Από σήμερα Alegria και χαρά στην Αθήνα... με το Τσίρκο του Ήλιου... Μη βιάζεστε...

Είναι το μεγάλο γεγονός του φθινόπωρου: το Cirque du Soleil, το διασημότερο «τσίρκο-θέατρο νέας εποχής», έρχεται επιτέλους στη χώρα μας στις 3-16/9 για να μας συστηθεί με τη μακροβιότερη παράσταση στην ιστορία του. Όσοι έχουν δει το «Alegria» μιλούν για μια πρωτόγνωρη εμπειρία που μοιάζει με φουτουριστικό παραμύθι. Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα υπερθέαμα που κρύβει μέσα του τη χαρά της ζωής και αποκαλύπτει τις καινοτομίες του διάσημου συγκροτήματος τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και concept.

Η φήμη λειτουργεί σαν μαγνήτης – και στην περίπτωση του Cirque du Soleil δικαιώνεται σε κάθε του παράσταση. Τα μεγέθη άλλωστε μιλούν από μόνα τους: το διά­σημο Τσίρκο του Ήλιου έχει εμφανιστεί σε 300 πόλεις, σε 40 χώρες και στις πέντε ηπείρους, μπροστά σε πάνω από 100 εκατ. θεατές και ο ετήσιος τζίρος του ξεπερνά το 1,5 δισ. δολάρια. Λίγοι θία­σοι εμπνέουν τη λατρεία και το φανατισμό που προκαλεί η συγκεκριμένη πολυεθνική καλλιτεχνική ομάδα-φαινόμενο με αφετηρία τον Καναδά, η οποία κατάργησε πρώτη ήδη από το 1984 τους διαχωρισμούς ανάμεσα στο τσίρκο και το θέατρο δίνοντας στα ακροβατικά, τα κλασικά σύμβολα του τσίρκου, άλλη λάμψη και αντλώντας στοιχεία από το Μπρόντγουεϊ για το στήσιμο των παραστάσεών της. Σήμερα είναι ένας ζωντανός θρύλος, με την ευρύτερη δυνατή αναγνώριση σε όλες τις χώρες και σε κάθε είδους πολιτισμικό πλαίσιο, κοινωνικά στρώματα, θεατές και καλλιτεχνικές ομάδες. Ακριβώς όπως ξεκίνησε η πορεία του Cirque du Soleil ως θεάτρου του δρόμου, με ταχυδακτυλουργικά, ξυλοπόδαρα και φωτιές, νούμερα σαν και αυτά που βλέπουμε να εκτελούν στα φανάρια των αθηναϊκών δρόμων οι πλανόδιοι καλλιτέχνες, έτσι φυσικά και συνεχίστηκε: εξέλιξε την τέχνη του και άνοιξε ένα νέο δρόμο για το τσίρκο, μια μορφή τέχνης που από την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας καθιερώθηκε ως είδος διασκέδασης για το λαό. Με σημαία τη φαντασία, το Cirque du Soleil έφτασε μέχρι και τη φετινή βραδιά της απονομής των Όσκαρ. Και ταξιδεύει αδιαλείπτως στον κόσμο προκαλώντας συγκίνηση κι ενθουσιασμό σε κοινό κάθε ηλικίας, ενώ δεν είναι λίγοι οι αστέρες του Χόλιγουντ αλλά και άλλοι διάσημοι που δηλώνουν τρελοί φαν του: Μπιλ Κλίντον, Φράνσις Φορντ Κόπολα, Μαντόνα, Μπραντ Πιτ, Αντζελίνα Τζολί, Τζορτζ Κλούνεϊ, Ντέιβιντ και Βικτόρια Μπέκαμ, Ρόμπιν Ουίλιαμς, Χάρισον Φορντ, Στίβεν Σπίλμπεργκ κι Εύα Χερτζίκοβα.

Το νέο τσίρκο που καθιερώθηκε­ από το Cirque du Soleil άρχισε να κάνει την εμφάνισή του στις αρχές του 1980, την εποχή που μια ομάδα τσιρκολάνων πολιορκούσε τους δρόμους της καναδικής πόλης Μπε-Σεν-Πολ με χρώματα και μουσικές εκτελώντας ακροβατικά με κορύνες, ξυλοπόδαρα, κρίκους και καταπίνοντας φωτιές. Η ομάδα με την ονομασία Les Echassiers de Baie-Saint-Paul (Οι Ξυλοπόδαροι του Μπε-Σεν-Πολ) έκανε το κοινό να την αναζητά από πλατεία σε πλατεία, κεντρίζοντας έτσι το ενδια­φέρον το πλανόδιου καλλιτέχνη Γκι Λαλιμπερτέ, ιδρυτή του Cirque du Soleil. Σύντομα ο ίδιος μαζί με μια ομάδα ακροβάτες δημιούργησαν το Club des Talons Hauts (Λέσχη των Ψηλών Τακουνιών). Κιόλας από τα πρώτα θεάματά τους κατάργησαν τη στερεότυπη ιδέα για το τσίρκο, η οποία παραδοσιακά πόνταρε στα ακροβατικά και στις επιδόσεις των ζώων, και καινοτόμησαν στρέφοντάς το καθαρά προς τις θεατρικές τέχνες. Το ανθρώπινο σώμα έγινε ο απόλυτος πρωταγωνιστής: με τη βοήθεια, μάλιστα, της μουσικής και του φωτισμού το τσίρκο αναδείχτηκε σε μια δυναμική καλλιτεχνική οντότητα, ικανή να διασκεδάσει και να ταξιδέψει. Και όλα αυτά με τη συνδρομή του κωμικού στοιχείου. Το 1984 ο Λαλιμπερτέ έκανε ένα βήμα παραπέρα και, μαζί με τους συνεργάτες του νεότευκτου Cirque du Soleil, πρότεινε στους διοργανωτές της εκδήλωσης για την 450ή επέτειο της ανακάλυψης του Καναδά ένα αποκαλυπτικό θέαμα, στο οποίο κάθε χειρονομία, κάθε νούμερο, κάθε σκετς, κάθε νότα και κάθε ακτίνα φωτός επί σκηνής είχαν τη δική τους βαρύτητα και λειτουργούσαν σαν μοναδικά κομμάτια ενός πολύχρωμου σκηνικού παζλ. Το Cirque du Soleil δεν άργησε να καθιερωθεί ως ένα από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά σχήματα διεθνώς, στήνοντας ευφάνταστα θεάματα με ένα βασικό στόχο: να μας απομακρύνει από τη σύμβαση της καθημερινότητας. Έχω δει αντίστοιχα καλλιτεχνικά σχήματα που εξέλιξαν την ιδέα του τσίρκου, αντλώντας και κάποια στοιχεία από την commedia dell’arte, και διαπίστωσα πως όλες αυτές τις ομάδες διέπει μια κοινή φιλοσοφία: η επιστροφή στο μαγικό κόσμο των παιδικών μας χρόνων. Σε μια εποχή με γοργούς και αγχώδεις ρυθμούς θεάματα όπως αυτό που θα δούμε από το Cirque du Soleil μας συντονίζουν σε άλλη συχνότητα, αγγίζουν την εποχή της αθωότητας, έχουν μια ονειρική διάσταση, λειτουργούν απελευθερωτικά και αποκαλύπτουν τις πολλαπλές διαστάσεις της τέχνης σε συνδυασμό με τις παραστατικές τέχνες και την τεχνολογία.

Πηγή: athinorama.gr