αναλάβει τους φούρνους των γονιών τους, θα σας ξετρελάνουν με τις γεύσεις τους!

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά και πάμε να γλυκαθούμε και να μοσχοβολήσουμε αρώματα από τα παραδοσιακά γλυκά της Πάρου.

Κουλουράκια λαδιού με σουσάμι

Θα σας σερβίρουν καφέ σε παριανό σπίτι; Δίπλα θα υπάρχει κι ένα τραγανό αρωματικό κουλουράκι που μοσχοβολάει και θρυματιζεται στην πρώτη μπουκιά.

Η σύναξη των ντόπιων στις αυλές τα απογεύματα, πάει παρέα πάντα με γλυκό κουταλιού ή κουλουράκι λαδιού. Γύρω από τον καφέ των γυναικών τριγυρίζουν τα μικρά τους μπουκώνοντας τραγανά κουλουράκια. Ίδια εικόνα τότε και σήμερα. Όλα τα νέα χωριού, όλες οι εξελίξεις και το πάρε δώσε των συνταγών είναι στα φόρτε του. Ο απογευματινούς καφές ακόμα και σήμερα απαιτεί σπιτικό γλυκό κουταλιού και κουλουράκι με λάδι και σουσάμι.

Μυζηθρόπιτα Πάρου με μέλι μαστίχα και κανέλα (ή μυζηθρομελόπιτα)

Συνηθιζόταν τις απόκριες που ξεκινούσε η περίοδος τυροκόμισης στο νησί,  αλλά και το Πάσχα. Είναι ένα γλυκό που αγαπούν πολύ οι Παριανοί και θα  μπορούσαμε να το πούμε ελληνικό cheesecake.

Αφράτο, με φρέσκια μυζήθρα, αυγά, μπόλικο μέλι μαστίχα και κανέλα.

Το γουδοχέρι και το μπακιρένιο γουδί, απαραίτητο εργαλείο σε κάθε παριανό σπίτι, έπαιρνε φωτιές κάθε φορά που ετοιμαζόταν ένα γλυκό. Κανέλα, μαστίχα, σουσάμια, καρύδια, αμύγδαλα, όλα μέσα από το γουδί περνούσαν πρώτα.

Θα τη βρείτε σχεδόν παντού και πρέπει να τη δοκιμάσετε. Εδώ και η παραδοσιακή συνταγή μου που πέρασε από γενιά σε γενιά για να φτάσει στα χέρια μου και να την μοιραστώ μαζί σας όπως και όλες τις συνταγές μου, λέει η Αργυρώ Μπαρμπαρίγου στο argyro.gr

Ζαχαρομπακλαβάς 

Παραδοσιακό γλυκό της Πάρου, γλυκό του γάμου και της χαράς. Έχει τη γέμιση του μπακλαβά με καρύδι και αμύγδαλο αλλά δεν έχει φύλλο. Το φύλλο σχηματίζεται με ζάχαρη άχνη στην βάση και στην επιφάνεια του γλυκού. Ένα γλυκό που αναζητούν οι επισκέπτες να δοκιμάσουν!

Το καλό είναι ότι οι νέες γενιές αρτοποιών και ζαχαροπλαστών της Πάρου επέλεξαν να αναβιώσουν με ευλαβικά τα τελευταία χρόνια αυτή την μοναδική γλυκιά Παριανή συνταγή.

Γαλόπιτα

Κρέμα σαν γαλακτομπούρεκου, φτιαγμένη με ψημένο αλεύρι, γάλα, ζάχαρη, αυγά και μπόλικη κανέλα. Αυτό στρώνεται σε λαδωμένο ταψί και έχει την γεύση γαλακτομπούρεκου χωρίς φύλλο. Γλυκό των Χριστουγέννων και μία πολύ παλιά παραδοσιακή συνταγή.

Ραφιόλια

Τι να πω για τα ραφιόλια! Ένα παριανό παραδοσιακό γλυκό που συνηθιζόταν τις απόκριες και το Πάσχα, όπως και όλα τα γλυκά που γίνονται με την φρέσκια γλυκιά μυζήθρα. Σήμερα βρίσκετε τα ραφιόλια όλο τον χρόνο στα ζαχαροπλαστεία και στους φούρνους του νησιού. Απέξω τραγανό, πολύ λεπτό φύλλο και γέμιση από φρέσκια Παριανή μυζήθρα, αυγά και μαστίχα Χίου. Από πάνω μπόλικη κανελοζάρη μετά το τηγάνισμα, ή μπόλικο θυμαρίσιο μέλι και κανέλα. Μεγάλη απόλαυση!

Μυζηθροπιτάκια Πάρου ή αλλιώς τυρόπιτες γλυκιές

Μοιάζουν με τα μελιτίνια, τα λυχναράκια ή τα τσιμπιτά. Όμως το φύλλο είναι λίγο πιο χοντρό και τα τσιμπήματα του είναι πολύ λιγότερα από τα μελιτίνια. Θα τα βρείτε σε όλους τους φούρνους του νησιού αλλά και στα ζαχαροπλαστεία.

Τη συνταγή για τα Μυζηθροπιτάκια ή αλλιως τις παραδοσιακές Γλυκιές τυρόπιτες Πάρου σας την έχω εδώ.

Σκαλτσούνια

Εδώ σας δίνω την οικογενειακή μου συνταγή για τα Σκαλτσούνια Πάρου, το παραδοσιακό νηστίσιμο γλυκό. Φτιάχνεται συνήθως τα Χριστούγεννα αλλά και σε περιόδους νηστείας. Μπόλικο καρύδι, μέλι, σουσάμι και μπαχαρικά στη γέμιση. Τραγανό λεπτό φύλλο σαν τσιγαρόχαρτο, ραντισμένο με ανθόνερο και πασπαλισμένο με μπόλικη άχνη! Είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα γλυκά της Πάρου.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν ήμουν παιδί και άκουγα τον ήχο που κάνει το ροδάκι πάνω στο ξύλινο τραπέζι. Άνοιγαν φύλλο πολύ λεπτό με το ματσόξυλο σε σήμα στρογγυλό, γέμιζαν με μία κουταλιά γέμιση και έκλειναν σε μισοφέγγαρο. Αφού τα τελείωναν όλα, έμπαιναν στο φούρνο για λίγη ώρα. Και μετά καυτά όπως ήταν τα ράντιζαν με ανθόνερο που τσιτσίριζε και στέγνωνε πάνω στο καυτό φύλλο σκορπώντας αρώματα και ευωδιές που με ακολουθούν ακόμα και σήμερα.

Δοκιμάστε τα οπωσδήποτε γιατί όλο τον χρόνο πλέον τα βρίσκετε στα καταστήματα της Πάρου συσκευασμένα.

Μπουρεκάκια με μαρμελάδα

Παραδοσιακό νηστίσιμο τραγανό μπισκότο που γίνεται με κρασί και λάδι, γεμιστό με ξηρούς καρπούς και μαρμελάδα. Μία νηστίσιμη, παραδοσιακή και πάρα πολύ εύκολη συνταγή.

Μόνο τα χρόνια πέρασαν και άσπρισαν τα μαλλιά της μάνας. Ακόμα τις ίδιες κινήσεις κάνει όταν τα φτιάχνει. Με την ίδια αγάπη και με χάιδεμα ισιώνει τα πλαϊνά της ζύμης. Ίδια γεύση όπως τότε, ίδια μυρωδιά που με κάνουν να νιώθω σαν να έμεινα για πάντα εκεί στα παιδικά χρόνια στο πατρικό σπίτι στην Νάουσα κι ας πέρασαν τόσα χρόνια!

Δοκιμάστε τη μοναδική συνταγή της μαμάς, για μπουρεκάκια παριανά.

Λουκουμάδες με καβουρδισμένο σουσάμι μέλι και κανέλα

Αφήστε τις πραλίνες και τη ρευστή σοκολάτα στην άκρη. Γευτείτε τους παριανούς λουκουμάδες όπως τους απολαμβάνουμε στο νησί. Με μπόλικο μέλι, καβουρδισμένο και αλεσμένο σουσάμι και κανέλα. Σε πολλά σημεία του νησιού, σε εστιατόρια σε ξενοδοχεία και σε λουκουματζήδικα, θα απολαύσετε τους παριανούς λουκουμάδες. Κι αν έχετε όρεξη φτιάξτε τους με τη δική μου συνταγή.

Κολοκυθόπιτα γλυκιά

Την κίτρινη κολοκύθα στην Πάρο την αγαπάμε πολύ. Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσετε από αυλή σπιτιού στο νησί και να μην αντικρίσετε εδώ κι εκεί τεράστιες κολοκύθες να στέκουν κάτω από τον ήλιο. Εκεί μένουν στις ασπρισμένες πεζούλες και περιμένουν ανάλογα με την όρεξη της νοικοκυράς, να γίνουν νόστιμο φαγητό για όλη την οικογένεια ή ένα υπέροχη γλυκό, πίτα ή μπουρεκάκια.

Τη μαγειρεύουμε με πολλούς τρόπους, αλλά όποιος δεν έχει δοκιμάσει τη γλυκιά κολοκυθόπιτα με καρύδια, σταφίδες, σουσάμι και κανέλα, δεν έχει καταλάβει πόσο νόστιμα είναι τα παραδοσιακά γλυκά της Πάρου, αλλά και πόσο υγιεινά, αφού τα περισσότερα θα μπορούσαν να φιγουράρουν σε βιβλίο για vegan συνταγές.

Θα την δοκιμάσετε σε πολλά σημεία στην Πάρο ή θα τη φτιάξετε με αυτή τη συνταγή στο σπίτι σας.

Γλυκά κουταλιού Πάρου

Τα γλυκά του κουταλιού της Πάρου, είναι κυρίως το σύκο, το κυδώνι, το σταφύλι, το νεράντζι, το λεμόνι αλλά και το μελιτζάνακι. Που πάντα στο τέλος του Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη που αποτελειώνανε οι μελιτζάνες, παίρνανε τα μικρά μελιτζανάκια και τα έφτιαχναν ένα υπέροχο παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού, με μελιτζανάκι παραγεμισμένο με άσπρα ολόκληρα αμύγδαλα και πάντα καρφωμένο επάνω, ένα ολόκληρο γαρύφαλλο.

Τα γλυκά του κουταλιού, δεν λείπουν από κανένα παριανό σπίτι. Επίσης, δεν λείπουν από κανένα καφεδομάζωμα των γυναικών στις αυλές και στα μπαλκόνια. Η καλονοικοκυρά η παριανή, φαίνεται από την ποικιλία των γλυκών κουταλιού που έχει, αλλά και από το χρώμα του γλυκού της, καθώς και το σωστό δέσιμο του σιροπιού της.

Παλιά τα γλυκά του κουταλιού, τα φύλαγαν σε μεγάλες σουπιέρες με καπάκι μέσα στη σερβάντα (μπουφές μεγάλος με πολλά ντουλάπια) της σάλας που άνοιγε μόνο για τα επίσημα καλέσματα. Εκεί θυμάμαι τρύπωνα το χέρι μου σηκώνοντας το βαρύ καπάκι κι απολάμβανα το γλυκό που αγάπησα πιο πολύ από όλα. Τις κατακίτρινες φλούδες νεραντζιού με αυτή την αρωματική πίκρα που σου μένει για ώρες.

Πολλές μικρές επιχειρήσεις πλέον, συσκευάζουν τα ντόπια γλυκά κουταλιού, όποτε δοκιμάστε τα.

Παστελαριές ή σύκα σαμωτά

Η Πάρος είναι γεμάτη με άγριες συκιές που παραγάγουν βασιλόσυκα. Η γλυκά τους και η νοστιμιά τους είναι ασύγκριτη γιατί τα δέντρα δεν ποτίζονται και η γεύση του σύκου είναι διπλή.

Τα άγρια σύκα, μαζεύονται στο τέλος του καλοκαιριού. Ανοίγονται και απλώνονται να λιαστούν για μέρες στον ήλιο. Αφού ξεραθούν, γεμίζονται με καβουρδισμένο σουσάμι, κανέλα, καρύδια και ψήνονται στους φούρνους.

Αυτά ακόμα και σήμερα τα συντηρούμε σε γυάλινα βάζα με μπόλικα δαφνόφυλλα. Είναι το γλυκό που υπάρχει σε κάθε παριανό σπίτι και όλοι θα σε φιλέψουν μια παστελαριά ή σύκα σαμωτά όπως τα λένε πολλοί. ‘Hταν η σοκολάτα των παιδιών τα παλαιότερα χρόνια. Θυμάμαι στα διαλείμματα στο δημοτικό, βγάζαμε την παστελαριά από την τσέπη της μπλε ποδιάς μας και την απολαμβάναμε σιγά σιγά, να μην τελειώσει η γλύκα της γρήγορα. Αν ξέρανε τότε οι γονείς μας ότι αυτό σήμερα είναι το πιο υγιεινό σνακ στον κόσμο! Όμως αυτό είχαν, αυτό μας έδιναν. Είχε φροντίσει η γη της Πάρου να τους εφοδιάσει με τα αγνά και τα καλύτερα.

Σύκα σαμωτά η παστελαριές Πάρου, θα προμηθευτείτε σε όλα τα σημεία πώλησης παραδοσιακών προϊόντων Πάρου. Κάθε Σεπτέμβρη όλο το νησί ακόμα και σήμερα μυρίζει ψημένο σύκο και κανέλα. Μην τα χάσετε.

Ξεροτήγανα

Χριστουγεννιάτικο γλυκό, νηστίσιμο όπως και τα περισσότερα παραδοσιακά γλυκά της Πάρου.

Τραγανό, θρυμματιστό, κριτσανιστό λεπτό φύλλο, τηγανισμένο για λίγο σε καυτό λάδι και καλυμμένο με μπόλικο θυμαρίσιο μέλι, κοπανισμένο καρύδι και κανέλα.

Στοιβαγμένα σε βουνό, από γλυκιά τραγανή ζύμη, ποτισμένη με μέλι στην καλή πιατέλα τη σκαλιστή. Έτσι έστεκαν πάνω στο τραπέζι της τραπεζαρίας και με προκαλούσαν να τα απολαύσω. Μην νομίζετε τα ίδια κάνω και τώρα. Όλα αυτά από την παρασκευή τους μέχρι την απόλαυση τους με σημάδεψαν βαθιά. Και πάντα αναζητώ, αναγνωρίζω, σέβομαι και θέλω να μοιραστώ με όλους σας τη γεύση που μεγάλωσα.

Αμυγδαλωτά της χαράς

Τα αμυγδαλωτά της Πάρου γίνονται πάντα σε γάμους και χαρές και δε λείπουν από κανένα σπίτι. Ραντίζονται καυτά με ανθόνερο και αφού κρυώσουν τα βουτάμε στην άχνη. Θα τα βρείτε στα περισσότερα ζαχαροπλαστεία και φούρνους του νησιού. Βουνά από παριανά αμυγδαλωτά σας περιμένουν στο τέλος κάθε γάμου έξω από τις εκκλησίες ή στο τραπέζι του γάμου.

Είναι το καλύτερο δώρο για να πάρετε στους φίλους σας στην επιστροφή από ένα ταξίδι στην Πάρο.

Οι πιο μερακλήδες φτιάξτε τα όπως εδώ σε αυτή την παραδοσιακή μοσχοβολιστή συνταγή μου.

Μελαχροινό ή Μελαχροινάκι Πάρου

Γλυκό κέρασμα σε σπιτικές γιορτές αλλά και το γλυκό του γάμου επίσης!

Η μέλλουσα νύφη κερνούσε πάντα μελαχροινό στο στρώσιμο του νυφικού κρεβατιού. Έθιμο που ακόμα και σήμερα συνεχίζει να υπάρχει.

Καρύδια πολλά δεν υπήρχαν στο νησί, αν εξαιρέσεις τις καρυδιές από το περιβόλι του Καπαρού στις Λεύκες, στο βουνό των Αγίων Πάντων στο κέντρο της Πάρου.

Τα καρύδια όμως που οι Παριανοί αγαπούν πολύ στα γλυκά τους και τα συναντούμε σχεδόν σε όλα τα γλυκά, ερχόντουσαν κυρίως με τα εμπορικά καΐκια από τα νησιά του βορείου Αιγαίου και κυρίως από την Χίο μαζί με τη μαστίχα που επίσης τη βάζουμε εμείς οι παριανοί παντού. Στα γλυκά, στα ψωμιά, στα τσουρέκια, στα παξιμάδια, στα κουλούρια.

Ολόκληρα έρχονταν τα καρύδια, άσπαστα και αποθηκεύονταν σε τσουβάλια στο κελάρι του κάθε σπιτιού για τα επίσημα γλυκά του γάμου, των ονομαστικών εορτών και των επισήμων τραπεζωμάτων! Εκεί αναλαμβάναμε δράση όλα εμείς τα μικρά παιδιά όπου με μεγάλες πέτρες, σπάζαμε στις αυλές των σπιτιών και καθαρίζαμε τα καρύδια. Ακολουθούσαν τα ντιν ντιν από τα μπακιρένια γουδοχέρια στα γουδιά και σκορπίζανε τα μεθυστικά αρώματα της, της μαστίχας, της κανέλας και του γαρίφαλου, ανάλογα με το γλυκό για το οποίο προοριζόταν η καρυδόψιχα.

Καταλαβαίνετε τι νιώθω κάθε φορά που γεύομαι μια συνταγή από το νησί μου. Όλες αυτές οι γλυκιές εικόνες περνούν από το μυαλό σαν ελληνική ταινία σε θερινό σινεμά.

Μελαχρινό όπως φτιαχνόταν τότε, έτσι ακριβώς θα σας βγει με τη συνταγή μου. Αφράτο, μελωμένο, καρυδάτο, με τα μπαχαρικά να σε τρελαίνουν από τα αρώματα και να σε λιγώνει αυτή η γεύση για μια ζωή.

Πρωτοφούρνι Πάρου

Κατά την διάρκεια του τρύγου, όταν ζυμώνουν στα σπίτια, μέχρι να στρώσει η θερμοκρασία στους ξυλόφουρνους ώστε να ψηθούν σωστά τα ψωμιά, έβαζαν λίγη ζύμη πατημένη και πλακέ, γεμάτη δαχτυλιές και ψηνόταν άλλοτε με πετιμέζι και σταφύλια άλλοτε με σταφίδα ή μόνο με λίγα κομμάτια τυριού.

Ήταν το πρώτο που ξεφουρνιζόταν από το φούρνο κι από εκεί πήρε και το όνομα του. Πρωτοφούρνι Πάρου, γλυκό ή αλμυρό, ανάλογα με τις ορέξεις.

Αυτό το αφράτο γλυκό ψωμάκι που βγαίνει από τον φούρνο, περιχύνεται με πετιμέζι παριανό και ποτίζει όλη η καυτή ζύμη. Ήταν η χαρά των παιδιών αλλά και των μεγαλύτερων. Όπου το βρείτε δοκιμάστε το, ή φτιάξτε τη συνταγή της οικογένειάς μου!

Τηγανίτες με πετιμέζι

Το γρήγορο και εύκολο γλυκό των γιαγιάδων της Πάρου, για τα μικρά παιδιά.

Ξέρετε τότε, οι προηγούμενες γενιές που δεν ήταν διαχυτικές, συνήθιζαν να δίνουν και να δείχνουν την αγάπη τους μέσα από το φαγητό. Τους ήταν πιο εύκολο ίσως από τα χάδια και τα λόγια. Έτσι, μας έμαθαν να παίρνουμε αγάπη από τα χέρια τους και αγάπη να προσφέρουμε με κάθε φαγητό ή γλυκό.

Πιστέψτε με, σας μιλώ ειλικρινά όταν σας λέω ότι πήραμε όλοι μας πολλή αγάπη από αυτές τις γυναίκες. Έγνοια, αγάπη, προστασία, όλα μέσα από τη γεύση μας τα πέρασαν. Ίσως γι αυτό ριζώθηκαν βαθιά μέσα μας. Γι αυτό κι αυτό το δέσιμο με το φαγητό και τη γεύση του τόπου μας. Σήμερα απολαμβάνετε τις τηγανίτες όλοι σας, στα ξενοδοχεία σαν πρωινό, άλλοτε με μέλι και κανέλα κι άλλοτε με πετιμέζι.

Φοινίκια ή λαδένιοι

Παραδοσιακό νηστίσιμο γλυκό Σαρακοστής των Χριστουγέννων. Μικρά σιροπιαστά γλυκά σαν μελομακάρονα, που τρώγαμε όταν είμαστε παιδιά και υπήρχαν πάντα για τραταρίσματα.

Θυμάμαι η έγνοια της μαμάς ήταν πάντα μην έρθει κανένας άνθρωπος μέρες που είναι και δεν έχουμε κάτι για τρατάρισμα! Σήμερα μπορείτε να τα δοκιμάσετε στην Πάρο όλο τον χρόνο.

Κόλλυβα 

Στα νησιά του Αιγαίου τα κόλλυβα είναι γλυκό μνήμης και φόρος τιμής σε αυτούς που δεν είναι πια κοντά μας. Έθιμο που έρχεται από τα αρχαία χρόνια κι ακόμα και σήμερα έχει σημειολογική σημασία στη ζωή των νησιωτών. Τώρα πλέον συχνά πυκνά στα σπίτια, στους φούρνους και στα ζαχαροπλαστεία, φτιάχνουν κόλλυβα κατά παραγγελία. Πλέον θα συναντήσετε σε πρωινό μπουφέ ξενοδοχείων της Πάρου αυτή τη συνταγή που πρέπει να δοκιμάσετε οπωσδήποτε. Άλλωστε δεν υπάρχει μέρα που κάποιος να μην φτιάξει κόλλυβα στο νησί. Αχ αυτό το άρωμα και αυτές οι γεύσεις από το καβουρδισμένο αλεσμένο σουσάμι, την κανέλα, τα ροδιά που σκάνε την δροσιά τους στο στόμα, τα καρύδια, τα αμύγδαλα!

Παρέες παρέες μαζεύονται οι γυναίκες ακόμα και σήμερα. Μάζωξη για γλυκά, για ψωμιά, για τσουρέκια, για να φτιάξουμε τα κόλλυβα. Όλοι μαζί συμμετέχουμε. Μικροί μεγάλοι, αυτή είναι η ομορφιά του τόπου και της χώρας μας. Μοιραζόμαστε με τους γύρω μας τις χαρές και τις λύπες.

Δοκιμάστε τα όπου τα βρείτε.

Χυλός

Γίνεται στα σπίτια πάντα όταν φτιάχνουν κόλλυβα. Είναι μια κρέμα από ζωμό βρασμένου σιταριού, με σπόρους σιταριού, κανέλα, ξηρούς καρπούς, σταφίδες και καβουρδισμένο σουσάμι, Δοκιμάστε το όπου το βρείτε η νοστιμιά του απερίγραπτη.

Πετιμεζένιοι

Κάθε Παριανός έχει το αμπέλι του. Μαζί με το κρασί του φτιάχνει και το δικό του μούστο, για κρασί, για να τον κόψει αλλά και να φτιάξει και το πετιμέζι του.

Αυτό το πετιμέζι το βάζουν στα μαγειρέματα τους και κυρίως στα γλυκά τους. Τα πετιμεζένια είναι παραδοσιακή συνταγή, νηστίσιμη, που συνηθιζόταν να φτιάχνεται τη Σαρακοστή. Τώρα όλο τον χρόνο μπορείτε να τα απολαύσετε ή να τα φτιάξετε με την συνταγή μου.

Μουσταλευριά και παστέλι λιαστής (στον ήλιο) μουσταλευριάς

Κάθε σπίτι, ζαχαροπλαστείο και φούρνος στην Πάρο έχει την δική του μουσταλευριά την περίοδο του τρύγου.

Ένα νόστιμο, υγιεινό, vegan γλυκό, με τους χυμούς του σταφυλιού να σκάνε στον ουρανίσκο.

Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε την αποξηραμένη μουσταλευριά, ένα παστέλι από μούστο. Είναι στην ουσία η ίδια συνταγή για μουσταλευριά κρέμα, που όμως αντί να μπει σε μπολάκια, μπαίνει απλωτή σε ταψί. Την αφήνουμε να στεγνώσει για 2 ήμερες και μετά την κόβουμε κομμάτια μπακλαβαδωτά και τη βουτάμε σε μπόλικο σουσάμι. Μετά, στεγνώνει στο δυνατό ήλιο της Πάρου για 3-4 ημέρες, απλωμένη σε σχάρα. Και μετά ψήνεται σε χαμηλό φούρνο μέχρι να ροδίσει το σουσάμι. Διατηρείται για μήνες σαν κέρασμα στα παριανά σπίτια.

Πετιμεζόπιτα

Η Πάρος έχει πολύ μεγάλη ιστορία στα κρασιά της και στα παράγωγά τους. Πετιμέζι και μούστος κυριαρχούν στα τοπικά γλυκά.

Η πετιμεζόμπιτα, είναι μία παραδοσιακή χειμωνιάτικη συνταγή, κάτι σαν φανουρόπιτα. Επίσης, δοκιμάστε όπου τα βρείτε τα παριανά μουστοκούλουρα.

Το γλυκό των νιόπαντρων

Καρύδια με μέλι για τους νιόγαμπρους μόλις πρωτοέμπαιναν ζευγάρι πλέον στο νυφικό τους σπίτι.

Μια γλυκιά κουτάλια θυμαρίσιο μέλι αναμεμιγμένη με μπόλικο καρύδι, αφενός για να έχουν γλυκιά ζωή και αφετέρου για να δυναμώσουν.

Πασχαλινά Λαμπροκούλουρα βουτύρου ή μπισκοτένια τσουρεκάκια

Παραδοσιακή συνταγή για την Λαμπρή, που όμως πλέον γίνονται όλο τον χρόνο. Παλιότερα συνηθίζονταν να τα φτιάχνουν μεγάλη Πέμπτη.

Παρασκευάζονται με ντόπιο φρέσκο βούτυρο και είναι τόσο τραγανά και αφράτα που σε ξεμυαλίζουν με την πρώτη μπουκιά. Τα αρώματα της μαστίχας κυριαρχούν.

Θυμάμαι όταν ήταν ώρα τους να φτιαχτούν, κατέβαινε η μεγάλη πήλινη λεκάνη από το πάνω ράφι. Εκεί μέσα για ώρα με το χέρι χτυπούσαν το βούτυρο με τη ζάχαρη να μαλακώσει. Κι άρχιζε το γουδοχέρι να χτυπάει μαστίχες και ο τρίφτης να απελευθερώνει τα αιθέρια έλαια του πορτοκαλιού.  Μετά το ζύμωμα η ζύμη ήταν τόσο νόστιμη που θυμάμαι ότι με τρέλαινε τόσο πολύ που τσιμπολογούσα ωμά κομματάκια. Την ώρα δε που ψήνονται και ροδίζουν, το άρωμά τους σου παίρνει τα μυαλά.

Τώρα πια Θα τα βρείτε όλο τον χρόνο στα ζαχαροπλαστεία και στους φούρνους της Πάρου και όχι μόνο το Πάσχα, θα τα φτιάξετε με την δική μου οικογενειακή συνταγή που σας έχω πιο πάνω.

Τσουρέκια Λαμπρής

Παραδοσιακά γίνονταν μόνο το Πάσχα. Με μπόλικη μαστίχα, φρέσκο παριανό βούτυρο και μαστιχωτή υφή. Πλέον όλοι οι φούρνοι και τα ζαχαροπλαστεία της Πάρου έχουν όλο το χρόνο τα παραδοσιακά παριανά τσουρέκια.

Μαγεία, ιεροτελεστία, υπομονή και αναμονή. Πάντα όταν ήμουν παιδί μου φαινόταν ατέλειωτες οι ώρες της αναμονής. Πήγαινα κι άγγιζα τη ζύμη να δω αν φούσκωσε κάθε 5΄. Και κάθε φορά που σήκωνα τα σκεπάσματα της ζύμης, η μυρωδιά της με λίγωνε γλυκά.

Ακόμα και τώρα το ίδιο παθαίνω, μυρίζω την ωμή ζύμη του τσουρεκιού με τα βούτυρα, τις μαστίχες και τα πορτοκάλια και ξαναγυρνάω στα παιδικά μου χρόνια, εκεί που έτρωγα την κατσάδα γιατί δεν είχα υπομονή.

Πως άλλωστε να είχα τότε; Με τα χρόνια, τόσο πολύ δούλεψα με αυτή τη ζύμη, που σας την τελειοποίησα και σας την εμπλούτισα με όλα μου τα μυστικά. Διαλέξτε το κλασικό πασχαλινό, το νηστίσιμο ή το εύκολο τσουρέκι και φτιάξτε το δικό σας.

Μιρμιτζέλι με γάλα

Κάτι σαν παριανό ρυζόγαλο. Παραδοσιακά γινόταν με μιρμιτζέλι, κριθαράκι χειροποίητο δηλαδή, ζάχαρη, μαστίχα και κανέλα.

Το απογευματινό κολατσιό για τα παιδιά, άλλοτε ζεστό και το καλοκαίρι σερβιρισμένο κρύο.

Μερικές φορές φτιάχνανε το μερμιτζέλι με γάλα και λίγο αλάτι και γινόταν ένα ελαφρύ γεύμα για όλη την οικογένεια. Τώρα θα το γευτείτε στο πρωινό σας σε πολλά ξενοδοχεία της Πάρου. Δοκιμάστε το!

Άρτος

Έχει μεγάλη παράδοση η Πάρος σε άρτους, ψωμιά, παξιμάδια, τσουρέκια, ανεβατά, τριφτά, φουσκωτές και γενικά στις ζύμες και τα αρτοσκευάσματα Και η παράδοση καλά κρατεί και συνεχίστηκε! Δεν κόπηκε ευτυχώς ποτέ το νήμα. Γι αυτό η γεύση του νησιού υπάρχει ακόμα σε οτιδήποτε ντόπιο. Κι ας πέρασε η φάση της ξενομανίας. Εκεί γύρισαν όλοι ξανά. Στην γεύση της Πάρου.

Άρτος Παριανός, που φτιάχνεται συχνά με μαστίχα, γλυκό κρασί, περγαμόντο ή πορτοκάλι και μοσχοβολάει ο τόπος.

Αραντός

Παχύρρευστη κρέμα με φρέσκο γάλα και αλεύρι, άλλες φορές με ζάχαρη και κανέλα και άλλες φορές με λίγο αλάτι.

Με αυτό μεγάλωναν τα μωρά οι παριανές μαμάδες αλλά στην αλμυρή του εκδοχή ήταν γεύμα για όλη την οικογένεια.

Ντεκότο με ζάχαρη ή και με κακάο

Ήταν το γλυκό απογευματινό σνακ των παιδιών. Ολόφρεσκος κρόκος αυγού χτυπημένος στο φλιτζάνι με ζάχαρη και κακάο με ένα κουτάλι! Το αποτέλεσμα; Μια γλυκιά αφράτη κρέμα με σοκολατένια γεύση που όλα τα παιδιά της Πάρου λάτρευαν τότε που δεν υπήρχαν γλυκά και ζαχαροπλαστεία.