Η έλλειψη σεξ κόβει ζωή, μειώνοντας το προσδόκιμο κατά 40%... τουλάχιστον στις μύγες!

Η έλλειψη σεξ βλάπτει σοβαρά την υγεία και μειώνει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει στις δροσόφιλες, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 40%

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν ανακάλυψαν ότι αρσενικές δροσόφιλες στις οποίες προκλήθηκε επιθυμία για ζευγάρωμα αλλά τελικά δεν κατόρθωσαν να προχωρήσουν σε αυτή καθαυτή την πράξη, εμφάνισαν μείωση του προσδόκιμου ζωής τους κατά 40%. Αντιθέτως όσες αρσενικές δροσόφιλες είχαν το… ελεύθερο να ζευγαρώσουν με θηλυκές όχι μόνο έζησαν περισσότερο αλλά είχαν και μια πολύ πιο «χαλαρή», χωρίς στρες ζωή.

Στο πλαίσιο του πειράματος οι αρσενικές μύγες τοποθετήθηκαν πολύ κοντά σε άλλες αρσενικές δροσόφιλες γενετικώς τροποποιημένες ώστε να εκλύουν θηλυκές φερομόνες. Οι ορμόνες αυτές χρησιμοποιούνται από τις μύγες προκειμένου να κρίνουν αν ένα αρσενικό υποψήφιο για ζευγάρωμα βρίσκεται κάπου κοντά. Ετσι όταν τα γενετικώς τροποποιημένα αρσενικά απελευθέρωσαν αυτές τις φερομόνες, διέγειραν τα υπόλοιπα αρσενικά.

Εντονο στρες

Ωστόσο στο δια ταύτα, όπως ήταν επόμενο, τα αρσενικά που διεγέρθηκαν δεν μπορούσαν να ζευγαρώσουν ελλείψει θηλυκού. Όπως φάνηκε, παρουσίασαν έντονο στρες, μείωση των λιπαποθηκών τους και τελικώς έζησαν σημαντικά λιγότερο. «Παρατηρήσαμε  ότι τα αρσενικά που είχαν διεγερθεί αλλά δεν μπορούσαν να ζευγαρώσουν έμοιαζαν πολύ σύντομα άρρωστα» ανέφερε ο δρ Σκοτ Πλέτσερ από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν που ήταν ένας εκ των δύο κύριων συγγραφέων της μελέτης. Την ίδια στιγμή όμως τα αρσενικά που ζευγάρωσαν κανονικά με θηλυκά δεν παρουσίασαν τέτοια προβλήματα.

Η κοινή δροσόφιλα έχει πολύ μικρό προσδόκιμο ζωής της τάξεως των περίπου 60 ημερών. Για τον λόγο αυτό αποτελεί ιδανικό μοντέλο για μελέτη της γήρανσης – με δεδομένο μάλιστα ότι τα γονίδια που εμπλέκονται στο προσδόκιμο ζωής της έχουν πολλά κοινά στην έκφρασή τους με εκείνα του ανθρώπου.

Αύξηση ενός χημικού-«κλειδιού» του εγκεφάλου

Η ερευνητική ομάδα επικεντρώθηκε στους νευρώνες που εμπλέκονται στη γήρανση του εντόμου. Όπως προέκυψε, ένα χημικό του εγκεφάλου που ονομάζεται νευροπεπτίδιο F (NPF) και το οποίο έχει στο παρελθόν συνδεθεί με την ανταμοιβή, έπαιζε ρόλο-«κλειδί» και στη γήρανση. Όταν οι αρσενικές μύγες εκτέθηκαν σε πολλές θηλυκές φερομόνες χωρίς να μπορούν να ζευγαρώσουν τα επίπεδα του NPF στον εγκέφαλό τους αυξήθηκαν, γεγονός που οδήγησε και σε οργανικά προβλήματα.Το ζευγάρωμα αντιθέτως θα ρύθμιζε τα επίπεδα του NPF επαναφέροντάς τα στο φυσιολογικό.

Η σεξουαλική πράξη μειώνει υπό φυσιολογικές συνθήκες το προσδόκιμο ζωής στις δροσόφιλες κατά 10%-15% (πρόκειται άλλωστε για μια ενεργοβόρο διαδικασία), ωστόσο, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, η έλλειψη σεξ «κόβει» πολύ περισσότερο τη ζωή τους. «Τελικώς το ζευγάρωμα μάλλον είναι πολύ ωφέλιμο, κάτι που αντιτίθεται στο δόγμα. Φαίνεται ότι από εξελικτικής απόψεως τα αρσενικά στοιχηματίζουν ότι το ζευγάρωμα δεν θα αργήσει. Οσα στοιχηματίζουν σωστά πιθανότατα βρίσκονται σε καλύτερη θέση, είτε παράγουν περισσότερο σπέρμα είτε ξοδεύουν περισσότερη ενέργεια κατά την αναμονή της πράξης, γεγονός που έχει συνέπειες για τον οργανισμό τους αν τελικώς δεν ζευγαρώσουν» σημείωσε ο δρ Πλέτσερ.

Σε ξεχωριστή μελέτη που διεξήχθη σε νηματώδεις σκώληκες (C.elegans) και η οποία επίσης δημοσιεύθηκε στο «Science» ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ ανακάλυψαν ότι η παρουσία αρσενικών φερομονών μειώνει το προσδόκιμο ζωής των θηλυκών.