Κατσικάδικα, Βουρλοπόταμος, Κακοσάλεσι, Λεβί, Λοιμικό: Ξέρετε που είναι; Μήπως μένετε σε κάποια από αυτές;

Οι αλλαγές στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας της, είναι πολλές.

Μαζί με την πρωτεύουσα αλλάζουν οι γειτονιές, οι άνθρωποι αλλά και γνωστά σημεία της πόλης.

Από αυτές τις μετατροπές δε θα μπορούσαν να λείπουν τα ονόματα από περιοχές της Αθήνας που μετά από διάφορα γεγονότα, ιστορίες και πρόσωπα άλλαξαν.

Για παράδειγμα, ποια περιοχή ήταν οι Κουκουβάουνες και ποια το Κακοσάλεσι; Πάμε να τα δούμε…

Βουρλοπόταμος: Είναι η σημερινή Αμφιθέα, του Παλαιού Φαλήρου, η οποία παλιά δανειζόταν το όνομά της από το ρέμα που την διέσχιζε. Διατήρησε αυτό το όνομα ως το 1960.

Κακοσάλεσι: «Στου σπιτ’ στου Κακοσάλεσ’ δε ματαξαναγυρνώ» τραγουδούσε ο Γιάννης Μηλιώκας τότε που ο Αυλώνας αποκαλούταν ακόμα από τους γηραιότερους κατοίκους της με το όνομα που είχε ως το 1927 –και το οποίο σήμαινε «κακό πέρασμα», επειδή το ορμητήριο των κλεφτών εκεί δυσκόλευε το πέρασμα των Οθωμανών.

Λεβί: Ένα από τα πιο άγνωστα παλιά τοπωνύμια της Αθήνας. Το εβραϊκό Λεβί έγινε αργότερα επίθετο. Ποιο ήταν; Ο Δημήτρης Λεβής ήταν ο τελευταίος ιδιοκτήτης της αγροικίας στον Ελαιώνα, που δάνειζε το όνομά της στην γειτονιά γύρω της.

Κατσικάδικα: Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ακόμα σχεδιαζόταν η Πλατεία Δεξαμενής, στο Κολωνάκι αποκαλούταν Κατσικάδικα. Βόρεια της πλατείας δεν υπήρχαν παρά καλύβες βοσκών. Τα κατσικάκια τους, μάλιστα, έφαγαν -στην κυριολεξία- την πρώτη απόπειρα δεντροφύτευσης του Λυκαβηττού.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ//EUROKINISSI

Λοιμικό: Ήταν το Ελληνικό μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Αν δεν το μαντέψατε, το όνομα προέρχεται από ένα λοιμοκαθαρτήριο που υπήρχε στην περιοχή.

Κουκουβάουνες: Έτσι λεγόταν η σημερινή Μεταμόρφωση, πριν η μανία να καταργήσουμε τα αρβανίτικα τοπωνύμια «χτυπήσει» την Αττική, και γίνουν τα Λιόσια Ίλιον, η Χασιά Φυλή, το Μενίδι Αχαρνές και το Λιόπεσι Παιανία.

Μαγκουφάνα: Αυτή είναι μια από τις περιοχές της Αθήνας, «θύμα» της από-αρβανιτοποίησης των αττικών τοπωνυμίων. Άλλαξε το όνομά της σε Πεύκη με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το 1960.