Κορωνοϊός: Το βίντεο που κάνει τον γύρο του διαδικτύου - Τηλεοπτικός σταθμός μπήκε στην εντατική του ΑΧΕΠΑ

Η Ελένη Ιατρού και ο Απόστολος Τσινάρης φορούν από μια ολόσωμη μπλε στολή μάσκα στο πρόσωπό τους, ειδικά γυαλιά, καλύμματα στο κεφάλι, και ποδονάρια ειδικά προστατευτικά στα παπούτσια τους καταγράφουν την κρισιμότερη μάχη που έχει δώσει ποτέ το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αυτή του κορωνοϊού.

Με τα κρούσματα στη ΘΣΝ στα 828, το τηλεοπτικό συνεργείο του ΣΚΑΙ, μπαίνει στα ενδότερα του νοσοκομείου αναφοράς ΑΧΕΠΑ, το μεγαλύτερο στη Βόρεια Ελλάδα.

Θα πάμε στην κόκκινη ζώνη, εκεί νοσηλεύονται διασωληνωμένοι 32 συμπολίτες μας, να κάνουμε τη δική μας αυτοψία.

Η Θεσσαλονίκη πιέζεται πάρα πολύ, το βλέπουμε καθημερινά χωρίς να εφημερεύει το νοσοκομείο είμαστε σε 24ωρη εφημερία, τονίζει η Ελένη Γκέκα Διευθύντρια Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο ΑΧΕΠΑ.

Και οι 32 Μονάδες εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου, έχουν καλυφθεί από ασθενείς με κορωνοϊό.

Άλλοι 210, νοσηλεύονται σε απλές κλίνες Covid. Με το συνεργείο του ΣΚΑΙ, βρισκόμαστε στη ΜΕΘ Β, στο ΑΧΕΠΑ, 16 κλίνες γεμάτες, γιατροί – νοσηλευτές μέσα θα πραγματοποιούμε

Πρέπει να καλυφθεί κάθε εκατοστό του σώματος ώστε να μην έρθει σε επαφή με το περιβάλλον.

Η Ελένη Ιατρού και ο Απόστολος Τσινάρης φορούν από μια ολόσωμη μπλε στολή μάσκα στο πρόσωπό τους, ειδικά γυαλιά, καλύμματα στο κεφάλι, και ποδονάρια ειδικά προστατευτικά στα παπούτσια τους.

Η δημοσιογραφική ομάδα βάζει όλο τον αναγκαίο εξοπλισμό ώστε με ασφάλεια να μπει στη ΜΕΘ του ΑΧΕΠΑ. Αυτή τη διαδικασία ακολουθούν πολλές φορές κάθε ημέρα από τον Μάρτιο, όλοι οι γιατροί και νοσηλευτές του νοσοκομείου.

Τα σημάδια στο πρόσωπό τους από τις μάσκες τείνουν να γίνουν μόνιμα.

«Σχεδόν ακατόρθωτο καταρχάς η όλη ενδυμασία μας περιορίζει στο να κάνουμε τη δουλειά μας πολλές φορές κοιτιόμαστε η μία την άλλη – αν ξεκουμπωθήκαμε ή όχι», αναφέρει η Δήμητρα Δράγου Φυσικοθεραπεύτρια στο ΑΧΕΠΑ.

Η δημοσιογραφική ομάδα περνά στη ΜΕΘ – 16 ασθενείς χρειάζεται πάρα πολύ μεγάλη προσοχή στις κινήσεις.

Το πρώτο σοκ, είναι οι ηλικίες που αντικρύζουμε.. Οι περισσότεροι διασωληνωμένοι, είναι νέοι άνδρες.. 40αρηδες και 50αρηδες.

Ο Σιμεών Μεζαλίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Λοιμωξιολογίας Παθολογίας τονίζει πως σίγουρα υπάρχουν ηλικιωμένοι που νοσηλεύονται αλλά υπάρχουν κ πάρα πολλοί νέοι, οι ηλικίες μας έχουν κατέβει, έχουμε ασθενείς 35 – 40 ετών.

Ο ίδιος ο γιατρός είχε νοσήσει στο κύμα του Μαρτίου, όμως δεν το έβαλε κάτω, συνέχισε να εργάζεται, και να μάχεται κατά του κορωνοϊού.

«Εγώ νόσησα, δεν ανέπτυξα αντισώματα, είμαι ευπαθής, εξακολουθώ να εργάζομαι, να μπαίνω κ να βλέπω τους ασθενείς μας, κ να κινδυνεύω όπως όλοι οι συνάδελφοί μου»

Το δεύτερο σοκ, είναι η ησυχία που επικρατεί μέσα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.. Μόνο ο ήχος των μηχανημάτων σπάει τη σιωπή ήχος μονότονος, διαρκής, που σε ταράζει..

Οι γιατροί ελέγχουν την ανάσα των ασθενών το οξυγόνο τους τους παλμούς της καρδιάς όλες τις λειτουργίες του οργανισμού για να δουν αν ανταποκρίνονται στα φάρμακα που τους χορηγούν.

Όλοι οι άρρωστοι είναι ξεχωριστοί, είναι μοναδικοί, όταν οι ηλικίες είναι όλο και νεότερες, αυτό γίνεται πιο δύσκολο ψυχικά για όλους.

«Γινόμαστε κ λίγο ψυχολόγοι στο βαθμό που μπορεί ο καθένας μας να βοηθήσουμε, να υποστηρίξουμε με γλυκές κουβέντες, με ένα χάδι, με ένα κοίταγμα στα μάτια – αν μπορούν να δουν μέσα από τις μάσκες. Και έρχονται στιγμές που καλούνται να περιθάλψουν συναδέλφους τους. Μόλις χθες, μία εργαζόμενη του νοσοκομείου που νοσηλευόταν στην κλινική Covid, εισήχθη στη ΜΕΘ. Αυτό μας συγκλόνισε.. είναι συνάδελφος γι' αυτό κ μας συγκλόνισε.. είναι 50 χρονών» τονίζει η Μαρίνα Ντούσκα, Φυσικοθεραπεύτρια στο ΑΧΕΠΑ.

«Είναι ένας άνθρωπος που στεκόταν δίπλα μου χθες και σήμερα είμαι από πάνω του με μια άλλη ιδιότητα»

«Αν αρχίσουμε να το ψυχολογούμε τη βάψαμε, η πιο έντονη στιγμή είναι το να κοιμίζεις έναν άρρωστο και να μην ξέρεις αν θα ζήσει. Είναι παράξενο ίσως και άδικο» αναφέρει αναισθησιολόγος.

Αλλά όλοι όσοι διασωληνώνονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας δεν έχουν δει ποτέ τα πρόσωπα των γιατρών και των νοσηλευτών που τους κρατούν στη ζωή.

« Οι δικοί μας άρρωστοι είναι σε καταστολή, ελάχιστοι επικοινωνούν το χαρακτηριστικό των ασθενών που βγαίνουν από τη μονάδα, είναι ότι δεν ξέρουμε ποιοι είναι οι γιατροί μας θα' ρθω κάποια στιγμή να δω ποιοι ήταν δίπλα μας λένε, κυρίως οι νοσηλευτές που είναι 24/7» αναφέρει η Ελένη Γκέκα, Διευθύντρια Μονάδας Εντατικής Θεραπείας ΑΧΕΠΑ.

«Οι ευχές που μας δίνουν αυτοί που μπορούν να τις δώσουν – μας κρατάνε όρθιους, και πιστέψτε με είναι πάρα πολλές» αναφέρει η Δήμητρα Δράγου, Φυσικοθεραπεύτρια στο ΑΧΕΠΑ.

Η Διευθύντρια Μονάδας Εντατικής Θεραπείας ΑΧΕΠΑ τονίζει πως είναι τραγικό γιατί μιλάμε με ανθρώπους που δεν τους έχουμε δει ποτέ, δεν επιτρέπεται να είναι συγγενείς εδώ κ να ενημερωθούν.

«Δεν είναι ότι μας ήξεραν κ ότι μας έχουν εμπιστοσύνη και συνήθως δεν τους λέμε καλές ειδήσεις είναι τραγικές οι καταστάσεις και όταν χάσουμε έναν ασθενή, δεν έχουν το δικαίωμα οι συγγενείς ούτε να τον χαιρετήσουν»

Όσα μερόνυχτα κι αν έχουν δουλέψει, Όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες. Όλα βρίσκουν νόημα όταν ένας ασθενής βελτιωθεί και πάρει εξιτήριο τονίζει η Μαρίνα Ντούσκα Φυσικοθεραπεύτρια στο ΑΧΕΠΑ.

Η εναλλαγή των συναισθημάτων του ασθενούς αρχίζει να φεύγει ο φόβος και έρχεται η ελπίδα, το βλέπουμε στα μάτια τους, λένε θα ζήσω τονιζει η κα Γκέκα.

«Αν έχουμε θετικά αποτελέσματα αυτο βοηθά εμάς για να κρατηθούμε εμείς πρώτα όρθιοι, να δει ο νοσηλευτής αυτό που κάνει όλες αυτές τις ημέρες που ιδρώνει πονάει δυσκολεύεται να αναπνεύσει, ότι αυτό βοήθησε κάποιον άνθρωπο» προσθέτει η κα Δράγου.

Όπως δηλώνει κάθε φορά που κάποιος ασθενής καταφέρνει να φύγει, όλοι εδώ λες και πρώτη φορά κάνουμε τη δουλειά μας. Και με αυτή τη δουλειά, έχουν κρατήσει ανθρώπους στη ζωή, έχουν κρατήσει το εθνικό σύστημα υγείας όρθιο.

Και τα Ευχαριστούμε.. όσες φορές κι αν τα πούμε ή τα γράψουμε σε τοίχους.. θα είναι πραγματικά λίγα.