Η Σοφία Μάντη στο eirinika.gr: "Ο Δημήτρης Μητροπάνος ήταν λεβέντης & αυθεντικός" (βίντεο)

Η μουσική μπήκε στη ζωή της και τη φώτισε όπως εξομολογείται σαν «ήλιος το καλοκαίρι». Η λατρεία της για την κιθάρα, τα εφηβικά και μετεφηβικά όνειρα, η νοσηλευτική και η συνειδητή της απόφαση να βοηθά με κάθε τρόπο τους ανθρώπους γύρω της, η σχέση καρδιάς με το Δημήτρη Μητροπάνο, η πρώτη προσωπική δουλειά της, όσοι θαυμάζει αλλά και όσα ταξίδια ονειρεύεται να της χαρίσει ακόμη το τραγούδι.

Η ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός Σοφία Μάντη ξετυλίγει τη διαδρομή της στο eirinika.gr

-Πότε ξεκίνησε η διαδρομή σου στο τραγούδι και τι, αν θες, αποτέλεσε το κίνητρο γι` αυτή την αρχή;

- Κάποια πράγματα τα αισθάνεσαι από μικρός. Το τραγούδι ήρθε στη ζωή μου, όπως έρχεται ο ήλιος το καλοκαίρι και φωτίζει. Θυμάμαι πώς από τα σχολικά μου χρόνια, σε κάθε γιορτή, εκδρομή ή party έπαιρνα την κιθάρα μου και τραγουδούσα. Είναι έρωτας η μουσική και το τραγούδι..

Χαίρομαι αφάνταστα που ακόμα είμαι τόσο ερωτευμένη μ` αυτή τη τέχνη, γιατί όταν αγαπάς κάτι οφείλεις να το υπηρετείς με τη ψυχή σου. Το κίνητρο γι `αυτή την αρχή ήταν μάλλον ο μπαμπάς που ήθελε τόσο πολύ να μάθει κιθάρα.

Δεν τα κατάφερε, δεν πρόλαβε και αυτό το πάθος το μετέδωσε στα παιδιά του.

-Τι ονειρευόσουν παίζοντας στη κιθάρα τα πρώτα σου τραγούδια;

- Όταν έπιασα την πρώτη μου κιθάρα στα επτά μου, ήξερα ότι κάτι μαγικό θα συμβεί..Στην πορεία των χρόνων άρχισα να σκαρφίζομαι στιχάκια, να γράφω μουσική.

Ώσπου πριν από λίγο καιρό ήρθε η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Απόφαση" .Έχω μεγάλη χαρά γι` αυτή τη δημιουργία..

 Δεν εμπεριέχεται κάποιο δικό μου τραγούδι στο album. Ισως μελλοντικά!

 Ο δημιουργός όλου του δίσκου είναι ένας ταλαντούχος συνθέτης ο Δημήτρης Φάκος με τον οποίο έχουμε κι ένα ντουέτο.

-Πως έμπλεξε στη ζωή σου η Νοσηλευτική;

- Ο μπαμπάς μου πάντα μου έλεγε : Πάρε το πτυχίο να έχεις ένα " βραχιόλι " στο χέρι σου και μετά κάνε ο, τι θέλεις. Όταν του ανακοίνωσα ότι θέλω να τραγουδάω τα βράδια σε μαγαζιά καταλαβαίνεις τι έγινε..

Είναι σπουδαίο όμως ν` ακολουθείς τη καρδιά και τα όνειρά σου, όπως και το να έχεις πίστη και ανθρώπους αληθινούς κοντά σου. Ο πρώτος παραγωγός του Elvis Prisley του είχε πει : «Παιδί μου δε κάνεις γι` αυτή τη δουλεία (το τραγούδι) και καλό θα ήταν να ξαναγυρίσεις στο φορτηγό». Τη συνέχεια τη ξέρετε....

-Πόσα χρόνια πια εργάζεσαι και ως νοσηλεύτρια; Φαντάζομαι οι συνθήκες εργασίας ειδικά τα τελευταία έτη της κρίσης δεν είναι εύκολες. Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή που κλήθηκες να διαχειριστείς κάνοντας αυτό το επάγγελμα:

   -   Ως νοσηλεύτρια εργάζομαι σχεδόν 20 χρόνια. Ξεκίνησα σ` ένα  ιδιωτικό θεραπευτήριο  και τα τελευταία 17, είμαι σ` ένα μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο πρώτης γραμμής στην Αθήνα. Το επάγγελμά μας και προ κρίσης είχε και έχει την ιδία δυσκολία.

Χρειάζεται να έχεις καθαρό μυαλό, γερό στομάχι, ψυχραιμία, πολύ υπομονή, αντοχή και πολλά ακόμα. Οι σπουδές και το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο, οι άπειρες και δύσκολες βάρδιες,  δε μ` εμπόδισαν να κάνω αυτό που γεμίζει τη καρδιά μου.

Είναι σπουδαίο να βοηθάς τους ανθρώπους με κάθε τρόπο. Να μπορείς να "συναρμολογείς" σώμα και ψυχή χρειάζεται μεγάλη δύναμη. Εργάζομαι στο χειρουργείο, σ` ένα πολύ απαιτητικό πόστο τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο.

Υπάρχουν πολλές δύσκολες στιγμές που ως επαγγελματίας πρέπει να διαχειριστείς. Θυμάμαι ακόμα ένα 22χρονο που αναγκαστήκαμε  να του ακρωτηριάσουμε και τα δυο του πόδια ύστερα από  ένα τροχαίο ή όταν ήμουν στη διάρκεια ενός χειρουργείου κι έμαθα  ότι  "έφυγε"  ο μοναδικός Δημήτρης Μητροπάνος τον οποίο γνώριζα και αγαπούσα πολύ.

-Κι ενώ δουλεύεις ως νοσηλεύτρια, αποφασίζεις να επιστρέψεις στο όνειρό σου και να κάνεις το πρώτο σου Album που τιτλοφορείται "Απόφαση". Μίλησε μου γι` αυτό το cd.

   -  Να σου πω την αλήθεια μου δεν άφησα ποτέ τ` όνειρο μου γιατί συνέχεια κάπου τραγουδούσα. Ένα βράδυ ο Δημήτρης μου λέει «Θέλεις να κάνουμε ένα δίσκο»;

Τον κοίταζα και δεν το πίστευα. Είχαμε ένα ωραίο υλικό, με αρκετά τραγούδια ώσπου να καταλήξαμε στα 8 που περιέχει το album. Είναι φρέσκα τραγούδια με ωραίες ενορχηστρώσεις.

Εννέα μουσικοί έπαιξαν με τη ψυχή τους και τους ευχαριστώ όλους πολύ..Εύχομαι να σας αρέσουν όσο και μένα. Η Απόφαση κυκλοφορεί χωρίς να οπλοφορεί στα Public, στον Ιανό και στο Music Corner.     

-Αλήθεια ποιά "Απόφαση"  -για να παίξω και με το τίτλο της δουλειάς σου- άλλαξε τη ζωή σου:

   - Κάθε απόφαση που πήρα, ήταν φάρος για ένα βήμα ουσιαστικό, που με πήγε παρακάτω. Όχι ότι δεν έχω κάνει λάθη. Αλλοίμονο! Αυτό που άλλαξε ή αν θες γέμισε περισσότερο τη ζωή μου ήταν η κυκλοφορία του δίσκου .

Κάτι που έλεγα για πλάκα στα νεανικά μου, έγινε πραγματικότητα. Είχα πολύ άγχος και αγωνία ν` αρέσει αυτό που ετοιμάσαμε..Όταν με πήραν από τη δισκογραφική μου εταιρεία MLK και μου είπαν ότι είναι έτοιμο αυτό που με τόση λαχτάρα περίμενα, έβαλα τα κλάματα.

Δε μπορώ να σου περιγράψω τα συναισθήματα όταν κράτησα το δισκάκι στα χέρια μου. Συνεχίζω ν` απολαμβάνω ακόμα αυτό το μαγικό "ταξίδι" που ξεκίνησε από το studio, συνεχίστηκε με τη παρουσίαση στη μουσική σκηνή Σφίγγα σε μια βραδιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ και ακόμα μου δημιουργεί συγκινήσεις.

-Στο cd εμπεριέχεται ένα τραγούδι που ήδη έχει ξεχωρίσει. Ονομάζεται Bibibo και είναι εμπνευσμένο από το πρότυπο της κούκλας που έγινε μόδα τις δεκαετίες 70`και 80`.Αλήθεια εσύ τι είδους γυναίκα είσαι; Αισθάνομαι πως απέχεις πολύ από τη φιλοσοφία που εξέπεμπε η "κούκλα" που τραγουδάς. «Σίγουρα δεν είμαι η ξανθιά γυναίκα με τα λούσα και τα γαλάζια μάτια..

-  Είμαι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος με ευαισθησίες και ελαττώματα όπως οι περισσότεροι. Λατρεύω τη θάλασσα. Μου αρέσει να ταξιδεύω και να γεύομαι τη ζωή, όπως της αξίζει.

Αισθάνομαι τυχερή που έχω δίπλα μου ανθρώπους αληθινούς  που μ` αγαπάνε και  με στηρίζουν. Είναι οι θησαυροί μου. Ναι απέχω πολύ από τη κούκλα που τραγουδάω, όμως αυτό το παιχνίδι είναι κάτι σαν ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων. "Γυρνάω πίσω στο δημοτικό μου, πρωτομαγιά στο εξοχικό μου, στο χαλασμένο το ποδήλατό μου   εκεί που δεν χωράς στο σκηνικό μου παρέα με τη  Bibibo μου. 

-Έρχομαι στην ουσιαστική σχέση αγάπης που είχατε αναπτύξει με το Δημήτρη Μητροπάνο. Τι ξεχώρισες στον ίδιο;

   - Όσα και να πω γι` αυτόν τον μοναδικό άνθρωπο θα είναι λίγα .Ήταν λεβέντης και αυθεντικός.  Άνθρωπος από ατόφιο χρυσάφι.! Ήμουν πολύ τυχερή που τον γνώρισα, τον έζησα. Έκλαψα τόσο πολύ όταν έφυγε, όπως όλη η Ελλάδα..

   Απλός και ντόμπρος από αυτούς τους παλιούς άντρες με ψυχή παλληκαρήσια. Συζητούσαμε πολύ. Μου έλεγε ιστορίες, με συμβούλευε.  «Ψυχή και αλήθεια! Αυτά πρέπει να έχεις μικρή για να τραγουδάς» μου ανέφερε. Αυτό τον έκανε να ξεχωρίζει τόσα χρόνια. Ήταν φορές που μου έλεγε «Έλα ν` ακούσεις κάτι». Περίμενε αυτός ο τεράστιος εμένα να του πω τι......

   Τον ακούω και ακόμα ανατριχιάζω..Μου λείπει πάρα πολύ. Παραμονή της΄" φυγής" του ήμασταν μαζί στο σπίτι με την υπέροχη οικογένειά του.. Το πρωί της επόμενης ημέρας βυθίστηκε στο πένθος όλη η χώρα. Πάντα ανάβω ένα κεράκι για το μπαμπά μου και για το Δημήτρη.

   Πάντα θα περιμένω το φαγητό που μου είχε υποσχεθεί ότι θα μου μαγείρευε.. Πάντα θα τον αγαπάω».

 -Ποιούς τραγουδιστές θαυμάζεις; 

   - Αυτός ο τόπος έχει βγάλει σπουδαίες φωνές. Είναι αρκετοί αυτοί που θαύμαζα και θαυμάζω. Από την Βίκυ Μοσχολιού, τη Τζένη Βάνου, τη Σωτηρία Μπέλου, τη Μαρίκα Νίνου ,μέχρι τον ερωτικό Πάριο ,τον Γιώργο Νταλάρα ,το Μητροπάνο, τη Μαρινέλλα, τη Δήμητρα Γαλάνη,την Άννα Βίσση ,την Ηρώ, τη Χαρούλα (σ.σ. Αλεξίου), τη Πίτσα (σ.σ. Παπαδοπούλου),τη Βιτάλη.

   Μ` αρέσει πάρα πολύ ο Σταμάτης Γονίδης όσο κι αν σου φανεί παράξενο..Είναι αρκετοί ακόμα...

-Πως ονειρεύεσαι τα επόμενα χρόνια σου στη μουσική;

  - Όπως κάθε νέος καλλιτέχνης ,έτσι και’ γω ονειρεύομαι να κάνω ωραία live , να έχω όμορφες συνεργασίες με συναδέλφους, να ερμηνεύσω τραγούδια ουσιαστικά και ο δίσκος μου αγγίξει τη ψυχή του κόσμου.

  -Ολοκληρώνοντας τι θέλεις να πει το κοινό ακούγοντας τα τραγούδια σου;

    - Η αλήθεια είναι ότι έχω ένα κοινό που με ακολουθεί και με πιστεύει σε ο,τι κάνω. Είναι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά μου κάθε φορά. Ένα μεγάλο τεράστιο ευχαριστώ είναι το λιγότερο που μπορώ να πω. Ένας ακροατής σε μένα θα βρει αλήθεια. Δεν προσποιούμαι σ` αυτό που κάνω. Το αγαπάω πολύ. Ψάχνομαι με τη μουσική, μελετάω, αφιερώνω χρόνο και το απολαμβάνω. Στα live προσπαθώ να τους κάνω όλους μια παρέα. Επικοινωνώ μαζί τους. Είναι ενέργεια όλο αυτό. Είναι ζωή! Όταν τραγουδάμε μαζί είναι το καλύτερό μου. Αισθάνομαι τη χαρά στα μάτια ,στο χαμόγελό τους. Δεν περιγράφεται αυτό το συναίσθημα.

    Θέλει κόπο. Μη νομίζεις! Τίποτα δεν σου χαρίζεται και τίποτα δεν είναι εύκολο. Θέλει μάχη κάθε μέρα».