Εποχή της λύκαινας, το ξεκίνημα του 2023: Ας καλλιεργήσουμε την άγρια θηλυκότητα μας χωρίς ντροπή - να ουρλιάξουμε εάν χρειάζεται, χωρίς να απολογούμαστε

Γράφει η Αναστασία Σιδέρη στο queen.gr

«Όταν ξυπνούν οι γυναίκες που κοιμούνται, τα βουνά μετακινούνται», λέει μία γνωστή κινέζικη παροιμία και η Αναστασία Σιδέρη μας την εξηγεί.

Κάθε αρχή του χρόνου είναι μια εποχή κατάλληλη για αυτοσυγκέντρωση και επαναπροσδιορισμό στόχων και προτεραιοτήτων . Η καταλληλότερη δε περίοδος είναι η πρώτη πανσέληνος του χρόνου, γνωστή ως Wolf Moon.

Η πανσέληνος του Λύκου, αλλά και της λύκαινας, Η πανσέληνος της "La Loba". Είναι εποχή που στην άγρια φύση το ουρλιαχτό των λύκων ακούγεται δυνατά στη προσπάθεια τους να συγκεντρωθούν, να συντονιστούν και να κυνηγήσουν όλοι μαζί. Για καλλίτερα αποτελέσματα. Είναι η τέλεια στιγμή για βαθύ αναστοχασμό , ανασύνταξη και συντονισμό του εσωτερικού μας κόσμου. Είναι η εποχή για να ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή, να εμπιστευτούμε το ένστικτό μας.

LA LΟΒΑ= Η ΛΥΚΑΙΝΑ=ΤΟ ΑΓΡΙΟ ΘΗΛΥΚΟ

Η "La Loba" είναι ιερό ζώο των ινδιάνων στην Αμερική και στο Μεξικό και η ηρωίδα της Clarissa, Pinkola Estés στο υπέροχο βιβλίο της «Οι γυναίκες που έτρεχαν με τους λύκους».

Είναι μια μεταφορά για εκείνο το κομμάτι της γυναικείας ψυχής που δεν φοβάται να ακολουθήσει το ένστικτό της. Είναι η έκφραση της δημιουργικής παρόρμησης και της τόλμης να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας -όσο τρελά και αν μοιάζουν.

Η La Loba είναι «αυτή που ξέρει» και είναι μέσα σε όλες μας.

Είσαι η La Loba. Είμαι η La Loba. Οι γιαγιάδες μας, οι μανάδες, οι κόρες και οι φίλες μας είναι η La Loba.

Μεγάλη πλοηγός και πανίσχυρη σύμμαχος της δύναμής μας, είναι το κομμάτι μας όπου το πνεύμα μας και το ατρόμητο πνεύμα του λύκου σμίγουν. Το κομμάτι όπου το μυαλό μας, η ψυχή μας και το ένστικτό μας σμίγουν. Ένα κομμάτι, ελευθερίας, θάρρους και ...ευτυχίας.

Όμως πολλές γυναίκες γύρω μας δεν την βρίσκουν τη La Loba. Και τη χρειάζονται…

Είναι όλες εκείνες οι γυναίκες που παραμένουν σιωπηλές, στο περιθώριο. Όχι γιατί το επιλέγουν, αλλά γιατί φοβούνται. Ίσως είμαι εγώ , ίσως εσύ. Ίσως η κόρη, η μια φίλη σας. Όλες μας κάποια στιγμή έχουμε φοβηθεί. Έχουμε πιστέψει ότι δεν αξίζουμε η δε μπορούμε. Ότι είμαστε το αδύνατο φύλο…

Ας ενθαρρύνουμε αυτές τις γυναίκες να «ξεσηκωθούν» και να πάρουν τη θέση που τους αξίζει. Μια θέση ισάξια δίπλα στους άντρες . Όχι ενάντια τους, αλλά όχι υποχείρια τους. Ας τις στηρίξουμε να πάρουν τα ηνία της ζωής τους και- γιατί όχι- τα ηνία του κόσμου.

Να ξεκινήσουν ένα κίνημα, μια επιχείρηση, ένα βιβλίο ή ένα ποίημα… οτιδήποτε! Απλά να ξεκινήσουν Αλλά όχι όπως οι άνδρες. Με τον τρόπο που εμείς οι γυναίκες κάνουμε τα πράγματα. Με εν συναίσθησή και διπλωματία.. Με σεβασμό, επιμονή και υπομονή. Με ΠΟΙΟΤΗΤΑ.

Ήρθε η ώρα να ισορροπήσουμε τη ζυγαριά, να καλλιεργήσουμε την άγρια ​​θηλυκότητα μας χωρίς ντροπή. Να φωνάξουμε- ακόμη και να ουρλιάξουμε αν χρειάζεται. Χωρίς να απολογούμαστε..

Γιατί αυτή Πανσέληνος μας έφερε τη La Loba…. ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ!