Π. Καρβούνης για τις γαλλικές εκλογές: Η Λεπέν έχει μακιγιάρει τις προθέσεις της, αλλά παραμένει ένας λύκος με προβιά που θα μπει στο μαντρί

Γράφει ο Πάνος Καρβούνης στον Ελεύθερο Τύπο

Ο πρώτος γύρος των γαλλικών προεδρικών εκλογών σηματοδοτεί μια μεγάλη αλλαγή της γαλλικής πολιτικής σκηνής. Κανένας από τους 3 υποψηφίους που ήρθαν πρώτοι δεν εκπροσωπεί τα παραδοσιακά κόμματα που μεσουράνησαν από συστάσεως της « 5ης γαλλικής δημοκρατίας», το 1958 από τον στρατηγό Ντε Γκωλ.

Ο ακροαριστερός Μελανσόν δραστηριοποιείται πέραν του κομμουνιστικού κόμματος , το κόμμα της Λεπέν  έχει τόσο λίγους βουλευτές που δεν διαθέτει καν  κοινοβουλευτική ομάδα  στο γαλλικό κοινοβούλιο, ο δε Μακρόν διέρρηξε για δεύτερη φορά το μονοπώλιο εκλογής στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα ,που κατείχαν ,έως τη πρώτη  εκλογή του το 2017, οι συντηρητικοί και οι σοσιαλιστές .

Οι υποψήφιοι των δυο αυτών συστημικών πολιτικών σχηματισμών  καταποντίστηκαν κυριολεκτικά στις εκλογές της περασμένης Κυριακής! 

Οι Γάλλοι πολίτες εμφανίζονται πλέον « απελευθερωμένοι» από τους κομματικούς μηχανισμούς και προχωράνε σε τολμηρές, αντισυστημικές επιλογές ,γεγονός που δεν κάνει απίθανη την εκλογή  της Μαρίν Λεπέν στο β’ γύρο των προεδρικών εκλογών. 

Πράγματι το «δημοκρατικό μέτωπο» ,που δημιουργήθηκε και εμπόδισε δυο φορές  στο παρελθόν την εκλογή ακροδεξιού υποψηφίου στο β´γύρο  των προεδρικών εκλογών ( 2002 με την εκλογή Σιράκ και 2017 με την εκλογή Μακρόν), δείχνει σχετικά αποδυναμωμένο σήμερα. Επικρατεί, σε μεγάλα τμήματα της γαλλικής κοινωνίας , κυρίως στα μικρομεσαία στρώματα και στους μη προνομιούχους, απογοήτευση, θυμός για τη πολιτική που ακολούθησαν οι τελικά εκλεγέντες πρόεδροι, με αποκορύφωμα το κίνημα των « κίτρινων γιλέκων» που δηλητηρίασε τη θητεία Μακρόν.

Οι Γάλλοι πολίτες έχοντας  αποδαιμονοποιήσει την ακροδεξιά φαίνεται να φοβούνται σήμερα λιγότερο τις ριζοσπαστικές υποσχέσεις της. Όλο και πιο πολλοί Γάλλοι πιστεύουν ότι η χώρα τους  πρέπει « να μπει σε τάξη  και γι’αυτό να σπάσει, όπου χρειαστεί, αυγά » με πρώτα μέτρα τη κατάργηση της μετανάστευσης και της υποδοχής προσφύγων, τη περιστολή της ελεύθερης εγκατάστασης  και εργασίας στη Γαλλία  και την εστίαση της οικονομικής αρωγής στους γηγενείς και στους μικρομεσαίους που ζουν στις παρυφές των πόλεων ή σε υπό εγκατάλειψη επαρχίες.

Τέτοια μέτρα είναι επιθυμητά επίσης από σημαντικά τμήματα της αριστεράς, έχει δε αποδειχθεί στο παρελθόν ότι αρκετοί ακροαριστεροί μπορούν να ψηφίσουν ακροδεξιά, « γιατί αυτή τουλάχιστον, σε αντιδιαστολή προς τη παραδοσιακή δεξιά,  θα εφαρμόσει αυτά που υπόσχεται».

Μια τέτοια τάση είναι συχνά ανομολόγητη και δεν αποτυπώνεται καθαρά στις δημοσκοπήσεις, γεγονός που κάνει κάθε πρόβλεψη αβέβαιη.Παράλληλα όμως, τέτοια ριζοσπαστικά μέτρα  θα φέρουν τη Γαλλία σε σύγκρουση με τους ευρωπαϊκούς κανόνες και είναι βέβαιο ότι μια μεγάλη απόκλιση της Γαλλίας, ιδρυτικού μέλους και βασικού πυλώνα της ΕΕ, από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, θα επιφέρει , μετά το χτύπημα που προκάλεσε το Brexit, τη κατάρρευση της ΕΕ. 

Βέβαια η Μαρίν Λεπέν έχει μακιγιάρει με μαεστρία τις προθέσεις της για να προσελκύσει μετριοπαθείς ψηφοφόρους κι έχει αναπτύξει ένα πιο φιλοευρωπαϊκό προφίλ, μια πιο συμπαθητική δημόσια εικόνα .

Η προσεκτική μελέτη όμως του προγράμματος της και των συνεπειών του ,το who is who των μελών του κόμματος της και οι διεθνείς συμμαχίες που έχει συνάψει  ( με Πούτιν στη Ρωσία, Ορμπάν στην Ουγγαρία , Σαλβίνι στην Ιταλία κλπ) καταδεικνύουν ότι παραμένει ένας λύκος που φόρεσε προβιά για να μπει στο μαντρί! 

Πάνος Καρβούνης, Ειδικός Σύμβουλος ΕΛΙΑΜΕΠ, πρώην Επικεφαλής της ΕΕ στην Ελλάδα