Λαζάρου, Μποτρίνι, Μαμαλάκης, Τρικαλινός και Κωνσταντινίδης ενώνουν δυνάμεις και Καλά Χριστούγεννα με Ελληνικές γεύσεις! (φωτό - βίντεο)

Ενθουσιασμένοι με το κοινό και την πρωτοβουλία του φεστιβάλ «Ελλάδα Γιορτή Γεύσεις – Χριστούγεννα 2013» (29/11-1/12, Helexpo Palace ) δηλώνουν παραγωγοί, σεφ και ειδικοί που επιστρέφουν για δεύτερη φορά. Ευχή όλων να καθιερωθεί ο θεσμός για να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο ο εκπαιδευτικός ρόλος του και η προσφορά του στην τοπική οικονομία.

Tρικαλινός Ζαφείρης, Αυγοτάραχο Τρικαλινού
«Πείσατε τον κόσμο»
Δεν περιμέναμε να έχει το Φεστιβάλ τέτοια επιτυχία. Η κρίση που έχει επηρεάσει τους πάντες και τα πάντα, μας έκανε σκεπτικούς. Στην αρχή σκεφτόμαστε πως θα είναι μια έκθεση όπως όλες οι άλλες. Αλλά έκανε τη διαφορά επειδή το Αθηνόραμα είναι μάστορας. Το αποτέλεσμα και από άποψη της ποιότητας των προϊόντων και από τη συμμετοχή του κόσμου, ήταν αποκάλυψη. Είδα νέους ανθρώπους, παρεούλες, ζευγαράκια, με καθαρό προσωπάκι, να ανοίγουν το πορτοφόλι του και να βγάζουν 10 ευρώ ο ένας, 20 ευρώ ο άλλος, να αγοράζουν και μετά να σχεδιάζουν πως θα μαζευτούν όλοι μαζί για να τα μοιραστούν και να τα απολαύσουν. Ρεφενέ! Οι νέοι άνθρωποι μου έδωσαν ιδέες με τις ερωτήσεις που μου έκαναν με βοήθησαν με τις παρατηρήσεις τους.
Το Φεστιβάλ είναι πραγματικά μια σπουδαία εκπαιδευτική και διασκεδαστική βόλτα, περιλαμβάνει την αφρόκρεμα των μικρών παραγωγών, είναι καλά στημένο. Πείσατε τον κόσμο και κάποια στιγμή, αν τελικά καθιερωθεί ως θεσμός, προτείνω ανάμεσα στους καλεσμένους να βρίσκονται και εισαγωγείς του εξωτερικού από μεγάλες αγορές –Ρωσία, ΗΠΑ. Πιστεύω πως το Φεστιβάλ, έτσι όπως είναι οργανωμένο, θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ αποδοτικά προς αυτήν την κατεύθυνση. athinorama.gr

Μιράν Κουρουλιάν, Παστουρμάς και σουτζούκι Μιράν
Η προσωπική επαφή μετράει
Πολύ καλή κίνηση το Φεστιβάλ, με πιο θετικό στοιχείο κατ’ αρχήν, την οργάνωσή του από το Αθηνόραμα που ξέρει το καλό φαγητό και το καλό προϊόν. Είναι πολύ ευχάριστο που συγκέντρωσε τους μικρούς ποιοτικούς παραγωγούς οι οποίοι σπάνια φαίνονται στην αγορά και που μπόρεσαν να ενημερώσουν το κοινό και να κάνουν τζίρο. Το πιο βασικό όμως δεν ήταν ο τζίρος, αλλά που φάνηκε η καλή ελληνική παραγωγή, που έμαθαν και απόλαυσαν οι καταναλωτές και που στο τέλος, όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Θα σου πω και κάτι άλλο. Μου άρεσε που τα πράγματα ήταν απλά: όχι υπερκατασκευές, όχι πολυτέλειες. Δεν υπήρχαν υπάλληλοι αλλά οι ίδιοι οι παραγωγοί αφού σχεδόν όλοι είναι οικογενειακές επιχειρήσεις. Δεν ήταν κάτι απρόσωπο.
Το κοινό ρωτούσε πως γίνεται το ένα και το άλλο και έβλεπε μπροστά του τον ίδιο τον παραγωγό, που ήξερε να απαντήσει στα πάντα, δημιουργούσε μια προσωπική επαφή μαζί του και κατανοούσε ότι τα προϊόντα έρχονται από υπεύθυνα εργαστήρια. Ακόμα και εμάς που μας ξέρουν, μας πλημμύρισαν με ερωτήσεις. Το Φεστιβάλ βοηθάει τον καταναλωτή να αποκτήσει συνείδηση για την αναζήτηση καλών ελληνικών προϊόντων και εμάς τους παραγωγούς να δημιουργήσουμε πιο αναβαθμισμένα προϊόντα. Θα έλεγα λοιπόν έμμεσα, βοηθάει την ελληνική οικονομία.

Λάζαρος Κωνσταντινίδης
Zαχαροπλαστεία Κωνσταντινίδη
Κίνητρο για εμπορικές συναλλαγές
Πολύ θετική ενέργεια η διοργάνωση του Φεστιβάλ και απολύτως συντονισμένη η όλη ιδέα με την δική μας αντίληψη που παραμένει από την αρχή της ίδρυσης της επιχείρησης η χρησιμοποίηση και η ανάδειξη ελληνικών εξαιρετικών φυσικών προϊόντων, κάτι που δύσκολα θα το βρεις σε μια μεγάλη έκθεση που συμμετέχουν κυρίως εταιρίες παραγωγής μαζικών προϊόντων. Το μεγαλείο της έκθεσης, βρίσκεται στο ότι είναι εφαλτήριο για την ανάδειξη των μικρών παραγωγών που αλλιώς δύσκολα να μπορούσαν να δείξουν τα προϊόντα τους ενώ παράλληλα δίνει την ευκαιρία στους καταναλωτές να τα γνωρίσουν και να συνειδητοποιήσουν την ποιότητα της ελληνικής παραγωγής.
Είναι άλλωστε τάση στην ελληνική αγορά, ακόμα και μεγάλες εταιρίες, να προμηθεύονται πρώτες ύλες από μικρούς παραγωγούς. Εμείς, παρά το μεγάλο δίκτυο των καταστημάτων μας, είμαστε μια αμιγώς ελληνική οικογενειακή επιχείρηση και παραμένουμε πιστοί στην παράδοση. Πάρα πολλές πρώτες ύλες μας, μέλι, βούτυρο, γάλα, τις προμηθευόμαστε συνειδητά από μικρούς έλληνες ποιοτικούς παραγωγούς. Θα έλεγα λοιπόν πως ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του Φεστιβάλ, είναι η επαφή των παραγωγών μεταξύ τους και η διασφάλιση ενδοελληνικών εμπορικών συναλλαγών, με οικονομικό όφελος για τους παραγωγούς, ποιοτικό όφελος για τους καταναλωτές και τόνωση της ελληνικής οικονομίας γενικότερα.

Λευτέρης Λαζάρου, σεφ, εστιατόριο Βαρούλκο, Cool Life,
Ανεβάζει τον πήχη
Όπως φάνηκε και από την ανταπόκριση που είχε τον Απρίλη, το Φεστιβάλ έχει εξελιχθεί σε μια μεγάλη γιορτή -τουλάχιστον έτσι το εισέπραξα εγώ. Όλα δείχνουν ότι ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεφύγει από την κρίση κάνοντας πράγματα που του δίνουν χαρά, όπως η μαγειρική. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι επιτυχημένο και έχω την αίσθηση –και το εύχομαι, ότι το Αθηνόραμα θα το καθιερώσει ως θεσμό, παρά την κρίση που μας ακουμπάει όλους. Με τη δική μου εμπειρία, αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι ο κόσμος διψάει να μάθει. Πολύ μεγάλη ζήτηση για την παρακολούθηση των μαθημάτων, εύστοχες ερωτήσεις για τη μαγειρική και τη γεύση, δεν βρήκα μπροστά μου ένα άοσμο και άχρωμο ακροατήριο. Το Φεστιβάλ, συγκεντρώνοντας όλα αυτά τα ποιοτικά προϊόντα, ανεβάζει τον πήχη.
Τα δοκιμάζει ο κόσμος, μιλάει με τους παραγωγούς, βοηθάει να γίνει σημείο αναφοράς η Ελλάδα. Είναι απαράδεκτο να τρώμε μοτσαρέλα και όχι ανθότυρο, παρμεζάνα και όχι γραβιέρα Κρήτης. Εκτός από το ότι είναι γευστική ανακάλυψη και αποκάλυψη, βοηθάει να δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Πηγαίνω καθημερινά στην αγορά, τα προϊόντα που δίνουν ιδέες, ακούω το μεράκι του παραγωγού, τα βάζω στα εστιατόρια. Ποιοτικό φαγητό δεν σημαίνει ακριβό φαγητό. Δεν χρειάζεται να τρως κρέας 5 φορές τη βδομάδα ούτε πρωτοκλασάτο ψάρι. Ένα εξαιρετικό όσπριο κάνει τη διαφορά και γευστικά και από άποψη υγείας και η ποιότητά του, αξίζει και με το παραπάνω το λεφτά του. Το λεπτό σημείο είναι να αγοράζουμε τόσο, όσο θα φάμε.
Οι έρευνες δείχνουν πως το 30% από τα τρόφιμα που αγοράζουμε πηγαίνει στα σκουπίδια και ένα ποσοστό μάλιστα το πετάμε μαγειρεμένο. Αν μάθουμε να αγοράζουμε κατεβάζουμε το κόστος της διατροφής μας. Καλύτερα να αγοράζουμε λιγότερο αλλά ελληνικό και καλύτερο και ας είναι 1 ευρώ ακριβότερο. Ευτυχώς, οι μικρές συσκευασίες των ελλήνων ποιοτικών παραγωγών που βρίσκονται στο Φεστιβάλ υπάρχουν όλο και περισσότερο παντού. Χρειάζεται να αγαπήσουμε έμπρακτα τον τόπο μας και τα προϊόντα του.

Έκτωρας Μποτρίνι, σεφ, εστιατόρια Etrusco/ Botrini’s
«Στο Φεστιβάλ, υπάρχει υλικό για γνώση»
Είναι θετικό το ότι μέσα στην κρίση, μέσα από τις διάφορες δράσεις που οργανώνονται στο Φεστιβάλ, δίνεται η δυνατότητα στον κόσμο να έλθει πιο κοντά στην κουζίνα. Διότι οι άνθρωποι πια ζητούν κάτι περισσότερο από σκέτη μαγειρική. Οι επισκέπτες είναι και πελάτες των εστιατορίων μας, ζητούν να μάθουν για τις τεχνικές, ξέρουν περισσότερα. Καταλαβαίνουν αν έχεις βρει το πιάτο που παρουσιάζεις στο Internet, ζητούν να μάθουν αν είναι δική σου η συνταγή ή όχι. Διότι μαγειρική δεν είναι μόνο η εκτέλεση, είναι η ιδέα. Είσαι στο workshop, σου κάνουν ερωτήσεις και αν δεν ξέρεις να απαντήσεις πειστικά και με σαφήνεια, σε φέρνουν σε δύσκολη θέση. Με αυτήν την άμεση επαφή του σεφ και των επισκεπτών στο Φεστιβάλ, θα έλεγα «τέρμα τα παπατζιλίκια». Γενικά, όλη αυτή η ιστορία του Φεστιβάλ, σίγουρα θα ανοίξει τους ορίζοντες. Εμείς στην Κέρκυρα, χρησιμοποιούμε κατά 90% ντόπια προϊόντα.
Οι περισσότεροι εστιάτορες, δεν ξέρουν ότι η Ελλάδα έχει τόσα και τέτοια προϊόντα. Και αν η γαστρονομία πάρει μπρος και πάλι κάποια στιγμή, δεν ξέρουμε αν θα τα χρησιμοποιήσουν τα εστιατόρια. Διότι σίγουρα πολλά προϊόντα είναι καλά, αλλά το θέμα είναι αν θα μπορούν οι παραγωγοί να τα προμηθεύουν σταθερά, διότι το εστιατόριο, εξαρτάται από τα προϊόντα. Βεβαίως, οι Ισπανοί μέσα στην κρίση, στο Σαν Σεμπαστιάν, έφτιαξαν μικρά εστιατόρια (ταπάδικα ) και αγόραζαν μόνο από μικρούς παραγωγούς, ακόμα και κάτι που ήταν οριακά καλό, το έβαζαν στα εστιατόριά τους, για να δώσουν ώθηση στην τοπική παραγωγή. Όσον αφορά τους καταναλωτές, είναι πολύ δύσκολο να τους κοροϊδέψεις σήμερα. Όλοι ψάχνονται. Και κάποια στιγμή πρέπει να γίνει μια καμπάνια, για να καταλάβουμε αυτό που λένε οι Ιταλοί «πιο πολλά χαλάς, πιο καλά χαλάς». Τα φτηνά, τα κακής ποιότητας, έχουνε επίπτωση στον οργανισμό μας με αποτέλεσμα να ξοδεύεις πιο λίγα για να φας και πιο πολλά για να γιατρευτείς. Πιστεύω ότι η γνώση είναι το ήμισυ του παντός. Εδώ στο Φεστιβάλ, υπάρχει πολύ υλικό για γνώση.

Ηλίας Μαμαλάκης, συγγραφέας, δημιουργός τηλεοπτικών
μαγειρικών εκπομπών, γευσιγνώστης
Τόνωση στο κουράγιο παραγωγών και καταναλωτών
Το Φεστιβάλ είναι επιτυχημένο και ο βασικός παράγοντας είναι σαφώς ότι το οργανώνει το Αθηνόραμα, που διαθέτει τόσο μεγάλη εμπειρία στο φαγητό και στη γεύση. Αν συνεχίσει να επαναλαμβάνεται τακτικά, που το εύχομαι, είναι σίγουρο πως θα γίνει θεσμός. Είναι σημαντικό που συμμετέχουν τόσοι μικροί ποιοτικοί παραγωγοί και που έχει αυτήν την ατμόσφαιρα γιορτής και τις ελεύθερες γευσιγνωσίες, διότι έτσι είναι ευκολότερο να γνωρίσουν τα προϊόντα οι καταναλωτές που αλλιώς ίσως να μην τα γνώριζαν ποτέ αφού παράγονται σε μικρές ποσότητες και βρίσκονται σε λίγα σημεία πώλησης. Να σας πω για το τυρί, μια που εγώ θα κάνω ένα Εργαστήριο Γεύσης με θέμα Μπύρα και Τυρί. Στην Ελλάδα, το τυρί το είχαμε για προσφάι, μαζί με ψωμί, με μέλι, δίπλα στο μεζέ. Το τρώγαμε αμαγείρευτο.
Σήμερα, ο Έλληνας, και εδώ να σημειώσω ότι είναι σχεδόν πρώτος σε κατανάλωση παγκοσμίως, το προτιμάει μαγειρεμένο, λιωμένο, και όταν πάλι το τρώει αμαγείρευτο, έχει μια συντηρητική προσέγγιση –φέτα, κασέρι από τα ελληνικά τυριά, και κατά τα λοιπά, εισαγόμενα τυριά που καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στις προτιμήσεις του. Αυτό είναι ασυγχώρητο. Νομίζω ότι έχει γίνει μια κίνηση για οργάνωση τυροκομείων που θα παράγουν όχι άγνωστα τυριά που τα βρίσκεις μόνο τοπικά, αλλά γνωστά τυριά ακόμα και ξένα, σε μεγάλη κλίμακα και με ασφαλείς τρόπους. Αυτή θα ήταν μια καλή κίνηση. Να μην βρισκόμαστε στη χώρα με τα καλύτερα τυριά στον κόσμο, το πιστεύω πραγματικά αυτό, και να τρώμε τυριά εισαγωγής!
Για να μιλήσουμε γενικότερα πάντως, το ότι έχουν συγκεντρωθεί τόσα ποιοτικά προϊόντα στο Φεστιβάλ, που θα τα δουν χιλιάδες καταναλωτών, χωρίς να ξέρω αν θα προσφέρουν στην άνοδο της ποιότητας της ελληνικής διατροφής, σίγουρα θα τονώσουν το κουράγιο των παραγωγών αλλά και των επισκεπτών, που θα καταλάβουν πως μπορούν να είναι περήφανοι που ζουν σε μια χώρα με τόσο ωραία προϊόντα.

Κωνσταντίνος Λαζαράκης, Wine master
Καινούργια προοπτική
Θεωρώ πως το Φεστιβάλ είναι ένα εξαιρετικό βήμα, για να δείξουν τη δουλειά τους οι μικροί παραγωγοί και από την άλλη μεριά, μια εξαιρετική ευκαιρία για να φθάσουν στους καταναλωτές ιδιαίτερα προϊόντα, που αλλιώς δεν θα τα γνώριζαν ποτέ. Το ότι εδώ μπορούν να τα έχουν μπροστά τους όλα και να τα δοκιμάσουν, είναι κατά τη γνώμη μου η καρδιά του Φεστιβάλ. Θα σας πως και κάτι άλλο. Για κάποια σύνθετα προϊόντα, ας πούμε το κρασί, πολλές φορές είναι σημαντικό να έχεις γνώση για να τα απολαύσεις. Το να βρεθείς με κάποιον εξπέρ και να σου εξηγήσει είναι μεγάλης σημασίας. Όπως υπάρχουν σκηνοθέτες ή μουσικοί που αν δούμε το έργο τους απροετοίμαστοι δεν θα καταλάβουμε τίποτα ή ίσως και να δυσανασχετίσουμε, αλλά αν μας υποδείξει κάποιος γνώστης τι να προσέχουμε τα ίδια έργα γίνονται σπουδαία μνημεία για τον πολιτισμό, έτσι και πολλά προϊόντα, γεύσεις, τεχνικές μαγειρικής, αξίζουν μιας τέτοιας προσέγγισης. Και αυτό το προσφέρει το Φεστιβάλ. Εκπαιδεύοντας τους καταναλωτές με τα μαθήματα, τα σεμινάρια, τις διαλέξεις, τους δίνει εμπειρίες γευστικού πολιτισμού και παράλληλα δημιουργεί μια καινούργια προοπτική για το τι μπορούν να επιτύχουν τα εξαιρετικά προϊόντα της ελληνικής γης.

Περισσότερα για το Φεστιβάλ εδώ