Η Τζένη Μπότση στη Σία Κοσιώνη: Είμαστε πλέον 14 που τον καταγγέλλουμε - Η συνέντευξη και τα κλάματα της ηθοποιού (βίντεο)

Με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, περιέγραψε στον ΣΚΑΪ και τη Σία Κοσιώνη η ηθοποιός Τζένη Μπότση την σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε, όταν ήταν μόλις 22 χρονών, από γνωστό ηθοποιό και σκηνοθέτη.

Ένα τσουνάμι αποκαλύψεων πυροδότησε η καταγγελία της ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου. Εδώ και λίγες ημέρες έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα το κίνημα #Eimasteoloimazi, ένα κίνημα συμπαράστασης στους ηθοποιούς που έχουν δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση, ψυχολογική ή λεκτική βία, αλλά και κάθε μορφής βία. 

Σία: Σας ευχαριστώ που είστε εδώ, και ως δημοσιογράφος, που εμπιστεύεστε τον ΣΚΑΪ και εμένα, για να κάνετε κάτι το οποίο δεν είναι εύκολο, αν ήταν άλλωστε θα το είχατε κάνει εδώ και καιρό...

Τζένη: Δεν το πιστεύω ότι ήρθε αυτή η μέρα. Ήμουν σε μεγάλη ένταση και την Παρασκευή, που έφυγαν τα μηνύματα και από τη δικηγόρο και από εμάς στη συνέχεια. Ξεκινήσαμε 3 γυναίκες, με τη μία δε γνωριζόμασταν και αυτή τη στιγμή είμαστε 14 για το ίδιο πρόσωπο.  Οι καταγγελίες ξεκινάνε από το 1993 και φτάνουν στο 2005.

- Ο άνθρωπος τον οποίο αναφέρετε έχει στείλει ένα εξώδικο στα κανάλια και ζητάει να μην αναφέρεται το όνομά του. Επειδή τοποθετηθήκατε εσείς και οι δύο συνάδελφοί σας, με μία λιτή, θα έλεγα ανακοίνωση θα ήθελα να μας βοηθήσετε να καταλάβουμε παραπάνω τι ακριβώς έχει συμβεί. Σε ποια χρονιά πάμε; Τι συνέβη; 

- Ήταν το 1994, μόλις είχα τελειώσει τη δραματική σχολή και είχε έρθει να δει τις πτυχιακές μας εξετάσεις. Μετά από κάποιους μήνες επικοινώνησε μαζί μου και με κάλεσε να πάω σε ένα θέατρο για να με δει για κάποιο έργο. Μου είπε το έργο, ήταν ο Εραστής του Πίντερ, ένα έργο για δύο άτομα και με ήθελε για το ρόλο της γυναίκας. Μόλις είχα τελειώσει τη σχολή, ένας λαμπερός πρωταγωνιστής η χαρά μου ήταν μεγάλη. 

Πήγα στο πρώτο ραντεβού το οποίο έγινε σε κεντρικό θέατρο. Μου είπε ότι επειδή γίνονται δουλειές για το σκηνικό πρέπει να πάμε στο γραφείο του. Πήγαμε σε ένα διαμέρισμα στην περιοχή του Ζωγράφου. 

- Το σπίτι του;

- Όχι, δεν ξέρω τι ήταν εκεί. Γραφείο μου είπε. Εκεί έγινε η ακρόαση. Μου είπε να ξεχάσω το κείμενο και θα μου υπαγορεύει εκείνος τι θα λέω. Κάποια στιγμή άρχισε να γίνεται… με βωμολοχία αυτά που έπρεπε να του πω. Του είπα ότι δε μπορώ να τα πω. Ήταν χυδαία. Μου είπε ότι το καταλαβαίνει, αλλά θα υπάρξει διασκευή του έργου. Μου είπε να φύγω, να το ξανασκεφτώ και ίσως να πάω μια επόμενη φορά. Όντως έφυγα, το σκέφτηκα πολύ, είπα ότι πρέπει να το παλέψω, είναι μεγάλη ευκαιρία για μένα και ξαναπήγα στο ίδιο μέρος.

Μου ζητήθηκε να φοράω και φούστα, που δε φορούσα την πρώτη φορά. Κάποια στιγμή με έβαλε να χορέψω και με γύρισε προς τον τοίχο. Τον ένιωσα μετά από λίγο πολύ κοντά, την ανάσα του. Γύρισα να τον κοιτάξω και είδα ότι αυτοϊκανοποιούταν. Έπαθα σοκ, ούρλιαζα, φώναζα και έκλαιγα και νομίζω ότι κι αυτός σοκαρίστηκε με την τόσο έντονη αντίδρασή μου. Τότε ήμουν 22 ετών.

- Τι κάνατε μετά; Φύγατε;

- Ναι… Ήταν κλειδωμένη η πόρτα, δε μπορούσα… Οπότε ανταλλάξαμε κάποιες κουβέντες και μετά έφυγα. Δεν το είπα σε κανέναν. Για πάρα πολλά χρόνια.

- Γιατί;

- Δεν ξέρω. Ξέρω ότι δε μπορούσα να το πω στους γονείς μου, γιατί δε θα με ξανάφηναν να ασχοληθώ με το θέατρο. Δε μπορούσα να το πω στους φίλους μου, δε μπορούσα να το πω σε κανέναν. Μόνο στην κοπέλα που ήμασταν μαζί στο καμαρίνι λίγες μέρες μετά. Μου είπε «ξέρεις κάτι, με πήρε αυτός τηλέφωνο και μου ζήτησε να κάνουμε μια οντισιόν». Την κοίταξα και της είπα «μην πας». Αυτή η κοπέλα μου έστειλε, πριν λίγες μέρες μήνυμα και μου είπε, «σ’ ευχαριστώ που με προστάτευσες». Είναι η μόνη κοπέλα που κατάφερα να προστατεύσω και γι’ αυτό βγαίνω τώρα.

- Να πάμε λίγο πίσω; Τι επιπτώσεις είχε μέσα σας, αλλά και στη δουλειά σας;

- Ήμουν πολύ κουμπωμένη σε όλες τις ακροάσεις. Ήμουν ετοιμοπόλεμη, σχεδόν επιθετική. Μέχρι που κάποια στιγμή μου το είπε και ένας σκηνοθέτης. Δούλεψα αρκετά με τον εαυτό μου, έκανα ψυχανάλυση. Προσπάθησα να το παλέψω. Εκεί λοιπόν κατάλαβα ότι πρέπει να το πω. Να το μοιραστώ με τους φίλους μου.

- Πώς φτάσατε στην απόφαση να το ανακοινώσετε δημοσίως;

- Ήθελα πολύ να το κάνω, πολλά χρόνια, γιατί είχα καταλάβει ότι δεν το είχε κάνει μόνο σε μένα. Ότι υπήρχαν κι άλλες, πολλές. Είχα βρεθεί σε μάζωξη ηθοποιών και έχω ακούσει την ίδια ιστορία από μια κοπέλα που δεν την ήξερα. Κατάλαβα ότι αυτό γίνεται συνέχεια και ότι πρέπει να μαζευτούμε να το πούμε. Δεν είχα το θάρρος. Ζητώ συγγνώμη από όλα τα κορίτσια μετά από μένα, που δεν είχα το θάρρος να το σταματήσω. Είμαστε όλες πολύ ταραγμένες. Μιλάω στο τηλέφωνο με γυναίκες που δεν τις ξέρω. Συγκινούμαστε, κλαίμε…

- Υπάρχει φόβος αυτή τη στιγμή;

- Όχι, τώρα δε φοβόμαστε. Θέλουμε να σταματήσει αυτό εδώ. Κάθε μορφή βίας.

- Θα κινηθείτε νομικά κατά αυτού του ανθρώπου; Θα υπάρξει κάποια συνέχεια;

- Όλα αυτά θα γίνουν από τη δικηγόρο μας. Αυτή θα μας οδηγήσει. Και μόνο το γεγονός ότι είμαστε 14 είναι συγκλονιστικό.

- Μιλάμε για ηθοποιούς;

- Ναι, όλες είναι ηθοποιοί.

- Και μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο, έτσι;

- Ναι και ακριβώς το ίδιο πράγμα. Δεν είναι ότι σε κάποια αλλάζει η ιστορία.

- Εκτίθεστε, δεν είναι απλό πράγμα αυτό. Φαντάζομαι παρακολουθείτε και όσους σας στηρίζουν, αλλά και όσους σας ασκούν κριτική. Αυτό το «τώρα το θυμήθηκε;». Σε αυτούς τι απαντάτε;

- Όχι, δεν το θυμήθηκα τώρα. Δεν το είχα ξεχάσει ποτέ. Ευχαριστώ πάρα πολύ τη Σοφία την Μπεκατώρου. Δεν ξέρει τι καλό έχει κάνει. Μας άνοιξε ένα δρόμο και ευτυχώς αδράξαμε την ευκαιρία. Στην αρχή είχαμε τις αμφιβολίες μας, αλλά μετά είπαμε «πάμε τώρα». Ο χώρος μας έχει σπουδαίους ανθρώπους. Είναι κρίμα να χαλάνε κάτι τέτοιοι άνθρωποι το όνομα του χώρου μας.

- Πώς βλέπετε αυτό το κίνημα που δημιουργείται; Υπάρχει κίνδυνος για ευτελισμό του θέματος; Σας έχει προβληματίσει;

- Πολύ, αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά. Είναι άλλο το φλερτ και άλλο αυτή η βία. Έκοψε ένα κομμάτι από την αξιοπρέπειά μου όλο αυτό. Γιατί; Χρησιμοποιούσε τα όνειρά μας; Χρησιμοποιούσε τα όνειρά μας για να μας εξευτελίσει. Δεν θα μας είχε πιστέψει κανείς τότε. Τώρα, δε φοβάμαι.