Τι μας αρέσει πιο πολύ στα 9 πιο cool εστιατόρια της Αθήνας (φωτό)

Του Δημήτρη Αντωνόπουλου στο Αθηνόραμα

Στη νέα γενιά των εστιατορίων της πόλης το φαγητό μπορεί να είναι γκουρμέ και ταυτόχρονα προσιτό, να μη σερβίρεται απαραιτήτως σε τραπέζι και να παίζει μπάλα με τα κοκτέιλ, το κρασί να προσφέρεται συχνά με το ποτήρι, τα αυστηρά σύνορα ανάμεσα στην εθνικότητα της κουζίνας να πέφτουν, το σέρβις να έχει την αίσθηση της διπλανής πόρτας και το ντεκόρ να θυμίζει σπίτι.


 
Στο σπίτι του... «Mentzelo's Slow Food»


Η πολυεθνική ίντριγκα του «Food Mafia»

Είναι πολύ ερεθιστικός συνδυασμός ένα γιουβέτσι με το υπερνόστιμο βάθος του Μαρουβά, πασπαλισμένο με ξερό ανθότυρο σπηλιάς, και αρνίσιο κότσι-λουκούμι στο ίδιο τραπέζι με σιτσιλιάνικα strigoloni με φρέσκο τόνο, ντοματίνια και λεμόνι και απαλά δυοσμάτα βιετναμέζικα ρολά «βουτηγμένα» στο umami. Η συνύπαρξη νοστιμιάς είναι πολύ cool και όταν ο σεφ είναι τόσο ταλαντούχος όσο ο Ηλίας Σκουλάς, νιώθεις την ανάγκη να πηγαίνεις πολύ συχνά.

Η γκουρμέ μπάρα του «F&W by Olivier Campanha»

Είναι πολύ χαλαρωτικό και πολύ στιλάτο να τρως σε μια άνετη μπάρα, μπροστά σου να δουλεύουν οι σεφ ετοιμάζοντας λιχουδιές της «κρύας» κουζίνας και στα αριστερά να χαζεύεις έναν πανέμορφο κρεμαστό κήπο που σου ανοίγει την καρδιά. Όταν δε η κουζίνα φυσάει, κάνοντας το πολύ γκουρμέ φαγητό να συμβαδίζει εντελώς φυσικά με την καθημερινότητα, χειροκροτάς!



Λευκό αρνάκι... σε «Μαύρο Πρόβατο»

Η home sweet home ατμόσφαιρα στο «Mentzelo’s Slow Food»

Στο χώρο δεσπόζουν μια μπλε βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά, βινίλια, ποτήρια, σαμοβάρια, ποτήρια, ένα τηλέφωνο, παιχνίδια, μπουκάλια κρασιού, διάφορα διακοσμητικά μπιχλιμπίδια αλλά και το ωραίο ξύλινο πάτωμα με τις χοντρές σανίδες. Προσθέστε και το σπιτικό χρώμα της κουζίνας του Μεντζέλου Δροσόπουλου με το ραφινάρισμα που οδηγεί τη γεύση σε ανώτερα επίπεδα, χωρίς τα φαγητά να χάνουν την ψυχή τους… Home sweet home, στο πιο ψαγμένο.

Τα stands του «Para Siempre»

Όταν το τραπέζι υψώνεται σε ψηλοκάβαλο stand και τα stools στηρίζονται σε ρόδες ποδηλάτου, το τρώγειν αποκτά μπαρίστικο ρυθμό. Εδώ είναι επίσης πολύ ωραία να τρως στην μπάρα που μοιάζει σαν να έχουν κάνει… διατάσεις σε παλιό ψυγείο πάγου για να το απλώσουν. Κρασί και ωραιότατα tapas σε αυτό το wine bar.



Κάνοντας πετάλι στο «Para Siempre»

Το ευέλικτο σέρβις κρασιού στο «Route National 7»

Είναι πολύ βολικό που με την εξάπλωση των wine bars και restaurants μπορείς άνετα να πιεις μεγάλη ποικιλία καλών κρασιών με το ποτήρι. Εδώ όμως το προχωρούν ένα βήμα παραπάνω, καθώς σερβίρουν το κρασί σε δύο διαφορετικά ποτήρια (50 ml για να δοκιμάσεις και 150 ml για να πιεις ) αλλά και σε δύο διαφορετικές καράφες (180 ml και 220 ml ), άψογα συντηρημένο σε συσκευές αζώτου.

Η πολύ καλή σχέση ποιότητας -τιμής στο «Μαύρο Πρόβατο»

Το «Μαύρο Πρόβατο του Press Cafe» είναι ένα μπιστρό με ζεστασιά γειτονιάς και αύρα που ελκύει καλλιτεχνικό κόσμο απ’ όλη την πόλη. Το ωραίο όμως είναι ότι σερβίρει νοστιμότατο φαγητό σε πολύ γλυκές τιμές, ένας συνδυασμός που σε κάνει να το επισκέπτεσαι ξανά και ξανά (θέλει κράτηση διότι γίνεται χαμός ). Προσωπικά μου αρέσει ο ανανεωμένος ντάκος με μαριναρισμένο γαύρο και αν βρείτε σπαγκετάδα βρασμένη σε ζωμό προβάτου, τιμήστε την.



Και γιουβέτσι, και βιετναμέζικα ρολά, και burger στο «Food Mafia»

Η έξυπνη νοσταλγία του «Ήρωα»

Η νοσταλγία είναι πολύ προσωπική υπόθεση και ο Μιχάλης Τάσης ξεπέρασε με ωραία ντρίμπλα τις συνήθεις παλιές αφίσες, στολίζοντας το μαγαζί του με φωτογραφίες ηρώων, από τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τον Τζον Λένον μέχρι τον λόρδο Βύρωνα. Η νοσταλγία όμως κινεί και τη σύγχρονη αναπαράσταση της ιδέας των μικρών πιάτων ονομαστών μεζεδοπωλείων όπως ο «Απότσος».

Ο συνδυασμός κοκτέιλ με burger στο «Burger Joint»

Δεν είναι η μοντέρνα βιομηχανική ατμόσφαιρα που κάνει αυτό το καινούργιο μαγαζί στο Ψυχικό ελκυστικό. Είναι και αυτός ο συνδυασμός κοκτέιλ με burger που σε ιντριγκάρει, καθώς το ψαγμένο street food κατακτά το εστιατόριο και τα ποτά κάνουν την έξοδο πιο fancy.

Το cool σέρβις στο «Έργον»

Τα παιδιά που σερβίρουν φορούν τα πολύ όμορφα Τ-shirts του «Έργον» και δεν κρύβουν τα tattoos ή το piercing τους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που χαλαρώνει τα πράγματα: η συμπεριφορά τους είναι άνετη, οι κινήσεις γρήγορες, η δουλειά τους αποτελεσματική, ενώ το νερό και το κρασί τα σερβίρεις μόνος σου στο ποτήρι από τις φιάλες και τις καράφες. Στον αντίποδα του «έχω καταπιεί σκουπόξυλο» δηλαδή.