Η Νικόλ - Ειρήνη γνώρισε την πατρίδα

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, κοντά μας, ως τα 7. Την αγάπησα σαν παιδί μου. Της έδωσα το δεύτερο όνομά της, μα το αστείο είναι ότι και το πρώτο είναι ολόιδιο με τα αρχικά του επιθέτου μου. Η Νικόλ-Ειρήνη μας, τόσο χαριτωμένη, φωνακλού, παιχνιδιάρα, πεισματάρα. Μ’ έσκασε μέχρι να σταματήσει το pampers. Γελάγαμε πολύ πάνω στο μεγάλο καναπέ που πήδαγε ψηλά και της άρεσε ή που έπαιζε στο PC τα games της Ντόρας της εξερευνήτριας.



Ένα απόγευμα του Ιουνίου η μαμά της αρρώστησε πολύ κι ο μπαμπάς της υπέφερε από νοσταλγία για την πατρίδα. Η Vicky και ο Rolando πήραν τη Νικόλ-Ειρήνη πίσω στις Φιλιππίνες για να της δείξουν την πραγματική της πατρίδα και να μάθει tagalong, τα φιλιππινέζικα τα οποία όσο ήταν εδώ δεν τρελαινόταν να μιλάει.

Μας λείπει…