Να γιατί είναι καλό να κρατάμε φίλους από την παιδική μας ηλικία - Είμαστε κομμάτι ο ένας του άλλου

Τι είναι αυτό που κάνει τις παιδικές φιλίες να αφήνουν τόσο βαθιά σημάδια στη ζωή μας;  Γιατί μπορούν να παίξουν τόσο σημαντικό ρόλο στην ενήλικη ζωή μας;

Θα υπάρχει πάντα κάτι ιδιαίτερο σε εκείνες τις φιλίες που κάναμε στα χρόνια που μας διαμόρφωσαν. Είμαστε κομμάτι ο ένας του άλλου.  Είναι ένας πολύτιμος δεσμός που δεν εξαφανίζεται ποτέ εντελώς.

Είναι κομμάτι από τις “ρίζες” μας.

Οι φίλοι της παιδικής ηλικίας ήταν εκεί στα πρώτα μας βήματα, από κάθε άποψη. Μαζί μάθαμε να προσθέτουμε και να αφαιρούμε, να γράφουμε με μολύβι, να παίζουμε παιχνίδια, να μαλώνουμε και να μοιραζόμαστε. Πάνω απ ‘όλα, διασκεδάσαμε μαζί και μοιραστήκαμε αμέτρητες εμπειρίες, σε αυτό το τόσο σημαντικό και αθώο στάδιο της ζωής μας.

Ξέρουν τον χαρακτήρα μας.

Μπορεί να έχουν περάσει πολλά χρόνια ωστόσο, όλοι έχουμε ακόμα την ίδια ιδιοσυγκρασία που είχαμε ως παιδιά. Μπορεί να μη νευριάζουμε όπως μικροί, γιατί μας πήρε ο διπλανός το μολύβι ή γιατί δε θέλουμε να μοιραστούμε τα παιχνίδια μας, όμως τα γεγονότα που έχουν συμβεί στην παιδική και μετέπειτα πορεία μας, και τα οποία οι παιδικοί φίλοι γνωρίζουν, μας έχουν διαμορφώσει. Ξέρουν αν είμαστε νευρικοί, συναισθηματικοί ή εσωστρεφείς. Ξέρουν τα κουμπιά μας. Ξέρουν τί έχουμε βιώσει και γιατί και πώς γίναμε αυτοί που είμαστε τώρα.

Μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.

Μας γνωρίζουν από καιρό και έχουν δει την καλή και κακή μας πλευρά, τα ελαττώματα και τις αρετές μας.  Μας έχουν δει σε διαφορετικές καταστάσεις και ξέρουν πώς θα ανταποκριθούμε σχεδόν σε οποιαδήποτε περίσταση. Μπορεί μεγαλώνοντας να διαμορφώσαμε έναν άλλο χαρακτήρα, αλλά τα βασικά χαρακτηριστικά  μας παραμένουν ίδια.

Νιώθουμε σαν στο σπίτι μας με αυτούς τους φίλους, γιατί δεν χρειάζεται να κρύψουμε τίποτα και μάλλον δεν θα μπορούσαμε, αν το προσπαθούσαμε. Ούτως ή άλλως όταν ήμασταν παιδιά, δεν σκεφτόμασταν να κρύψουμε τα συναισθήματά μας, οπότε αυτοί οι φίλοι ξέρουν και τα πιο βαθιά κομμάτια της ψυχής μας, σύμφωνα με την Μαρία Μαρκουλιδάκη και το tsemperlidou.gr.

Είναι αυτό το δέσιμο.

Όλοι γνωρίζουμε ότι εάν χρειαστούμε βοήθεια, οι παιδικοί φίλοι είναι εκεί για να μας συμπαρασταθούν. Οι κοινές εμπειρίες των παιδικών χρόνων, μας δημιουργούν μια αίσθηση μεγάλου δεσίματος. Η φιλία που ξεκίνησε στην τάξη, στην παιδική χαρά, στο παιχνίδι στο δρόμο ή στην αυλή, είναι ένας δεσμός αδελφικός. Δεν είναι απλά φίλοι. Είναι οικογένεια.

Μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συχνά προβάλλουν ένα μη ρεαλιστικό και ψεύτικα ιδανικό τρόπο ζωής. Και πολλοί πέφτουμε σε αυτή την παγίδα. Η συνάντηση με φίλους από τα παλιά, μπορεί να μας βοηθήσει να θυμηθούμε την παιδική μας ζωή, που μετρούσαν άλλα πράγματα και που βιώναμε πραγματικά και αληθινά την κάθε στιγμή.

Η ζωή κανενός δεν είναι τέλεια και δεν είναι πάντα τόσο λαμπερή όσο φαίνεται στο Instagram. Όταν βλέπουμε τον εαυτό μας να αντανακλάται στους παιδικούς μας φίλους, ερχόμαστε σε επαφή με την πραγματικότητα.