Ένα ταξίδι στην Σκανδιναβία: Δανία, Σουηδία, Φινλανδία, Νορβηγία – Τα 4 διαμάντια στην κορώνα της Ευρώπης

Πολλοί πιστεύουν ότι η Σκανδιναβία είναι μία γκρίζα παγωμένη χερσόνησος που σκεπάζει την Ευρώπη από Βορρά, γεμάτη σκοτεινά δάση στα οποία πλανώνται νεράιδες και πνεύματα κάτω από τους ήχους της μουσικής των Wardruna.

Όμως ένα ταξίδι στην Σκανδιναβία θα σας πείσει πως -αντίθετα- είναι μία πολύχρωμη και γεμάτη ανατροπές περιοχή -ίσως η ομορφότερη της Ευρώπης- και σίγουρα μία από τις ωραιότερες στον Πλανήτη. Μια περιοχή που μπορεί να χαρίσει ακόμα και στον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη την χαρά της ανακάλυψης ενός ακατανίκητου κράματος συγκλονιστικής φύσης, μοναδικής αρχιτεκτονικής, design και τεχνολογικών επιτευγμάτων, σύγχρονης γαστρονομίας και εξαιρετικής ποιότητας ζωής.

Αν θα μπορούσα να περιγράψω την Σκανδιναβία σε τρεις λέξεις θα χρησιμοποιούσα το slogan της νορβηγικής καμπάνιας τουρισμού για το σύνολο της περιοχής: Powered by Nature – Όλα όσα έχουν πετύχει οφείλονται στη Φύση.

Με αυτό στο μυαλό μου ξεκίνησα αυτό το καλοκαίρι το ταξίδι μου στις χώρες με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους του κόσμου, το χωριό του Άη Βασίλη, τον Ήλιο του Μεσονυχτίου και τα λημέρια των Βίκινγκς.

Προετοιμαστείτε για πολλή θάλασσα

Η ηπειρωτική Σκανδιναβία αποτελείται από τις χώρες της Σκανδιναβικής Χερσονήσου (Δανία, Νορβηγία, Σουηδία) με την Φινλανδία, λόγω μη κοινών εθνικών καταβολών (οι Φινλανδοί κατάγονται από άλλα φύλα από τους Σκανδιναβούς – εξ ου και η διαφορά στη γλώσσα), άλλοτε να φιγουράρει στη λίστα με τις ηπειρωτικές σκανδιναβικές χώρες κι άλλοτε όχι.

Βρέχεται από τέσσερεις από τις πιο μανιασμένες και συναρπαστικές θάλασσες της Ευρώπης -από Νότο προς Δυσμάς και με την φορά του ρολογιού- την Βόρειο Θάλασσα, τον Ατλαντικό Ωκεανό με την Θάλασσα της Νορβηγίας, τον Αρκτικό Ωκεανό με την Θάλασσα του Μπάρεντς και την Βαλτική Θάλασσα.

Αυτόματα κατανοεί κανείς, το πώς οι Βίκινγκς αναγκάστηκαν να γίνουν σπουδαίοι ναυτικοί, κατασκευάζοντας βαριά και δυνατά καράβια κι εφευρίσκοντας εργαλεία ναυσιπλοΐας αλλά και γιατί υπάρχει ακόμα και σήμερα σπουδαία ναυτική κουλτούρα και παράδοση σε όλα αυτά τα κράτη – πράγμα που φαίνεται όχι μόνο από την ναυτιλία και την ναυπηγική που έχουν αναπτύξει αλλά και από τις δάφνες που δρέπουν οι Σκανδιναβοί ιστιοπλόοι σε όλους τους διεθνείς αγώνες του απαιτητικού (και ακριβού) σπορ της ιστιοπλοΐας.

Ιστιοπλοΐα με Καράβι φτιαγμένο στα πρότυπα των πλοίων των Βίκινγκς

√  Πάρτε μαγιό!

Στο καλοκαιρινό ταξίδι στην Σκανδιναβία θα έρθετε σε επαφή με φανταστικές, ατέλειωτες αμμουδερές παραλίες, πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά σε λίμνες και θάλασσες δίπλα και μέσα σε πόλεις και χωριά και φυσικά με σπα και σάουνες, μέσα στα καταλύματά σας αλλά και έξω, στην ύπαιθρο!

Splish Splash σε Λίμνη στην Ουψάλα

√  Μην ξεχάσετε

Μία άνετη και έτοιμη για μεγάλα κάλλη μνήμη στο κινητό ή την φωτογραφική σας μηχανή.

√  Ξεσκονίστε

Τα επεισόδια της θρυλικής σειράς Vikings του History Channel -είναι ανεβασμένα στο NETFLIX- και όλα τα επεισόδια του ελληνικού ή αγγλικού Masterchef – οι αναφορές στη σύγχρονη σκανδιναβική κουζίνα θα σας ανοίξουν την όρεξη προετοιμάζοντας τον ουρανίσκο σας για όσα θα γευτεί τις επόμενες μέρες.

Ξεκίνησα από την Δανία, την δεύτερη σε σειρά χώρα με τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους του κόσμου (μετά την Φινλανδία και πριν την Νορβηγία). Είναι η χώρα του design, των ατέλειωτων πεδιάδων, της Carlsberg, της Tuborg, των Bang & Olufsen, του Bo Concept, των Lego, της Scandinavian Airlines και του Lurpak. Προς στιγμήν σκέφτηκα να μείνω μερικές μέρες, σαν άλλος Τομ Χανκς, στο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης – ίσως το πιο ντιζαϊνάτο και πράσινο αεροδρόμιο του κόσμου. Το λάτρεψα!

Κοπεγχάγη

Πήγα για μπύρες και δανέζικο φαγητό στο παλιό λιμάνι με τα πολύχρωμα σπιτάκια και τα ξύλινα πλοιάρια, το Nyhavn –ψαροφαγία με πολλές λιπαρές σως, λαχανικά και μυρωδικά- σε μια οικογενειακή ταβέρνα από αυτές με τα μοναστηριακά τραπέζια που απολαμβάνουν το brunch τους οι δανέζικες οικογένειες και παρέες τα σαββατοκύριακα. Κοιμήθηκα  σε ένα απλό ξενοδοχείο κοντά στον ατμοσφαιρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Περπάτησα επί ώρες στα λιμανάκια και το μεγάλο λιμάνι με τα κρουαζιερόπλοια, την σαγηνευτική οδό Στρόγκετ – λεφτά να υπάρχουν, έχει απίστευτα καταστήματα με ρούχα και design αντικείμενα όλων των κλασσικών και avant garde Δανών σχεδιαστών και ήπια φρεσκοψημένο καφέ στο απλό αλλά στρατηγικά τοποθετημένο καφέ Kafferiet, πολύ κοντά στην Μικρή Γοργόνα.

Χάζεψα μαζί με αμέτρητους Δανούς και τουρίστες μια Κυριακή μεσημέρι έξω από το παλάτι Αμαλιένμποργκ περιμένοντας κάποιο από τα μέλη της Βασιλικής οικογένειας να κάνει έφιππο την βόλτα του στους γύρω δρόμους, συνοδεία αμαξών και στολισμένων καβαλάρηδων, χαιρετίζοντας τα πλήθη –και ναι! Είδα την Βασιλική Υψηλότητά του, τον (και ωραίο και μαραθωνοδρόμο) Διάδοχο Πρίγκιπα της Δανίας, Κόμη του Μονπεζά, Φρειδερίκο Ανδρέα Ερρίκο Χριστιανό.

Με άφησα να “χαθώ” στα δροσερά δρομάκια της Κριστιάνια –της ελεύθερης, θρυλικής κοινότητας- υπό τους ήχους των μουσικών που παίζουν ακόμα οι, ηλικιωμένοι πλέον, χίπις στα σπίτια τους και μετά από την κλασσική βόλτα στα αξιοθέατα του κέντρου τόλμησα την υλοποίηση ενός παιδικού μου ονείρου: να πάω στο καρουσέλ του Τίβολι.

Μια νύχτα στο μαγικό Τίβολι

Δραπέτευσα σε μία ημερήσια απόδραση στο Γκρένεν. Οι Δανοί μπορεί να πληρώνουν για να απολαύσουν τις θάλασσές μας αλλά –το ξένο είναι πιο γλυκό- πολλές από τις παραλίες τους είναι τεράστιες, αμμώδεις, θεαματικές και συναρπαστικές. Το Γκρένεν (Grenen) είναι μία προκλητική γλώσσα άμμου στο σχήμα ενός κλαδιού δένδρου όπως λέει και το όνομά του στο βόρειο άκρο της Δανίας, στο στενό που η θάλασσα του Skagerrak (στη Βόρειο Θάλασσα) ενώνεται με το ιστορικό Kattegat (Βαλτική). Τα ρεύματα είναι πολύ ισχυρά και το κολύμπι εξαιρετικά επικίνδυνο αλλά η θέα, η φύση, τα πουλιά και τα θαλάσσια θηλαστικά (φώκιες, δελφίνια, θαλάσσιοι ελέφαντες) αποζημιώνουν τον περίεργο ταξιδιώτη. Ικανοποίησα την μανία μου να κολυμπήσω στην Βόρειο Θάλασσα την επόμενη μέρα, στην υπέροχη παραλία Amager Strandpark, στην Κοπεγχάγη.

Απόδραση στο Grenen

Άφησα μία μέρα για εμένα και εκείνον: Έβαλα ό,τι πιο άνετο είχα και επέτρεψα στο ένστικτό μου να με οδηγήσει λίγο πιο έξω από την Κοπεγχάγη, στο Roskilde. Αυτή τη φορά όχι για το διάσημο μουσικό φεστιβάλ του ή τον εντυπωσιακό, προστατευόμενο από την UNESCO και φτιαγμένο από κόκκινα τούβλα, καθεδρικό του ναό, αλλά για μια συνάντηση με την ιστορία των Vikings μέσα από τα καράβια τους, στο Ναυτικό Μουσείο των Βίκινγκς. Είναι όλα εκεί: η ιστορία, τα επιτεύγματα, οι χάρτες και τα πνεύματα. Όμως το πνεύμα του ειδώλου μου, ήθελε να με συναντήσει αλλού. Συνέχισα το ταξίδι μου αναζητώντας το κι ελπίζοντας να το βρω καθώς διείσδυα στην καρδιά της σκανδιναβικής χερσονήσου. Την Σουηδία.

Η Γέφυρα του Øresund συνδέει την Δανία (και όλη την κυρίως Ευρώπη) με την σκανδιναβική χερσόνησο. Πιο συγκεκριμένα συνδέει την Κοπεγχάγη με την σουηδική πόλη Μάλμο. Αν δεις την γέφυρα από ψηλά νομίζεις ότι πρόκειται για ένα έργο που δεν τέλειωσε ποτέ. Τα 8 περίπου επίγεια χιλιόμετρα της πανέμορφης και σχεδόν λεπτεπίλεπτης γέφυρας τελειώνουν σε ένα νησάκι. Σε αυτό το τεχνητό νησάκι ο δρόμος βυθίζεται κάτω από την Βόρειο Θάλασσα σε ένα υποθαλάσσιο τούνελ τεσσάρων ακόμα χιλιομέτρων μέχρι το Μάλμο.

Η εμβληματική Γέφυρα του Oresund που ενώνει Δανία με Σουηδία εκεί που «κρύβεται» στο υποθαλάσσιο τούνελ

Μάλμο

Πρόκειται για μια παραθαλάσσια πόλη έκτασης περίπου μιάμιση φορά σαν τον Πειραιά, με όμορφα, γραφικά κτίρια, ένα πανέμορφο κάστρο και χαριτωμένα δρομάκια γεμάτα μαγαζάκια με δώρα και σουβενίρ. Επιτρέψτε μου να πω ότι κανείς δεν πάει στο Μάλμο για τα αξιοθέατά του. Στο Μάλμο πάνε όλοι (ντόπιοι, Δανοί και λοιποί τουρίστες ) για την Lilla Torg.

Η Λίλλα Τοργκ δεν είναι γυναίκα. Είναι περιοχή κοντά στη θάλασσα, περιστοιχισμένη από κανάλια και γεμάτη μπαρ, παμπ και μπιστρό. Όλοι πάνε εκεί για να πιουν, ειδικά ανάμεσα στις 3 με 6 το απόγευμα που είναι η σουηδική Happy Hour (και άρα τα ποτά σε σχετικά λογικές τιμές). Αν σας αρέσει η φασαρία, η δυνατή μουσική και το έξω καρδιά –άσπρο πάτο ανάμεσα σε δίμετρους, κατάξανθους απόγονους των Βίκινγκς και εξίσου ψηλές, πανέμορφες Σκανδιναβές, αυτό είναι το μέρος, έστω και για ένα απόγευμα. Κανένα Scandinavian Bar, καμία Ίος, καμία Μύκονος. Είμαστε στην Πηγή.

Το Turning Torso, στο σχήμα ενός κινούμενου ανθρώπινου σώματος, στο Malmo είναι το ψηλότερο κτίριο της Σκανδιναβίας /  Photo Credits-Τhomas Hoyrup Christensen

Έφτασα στην Στοκχόλμη, την λεγόμενη Βενετία της Βόρειας Ευρώπης. Τεράστια σε έκταση απλώνεται υπέρκομψη πάνω στα 14 νησάκια, εκεί που η Λίμνη Μελάρεν χύνεται στην Βαλτική Θάλασσα.

Τι να πρωτοπείς και τι να πρωτοδείς σε αυτήν την ομόφωνα αναγνωρισμένη ως πανέμορφη Μητρόπολη του Κόσμου. Τον πλούτο της; Τις φυσικές της ομορφιές; Την αρχιτεκτονική της; Τις υπέροχες γέφυρες που ενώνουν τα νησάκια και τις γειτονιές της πάνω από τα πεντακάθαρα νερά των καναλιών της; Τα ατμοσφαιρικά μεσαιωνικά κτίρια της Γκάμλα Σταν –της πιο γραφικής γειτονιάς της;

Η Στοκχόλμη από ψηλά

Αφέθηκα να με ρουφήξει η οικολογική και φυσιολατρική κουλτούρα των Σουηδών γυρνώντας τριγύρω με τα πόδια και αναπνέοντας τον καθαρό δροσερό αέρα. Πήγα στο Μουσείο Vasa, το ναυτικό μουσείο που εκθέτει το ομώνυμο πολεμικό καράβι που βυθίστηκε το 1623 και ανελκύστηκε μετά από 333 χρόνια σχεδόν άθικτο από τον πυθμένα της λίμνης, πέρασα από τον απίστευτο σταθμό του Μετρό Rådhuset και ξεχάστηκα στο Skeppsholmen με τα μουσεία σύγχρονης τέχνης, αρχιτεκτονικής και ντιζάιν. Ενέδωσα σε βουτιές με τους ντόπιους στη Λίμνη Tantolunden και κατέληξα στο κουλ νησί Sodermalm και την hip γειτονιά SoFo. Μπαράκια, μπιστρό, εστιατόρια και καφέ, δυνατές και λιγότερο δυνατές μουσικές, υπέροχη ανεβαστική ατμόσφαιρα.

Ο εξωπραγματικός σταθμός μετρό Rådhuset στην Στοκχόλμη

Photocredits: Geoffrey Morrison

Μυήθηκα στην σκανδιναβική κουζίνα fine dining farm –to –table που χαρακτηρίζεται από ένα γκανιάν συνδυασμό ρουστίκ και σοφιστικέ παράλληλα εμφάνισης φυσιολατρικών πιάτων με οργανικά, υπέροχα και εκλεπτυσμένα υλικά. Ακόμα έχω στη γεύση μου ένα καταπληκτικό καλομαγειρεμένο στην κατσαρόλα καρέ αρνάκι σε μπάνιο από πίκλες χορταρικών από τις όχθες των λιμνών με σως από κόκκινα φρούτα του δάσους. Τόλμησα να το συνοδεύσω με παγωμένη ABSOLUT PEPPAR και το έφαγα σε ένα φανταστικό pop up εστιατόριο που είχαν ανοίξει κάτι νεαροί μετανάστες μάγειρες και βρήκα στην τύχη κάπου κοντά στο λιμάνι.

H φυσιολατρική σκανδιναβική κουζίνα Fine Dining Farm-to-Table στα καλύτερά της στην Στοκχόλμη

Photo Credits Daniel Berlin1

Πετάχτηκα για …μια βουτιά και μια μπύρα στην γενναία Ουψάλα. Η Ουψάλα, περίπου 70 χιλιόμετρα βόρεια της Στοκχόλμης εκτός από την φυσική της ομορφιά έχει να επιδείξει ένα επιβλητικό κάστρο, ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια του κόσμου και το μεγαλύτερο της Σουηδίας, πολλά αξιοθέατα και κυρίως τους θρύλους της. Εκεί ήταν το “θρησκευτικό” κέντρο των ειδωλολατρών Βίκινγκς, εκεί γινόντουσαν οι τελετές, οι θυσίες και τα τάματα.

Αντίθετα με αυτά που λένε για τη Σουηδία και τη ζωή εκεί, μια χαρά τα είδα όλα, αλλά έπρεπε να συνεχίσω το ταξίδι μου, παίρνοντας το βαπόρι για να περάσω ανάμεσα στο αρχιπέλαγος με τα 36.000 νησάκια και διασχίζοντας την Βαλτική Θάλασσα να φτάσω στο Ελσίνκι.

Βουτιές στην όμορφη Ουψάλα

PhotoCredits Niklas Lundengard

Το Αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης προσφέρει θέαμα εν πλω με την έννοια ότι αποτελείται από αυτά τα 36.000 άλλοτε κατάφυτα με χαμηλή πράσινη βλάστηση κι άλλοτε βραχώδη νησάκια, όλων των μεγεθών, κάποια είναι μεγέθους μικρού αυτοκινήτου. Η πορεία του μεγάλου κρουαζιερόπλοιου που κάνει την διαδρομή Στοκχόλμη – Ελσίνκι είναι σχεδόν παιχνιδιάρικη πριν τελειώσει με τα νησιά και βγει στην ανοικτή θάλασσα βάζοντας πλώρη για Φινλανδία.

Το Ελσίνκι είναι χτισμένο σε στρατηγική θέση πάνω στη νότια χερσόνησο της Φινλανδίας στην έξοδο της Βαλτικής προς Εσθονία και Ρωσία. Δύο πράγματα είναι που το καθορίζουν. Η θάλασσα με τη θέση του και η ιστορία του. Η θάλασσα με την θέση του το έχουν κάνει το μεγαλύτερο λιμάνι σε αριθμό διακινούμενων επιβατών της Ευρώπης –μία απέραντη έκταση από ντοκ, ναυπηγεία, λιμάνια, βαπόρια και κρουαζιερόπλοια που σφύζουν από ζωή και θόρυβο. Η ιστορία του το έχει κάνει ένα τεράστιο μουσείο αρχιτεκτονικής. Πρόκειται για το στοίχημα του Ένγκελ, μαθητή του Ραστρέλι, του αρχιτέκτονα που έφτιαξε την Αγία Πετρούπολη. Στα πάμπολλα ιστορικής αξίας μνημεία και κτίριά του, εκκλησίες, σπίτια, παλάτια, μουσεία, αθλητικά κέντρα και γήπεδα, πανεπιστήμια, σιδηροδρομικό σταθμό, περνάνε σχεδόν όλα τα ρεύματα της αρχιτεκτονικής από τον μεσαίωνα και μετά – ακόμα και η αρ ντεκώ.

Ένα από τα πιο ρομαντικά πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς σε αυτή την πόλη είναι να πάει για ψάρεμα (μαζί με εκατοντάδες ακόμη ντόπιους) σε όποια παραλία ή αποβάθρα θέλει. Τα νερά είναι πεντακάθαρα και πάνω από 60 είδη ψαριών σε περιμένουν να τα ψαρέψεις! Όπως και να έχει στο κατόπι σε περιμένει η κεντρική ψαραγορά. Πήγαινε, πάρε μια μπύρα και γεύσου τα εκατοντάδες διαφορετικά ψαρομεζεδάκια που σε περιμένουν. Η χαρά του ψαροφάγου μερακλή.

Χόρτασε το μυαλό ομορφιά και πληροφορία, χόρτασε και το κορμί νόστιμη ψαροφαγία κι ήρθε η ώρα για το κυρίως πιάτο αυτού του ταξιδιού. Γιατί αν δεν το είχατε καταλάβει, τόση ώρα ήμασταν στα …προκαταρκτικά.

Αναχώρηση για τον Βορρά και την βόρεια άκρη της ηπείρου.

Βάζεις τα καλύτερα ρούχα της ψυχής σου για ένα ταξίδι μακρινό, ξεχνάς ό,τι έχεις δει ως τώρα και περνάς μέσα από την περιοχή των 1.000 λιμνών που δεν είναι 1.000 αλλά 187, 188. Πανύψηλα δάση, πράσινο παντού, λαμπερά ήρεμα νερά σε δαιδαλώδεις σχηματισμούς, πάνω από 100.000 αγροικίες -πολλές από τις οποίες είναι έτοιμες να σε φιλοξενήσουν- άγρια ζώα, άγνωστα λουλούδια, μια ζωή γεμάτη κολύμπι, κυνήγι, κανό, βαρκάδες, ψάρεμα, περπάτημα και το μεγαλείο της φύσης να κατακτά την μνήμη σου για πάντα. Απορίας άξιο πώς χώρεσε και κυρίως πώς αποτύπωσε όλο αυτό το μεγαλείο ο Σιμπέλιους στα 8:28 μαγικά λεπτά της Finlandia, του εμβληματικού συμφωνικού ποιήματός του που έμεινε στην ιστορία.

Στη Χώρα των 1000 Λιμνών

Ο δρόμος σου σε οδηγεί ακόμα πιο μακριά. Είσαι τώρα στην Λαπωνία και την πρωτεύουσά της, το Ροβανιέμι, το Χωριό του Άη Βασίλη. Ακούγεται κλισέ, αλλά εκεί είσαι, περίπου 8 χιλιόμετρα κάτω από τον Αρκτικό Κύκλο. Φαντάζεσαι ένα μικρό χωριό με ταράνδους και χαμογελαστά, στρουμπουλά γεροντάκια; Φαντάσου μία απίθανη πόλη με καταπληκτική ρυμοτομία, γέφυρες, νερά για skating τον χειμώνα και βουτιές το καλοκαίρι, ωραία σπιτάκια και μαγαζάκια, καλό φαγητό και βότκα.

Ο Άη Βασίλης υπαρχει κι αυτό είναι το χωριό του!

Αν έρθεις καλοκαίρι, βάλε μαγιό και τρέξε στο Arktikum. Πρόκειται για ένα από τα πιο εντυπωσιακά μουσεία του κόσμου και λειτουργεί υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου της Lapland. Δες τα προϊστορικά και αρχαία ευρήματα από την περιοχή, τους βοτανικούς του κήπους με δείγματα χλωρίδας της περιοχής, το μουσείο με τα είδη της πανίδας και κάνε μια βουτιά στα υπέροχα νερά του πλατσουρίζοντας με τις αντανακλάσεις του φωτός. Είναι το τελευταίο μπάνιο σου στην ύπαιθρο γι’ αυτό το ταξίδι. Φώναξέ το παντού! Κολύμπησες στον Αρκτικό Κύκλο μία Λευκή Νύχτα κάτω από το Φως του Ήλιου του Μεσονυχτίου!

Βουτιές στο Ροβανιέμι, στον Αρκτικό Κύκλο, υπό τον Ήλιο του Μεσονυκτίου

Αν έρθεις χειμώνα, πάλι εκεί θα τρέξεις, μόνο που δεν θα μπορείς να κάνεις μπάνιο – αρκέσου στο να σου λούσουν τα μαλλιά οι ανταύγειες του Βόρειου Σέλατος.

Τo βράδυ το πέρασα με ολόφρεσκο σούσι για αρχή και δυνατή μουσική κι άλλη βότκα στο Ice Bar για αντίο.

Στο Ice Bar του Ροβανιέμι

Πέρασα τον Πολικό Κύκλο, αποχαιρέτησα την Φινλανδία και πάτησα νορβηγικό έδαφος μέχρι το βορειότερο άκρο της Ευρώπης. Δέος!

Το έδαφος αρχίζει και γίνεται τραχύ, η βλάστηση γίνεται όλο και πιο χαμηλή για να αντέχουν τα φυτά τους παγωμένους χειμώνες και το βαθύ σκοτάδι, το αμάξι πορεύεται κατά μήκος των ακτών της Θάλασσας του Μπάρεντς, τα βράχια γίνονται γκρίζα και κοφτερά, από τις πόες φτάνουμε σε λόφους και απόκρημνες ακτές σκεπασμένες με απαλή πράσινη τύρφη –θυμίζει Βόρειο Σκωτία- στο βάθος της θάλασσας βλέπεις ψαροκάικα να κοντράρουν με τα κύματα για βασιλικά καβούρια. Είναι καταπληκτική η ιστορία του πώς κατάφεραν οι Σοβιετικοί μετά από χρόνια ερευνητικής προσπάθειας και αποτυχημένων δοκιμών να “εισάγουν” επιτυχώς τα βασιλικά καβούρια από τον Ειρηνικό Ωκεανό όπου ενδημούσαν στην Θάλασσα του Μπάρεντς!

Κυνηγώντας Βασιλικά Καβούρια καλοκαιριάτικα στη Θάλασσα του Μπάρεντς

Μετά από αρκετές ώρες και κάμποσες ακριτικές κωμοπόλεις, η Ευρωπαϊκή Οδός Ε69 φτάνει στο τέλος της και η vintage πυξίδα μου – πανάκριβο δώρο για τις ιστιοπλοϊκές μου ικανότητες, δίνει 71ο 10΄, 21΄ Βόρειο Γεωγραφικό Πλάτος. Είμαι στο NordKapp, το Βόρειο Ακρωτήρι που χάσκει ψηλό, απόκρημνο και φαγωμένο από αέρα, νερό κι αλάτι πάνω από την μανιασμένη συνήθως θάλασσα.

Μόνιμος Κάτοικος του NordKapp καλωσορίζει τους επισκέπτες

Είμαι εκεί που η Θάλασσα της Νορβηγίας, μέρος του Ατλαντικού Ωκεανού, σμίγει άγρια με την Θάλασσα του Μπάρεντς, μέρος του Αρκτικού Ωκεανού.

Είμαι εκεί που ανάμεσα στις συχνές ομίχλες μπορείς να αγκαλιαστείς με τις σκέψεις σου ή την παρέα σου ακούγοντας τα κύματα και τα θαλασσοπούλια όλη μέρα και μέχρι ο Ήλιος να δύσει -το καλοκαίρι ο Ήλιος του Μεσονυχτίου δύει μόνο για 10 λεπτά, ανάμεσα στις 00:14 και 00:24. Είμαι εκεί που συνάντησα το Πνεύμα του Θεού μου, του Ράγκναρ Λόθμποκ.

Θαλασσαετός στο Βόρειο Ακρωτήριο- Το Πνεύμα του Ράγκναρ είναι πάντα εδώ

Κοιμάμαι με ανοιχτά τα μάτια σε ένα ζεστό ξενοδοχείο σε μια μικρή πολύχρωμη κωμόπολη, την βορειότερη της Ευρώπης το Χόνιγκσβογκ. Βάζουμε ρότα μαζί για Νοτιά και τα νορβηγικά φιόρδ.

Το Φαράγγι της Alta

Ο δρόμος ακολουθεί την πορεία τους, κινούμαστε σαν φίδια πάνω από τις θάλασσες, περνάμε βράχια, κόλπους, Άλτα, Οξφιόρντ, Τρόμσο, Τροντχάιμ.

Οι φωτογραφικές παίρνουν φωτιά με τα πανέμορφα πολύχρωμα σπιτάκια ανάμεσα σε κρυστάλλινα νερά. Τίποτα όμως δεν προοιωνίζει αυτό που θα δουν τα μάτια και η ψυχή μας λίγο αργότερα.

Tromso-Η Μεγαλύτερη Πόλη της Βόρειας Νορβηγίας

Το έχεις δει σε διαφημίσεις αυτοκινήτων, εκεί που τα αυτοκίνητα περνάνε πάνω από κάτι φιδίσιες γέφυρες ανάμεσα σε γιγάντια κύματα πάνω από την άγρια θάλασσα;

Η Λεωφόρος του Ατλαντικού. Οκτώμισι χιλιόμετρα Άνθρωπος – Ωκεανός 1-0. Ενώνει δεκάδες νησάκια, φιόρδ και βραχονησίδες με 8 γέφυρες και την ηπειρωτική Νορβηγία και θεωρείται ορόσημο στις κατασκευές και την αρχιτεκτονική δρόμων. Στα έξι χρόνια που διήρκεσε η κατασκευή του ο δρόμος χτυπήθηκε από 12 τερατώδεις Ευρωπαϊκές Ανεμοθύελλες και σήμερα είναι ένας συναρπαστικός προορισμός από μόνος του!

Η Λεωφόρος του Ατλαντικού – The Atlantic Road

Εγκαταλείπω την Λεωφόρο των Ονείρων μου στο Όλεσουντ για το απάνθισμα της εμπειρίας. Καράβι, όμορφο και κοτσονάτο και φύγαμε για τα ωραιότερα φιόρδ του κόσμου. Γκεϊράνκερ!

Το εμβληματικό φιόρδ Geirangerfjord και οι Καταρράκτες Skagefla

…και περνώντας ανάμεσα σε βαθιά μικρά και μεγαλύτερα καταγάλανα φιόρδ με γύρω-γύρω βαθυπράσινα βουνά και όμορφα χωριουδάκια να κρέμονται από πάνω τους σαν να μας χαιρετάνε φτάνουμε στο Σογκνεφιόρντεν.

Το πιο μεγάλο σε μήκος φιόρδ του Sognefjord

204 χιλιόμετρα μέσα στη γη, δε θέλω να ξανακοιμηθώ στη ζωή μου, δεν έχω ξαναδεί ωραιότερη φύση κι έρχεται η άφιξη στο Μπέργκεν για να επιστεγάσει τη μοναδικότητα των συναισθημάτων. Αναμφίβολα η πιο γραφική ευρωπαϊκή πόλη και η ομορφότερη της Νορβηγίας – αν όχι της Σκανδιναβίας. Χρώμα, στυλ, νερό, ξύλο και αθωότητα.

Το σαγηνευτικό Μπέργκεν

Ψαράδες, ψαροκάικα, ψαρομάγαζα. Δυό λεπτά νε βεβαιωθώ ότι βλέπω σωστά και δεν είναι όνειρο. Αγοράζω ένα μικρό παλιακό σημειωματάριο, ένα στυλό (με κοιτούσαν περίεργα καθώς τα ζητούσα) και καταφεύγω μακριά από τους τουρίστες, που αλλού; Σε μία αποβάθρα κοντά στην αγαπημένη μου ψαραγορά.

Γράφω τις σκέψεις μου, όλα όσα είδα κι έζησα αυτές τις μέρες. Σκιτσάρω γέφυρες, βράχια κι αποβάθρες. Μάταια προσπαθώ να αποτυπώσω τον ήχο από τα κύματα, το πρόσωπό του.

Στην Ψαραγορά του Bergen

Αρκούμαι στα μεζεδάκια που συντρώγω και την μπύρα που πίνω παρέα με έναν Νορβηγό ψαρά, που δεν ξέρει αγγλικά και συνεννοούμαστε με νοήματα- αρνούμαι να βάλω το κινητό μου να με βοηθήσει στη μετάφραση.

Πρέπει να φύγω για το καταπράσινο Όσλο. Χτισμένο μέσα στο ομώνυμο φιόρδ περιστοιχίζεται από ένα άγριο δάσος, βουνά, 343 λίμνες και 40 νησιά.

Μια Λευκή Νύχτα στο Oslo

Έχει το Κάστρο του, τον Καθεδρικό του, το Παλάτι και την Όπερά του, αλλά αξίζει να επενδύσεις χρόνο και χρήμα για να απολαύσεις σύγχρονη σκανδιναβική κουζίνα σε κάποιο από τα πολύ καλά εστιατόριά του.

Προσωπικά αμάρτησα πηγαίνοντας στο νησί HÅØYA όπου ζουν ελεύθερες οι καλύτερες κατσίκες του κόσμου (ο θρύλος λέει πως είναι ανθρωποφάγες) και όπου “ τσάκισα” αυτό το καλύτερο κατσικίσιο τυρί του κόσμου που φτιάχνουνε και το βρίσκεις εκεί. Κανένα Michelin τονίζει το cosmorama

Στο νησάκι Haoya για κατσικίσιο τυρί από τις ανθρωποφάγες κατσίκες

Άφησα για το τέλος τρία μουσεία.

Το Μουσείο των Βίκινγκς με τα καράβια τους, το Μουσείο με το πλοίο Φραμ του σπουδαίου Αμούσδεν και εντελώς για το τέλος, νομίζω με έβγαλαν έξω δια της βίας, το Μουσείο του άλλου μεγάλου ινδάλματός μου, το Κον Τίκι, από το όνομα της σχεδίας των περιπετειωδών θαλάσσιων περιπλανήσεων του διάσημου Νορβηγού ανθρωπολόγου Χέγερνταχλ.